United States or Algeria ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ο Αντισθένης, ο Διογένης, ο Κράτης, ο Ζήνων, ο Πλάτων, ο Αισχίνης, ο Αριστοτέλης και όλον το πλήθος των φιλοσόφων τούτων ούτε είδον παράταξιν μάχης• ο μόνος δε όστις ετόλμησε να λάβη μέρος εις την μάχην του Δηλίου, ο σοφώτερος μεταξύ αυτών Σωκράτης, ετράπη εις φυγήν και διά της Πάρνηθος ήλθε και κατέφυγεν εις την παλαίστραν του Ταυρέου• διότι του εφαίνετο πολύ περισσότερον ευχάριστον να κάθηται μετά των παιδαρίων να φλυαρή και προβάλη σοφιστικάς ερωτήσεις εις τους συναντωμένους παρά να συμπλακή με Σπαρτιάτην.

Ευρόντες δε εις έν κελλίον τρεις βαθυγήρους μοναχούς, τυφλούς και παραλυτικούς εκ του γήρατος, τους έκαυσαν ζωντανούς. Ενώ δε ούτοι εις ταύτα κατεγίνοντο, μία των περιστερών, τας οποίας είχε φυγαδεύσει εκ του μοναστηρίου της μάχης η βοή και ο πάταγος, ήλθε κ' εκάθησεν επί του κωδωνοστασίου. Ιδών δε αύτην είς των Τούρκων, την επυροβόλησε και την εφόνευσε.

Μόνον εκεί δεν έβρεχεν, ως εάν και ο καιρός συνεμάχει μετά των πολλών εναντίον των ολίγων, μετά των τυράννων εναντίον των τυραννουμένων. Οι δυστυχείς εκείνοι έκλαιον. — Θεέ μου, δεν υπάρχει λοιπόν δικαιοσύνη; Όλοι και όλα είνε εναντίον μας; Εάν από τις αμαρτίες μας βασανιζώμεθα, δεν είνε αρκετά τα όσα έχομεν υποφέρει; Ο καπνός της μάχης εσκέπαζε το Αρκάδιον, το οποίον εφαίνετο ως καιόμενον.

Η έκβασις της μάχης επέτρεπεν εις αυτούς να καταπείσουν ευκολώτερον τους περισσοτέρους εις συμβιβασμόν. Ήθελαν δε να κάμουν πρώτον σπονδάς μετά των Λακεδαιμονίων, έπειτα να κλείσουν συμμαχίαν, και ακολούθως να επιχειρήσουν την ανατροπήν της δημοκρατίας.

Επιστρέψαντες από την καταδίωξιν, εστήσαμεν δύο τρόπαια, το μεν της πεζομαχίας επί του αραχνοπλέγματος, το δε της αερομαχίας επί των νεφών. Αλλά μετ' ολίγον ανηγγέλθη ότι επήρχοντο οι Νεφελοκένταυροι, τους οποίους επερίμενε προ της μάχης ο Φαέθων.

Δεν πρόκειται ενταύθα περί μάχης εις πεδιάδα, ότε, επειδή είναι ίσα όλα τα μέσα, η πλάστιγξ κλίνει υπέρ του αριθμητικώς ανωτέρου, αλλά περί μάχης εκ των πλοίων, και γνωστόν είναι ότι εις την θάλασσαν απαιτείται να συντρέξουν πολλαί και ευνοϊκαί περιστάσεις. Νομίζω λοιπόν ότι τα μειονεκτήματα αυτών ισοφαρίζουν τον μικρόν αριθμόν μας.

Τελευταίον ο Νικήτας, επιθυμών να ωφεληθή από το απροσδόκητον και από την προθυμίαν, την οποίαν έβλεπεν εις τους στρατιώτας, κατέβη εις τον τόπον της μάχης με την σημαίαν του· το ίδιον έπραξαν και οι άλλοι οπλαρχηγοί, ώστε η μάχη εγίνετο ήδη σημαντική.

Εκείνοι δε οίτινες είχαν σηκώσει τον Βρασίδαν εκ του πεδίου της μάχης και οίτινες τον είχον θέσει εις μέρος ασφαλές, τον μετέφεραν εις την πόλιν αναπνέοντα ακόμη. Και έλαβε μεν καιρόν να μάθη ότι ενίκησεν ο στρατός του, αλλά μετ' ολίγον απέθανε. Και ο άλλος στρατός επανελθών μετά του Κλεαρίδου εκ της καταδιώξεως, και τους νεκρούς απεγύμνωσε και τρόπαιον έστησε.

Το δε ναυτικόν των Κορινθίων και των άλλων συμμάχων, το οποίον εκ του Κρισαίου κόλπου εξερχόμενον ώφειλε να ενωθή με τον Κνήμον, όπως εμποδίσουν τους παραθαλασσίους Ακαρνάνας να δώσουν βοηθειαν εις τους μεσογείους, δεν προσήλθεν, αλλ' ηναγκάσθη, κατά τας αυτάς ημέρας της εν Στράτω μάχης να ναυμαχήση προς τον Φορμίωνα και τα δέκα πλοία των Αθηναίων, τα οποία εφρούρουν εις Ναύπακτον.

Ο καιρός δε όσος παρήλθεν, αφ' ότου οι άνδρες εκείνοι έμεναν αποκλεισμένοι εις την νήσον, από της ναυμαχίας μέχρι της εν τη νήσω μάχης, ήτον εβδομήκοντα δύο ημέραι.