United States or Guernsey ? Vote for the TOP Country of the Week !


Πλην πάραυτα το πρόσωπόν του ηθρίασε και την αυτήν εσπέραν απήντησεν εις τον Βινίκιον τα εξής: «Ευφραίνομαι διά την ευτυχίαν σας, προσφιλέστατε, και θαυμάζω την μεγάλην σας καρδίαν· δεν εφανταζόμην ότι δύο ερωμένοι θα ηδύναντο να ενθυμηθώσιν οιονδήποτε πράγμα, και μάλιστα φίλον μεμακρυσμένον.

Δι' αυτό και θαυμάζω με σένα πώς, ενώ είσαι ηλικιωμένος άνθρωπος, ούτε ιδρόνεις, όπως εγώ, ούτε φαίνεσαι να ενοχλήσαι και δεν ζητείς σκιάν διά να προφυλαχθής, αλλά δέχεσαι τον ήλιον ατάραχος.

Και μα την Ήραν σε θαυμάζω, διότι μου φαίνεται ότι, όσον είναι δυνατόν, με βοηθείς με εύνοιαν. Αλλά τι να σου ειπώ, δεν επιτυγχάνομεν εκεί που πρέπει αυτόν τον άνθρωπον, αλλά τόρα προ πάντων θα μας περιγελάση περισσότερον, να είσαι βέβαιος. Ιππίας. Ναι αλλά πονηρόν γέλασμα θα κάμη, Σωκράτη μου.

— « Ούτε τας κακολογίας, ούτε τας κατ' εμού ύβρεις του στρατιώτου ήκουσά ποτε διά να τιμωρήσω αυτόν· αλλά τας υπέρ της πατρίδος ανδραγαθίας αυτού είδον ιδίοις οφθαλμοίς εις το πεδίον της μάχης, και επομένως δεν δύναμαι παρά να θαυμάζω και ν' αγαπώ τοιούτον στρατιώτην. »

Τοιούτος ήτο ο Κίμων, ώστε δικαίως ο Πλούταρχος, θαυμάζων και επαινών την ελευθεριότητα του ανδρός, λέγει ότι διά των αγαθοεργιών του επανέφερεν εις τας Αθήνας τον μυθολογούμενον χρυσούν αιώνα του Κρόνου . Αλλ' εγώ, επρόσθεσεν ο Γεροστάθης, θαυμάζω τον Κίμωνα και δι' άλλον λόγον, όστις ίσως σας φανή παράδοξος.

Κύριε, απεκρίθη αυτή, εγώ δεν θαυμάζω ότι εσύ με στοχάζεσαι διά μίαν τρελλήν· η ομιλία που σου έκαμα βεβαίως σου εφάνη αστόχαστη· μα εσύ θέλεις με συμπαθήσει χωρίς αμφιβολίαν, οπόταν θέλεις μάθει τες συμφορές μου· είμαι έτοιμη να σου τες διηγηθώ, διά να γνωρίσω την γενναιότητά σου, και αν ημπορής να με συντρέξης. &Ιστορία του βασιλέως της Θέμπας, και της βασίλισσας των Ναϊμάνων.&

Μένων Δεν μου φαίνεται, Σωκράτη. Σωκράτης Λοιπόν μόνον οι σοφισταί σου, οι οποίοι μόνοι επαγγέλλονται ότι είναι, σου φαίνεται ότι είναι διδάσκαλοι της αρετής; Μένων Τον Γοργίαν μάλιστα θαυμάζω, Σωκράτη, διά το ότι δεν θ' ακούσης ποτέ αυτόν να υπόσχεται, μάλιστα δε κοροϊδεύει και τους άλλους όταν υπόσχωνται· ουχ ήττον όμως, διαβεβαιώνει ότι νομίζει ότι ειμπορεί να τους κάμη σπουδαίους.

Και ο Πετρώνιος ομοίως; ηρώτησεν εν σπουδή ο Τιγγελίνος. — Θαυμάζω την οξυδέρκειάν σου, άρχον, είπεν ο Χίλων . . . ίσως πολύ ενδεχόμενον! — Τώρα εννοώ την μανίαν του εις το να υπερασπίζεται τους χριστιανούς. Αλλ' ο Νέρων ήρχισε να γελά. — Ο Πετρώνιος χριστιανός! . . . Ο Πετρώνιος να γίνη εχθρός της ζωής και της ηδονής! Μη είσθε ανόητοι και μη ζητήτε να το πιστεύσω.

Τον θαυμάζω, διότι, ενώ ήτο υιός ενδόξου πατρός, του Μιλτιάδου, ανεφάνη υιός ενδοξότερος του πατρός του. — Αλλά τούτο ήτο πολύ φυσικόν, παρετήρησέ τις εξ ημών. Παράδοξον ήθελεν είσθαι αν, έχων πατέρα τοιούτον, δεν ανεφαίνετο υιός άξιος του πατρός του.

Θαυμάζω λοιπόν εκείνους οίτινες ώρισαν και διήρεσαν την γην εις Λιβύαν, Ασίαν και Ευρώπην, καθότι η μεταξύ των χωρών τούτων διαφορά δεν είναι μικρά. Τωόντι η Ευρώπη κατά μήκος μεν είναι ίση με τας άλλας δύο, κατά πλάτος όμως δεν με φαίνεται αξία να παραβληθή με αυτάς.