United States or Ireland ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ο μέγας Αλέξανδρος, ο τοσούτον βαθέως κοιμώμενος την προτεραίαν, δεν ενθυμούμαι τίνος μάχης, αμφιβάλλω αν την επιούσαν της νίκης εκοιμήθη.

Γενομένης δε μάχης εν Τανάγρα της Βοιωτίας, ενίκων οι Λακεδαιμόνιοι και οι σύμμαχοι, και ο φόνος εγένετο πολύς εξ αμφοτέρων των μελών.

Μα αφού κατόπι κλάματα χορτάσουμε και δάκρια, 10 τότες εδώ ξεζέβουμε κι' όλοι ενωμένοι τρώμεΕίπε, και σπουν στα κλάματα όλοι οι συντρόφοι αντάμα, και πρώτος του Πηλέα ο γιος. Έτσι θρηνώντας κάνουν τρεις γύρους κύκλω στο νεκρό με τ' αλόγα κι' αμάξια ενώ τον πόθο του κλαμού τους συνταβλούσε η Θέτη. Πότιζαν άμμους, πότιζαν αρματωσές τα δάκρια, 15 τι τέτιονε όλοι στέναζαν της μάχης κατεχάρη.

Διότι ο Λακεδαιμόνιος Παυσανίας ο Κλεομβρότου ελευθερώσας την Ελλάδα από τους Μήδους μετά των Ελλήνων, οι οποίοι ηθέλησαν να συμμερισθούν τους κινδύνους της μάχης, η οποία εγένετο υπό τα τείχη ημών, προσέφερε θυσίας εις τον Ελευθέριον Δία εν τη αγορά των Πλαταιών και συγκαλέσας πάντας τους συμμάχους απέδωκεν εις τους Πλαταιείς την πόλιν και την χώραν αυτών διά να ζουν εν αυτή αυτόνομοι και ουδείς ουδέποτε να εκστρατεύση κατ'αυτών αδίκως διά να τους υποδουλώση· άλλως οι παρόντες σύμμαχοι ήσαν υποχρεωμένοι να τους βοηθήσουν, καθείς όσον ηδύνατο.

Γέμισαν » Αι ρεμματιαίς κ' οι λάκκοι.» « Ψηλάτης μάχης το βρασμό, »'Σ της μάχης την αντάρα, » Να! και πλακόνω λαίμαργος, » Για αίμα διψασμένος, «'Σάν σε βουβάλια λέοντας » Ρίχνεται λιμαγμένος... » Με βλέπουνε οι άπιστοι,... » Τους έπιασε τρομάρα

Όταν δε έφθασαν, απέκρουσαν την ορμήν των εχθρών, και η μάχη ήλθεν εις ισορροπίαν. Η στιγμιαία όμως τροπή των ενεδρευσάντων Ελλήνων έκαμε να δράμωσιν εις το πεδίον της μάχης όλοι οι μετά του I. Θ. Κολοκοτρώνη και άλλοι από τα πλησίον οχυρώματα, ώστε εσυσσωματώθησαν έως δύω χιλιάδες.

Αν έτσι κάνεις κι' ο στρατός δεν παρακούσει, τότες θα δεις πιος αρχηγός κιοτής και πιος είναι αντριωμένος, 365 και πιο απ' τα σώματα· γιατί θα πολεμάνε χώρια· θα πεις κι' αν θεϊκιά από οργή το κάστρο αν δεν κουρσέβεις ή κι' από δείλια των αντρών κι' αγνωροσύνη μάχης

Υποληφθείς και πάλιν ως νεκρός επί του πεδίου της μάχης, εγυμνώθη υπό νυκτοκλεπτών και ετάφη υπό σωρόν αχύρων, όπου διέμεινε τρεις όλας ημέρας, μέχρις ου ανευρέθη έτι ζων υπό των αναζητούντων το σώμα του, ίνα αποδώσωσιν αυτώ τας προσηκούσας επικηδείους τιμάς.

Ακολούθως ο Γεροστάθης μας ωμίλησε και περί του θανάτου του Σωκράτους, τον οποίον τοσούτω μάλλον πατριωτικόν εθεώρει, καθ' όσον ο ενάρετος ούτος ανήρ δεν απέθανεν εις τον ενθουσιώδη βρασμόν μάχης τινός, αλλ' ησύχως και εσκεμμένως εντός της φυλακής επροτίμησε να πίη το κώνειον, παρά να βλάψη την φιλτάτην πατρίδα του, δίδων παράδειγμα ασεβείας προς τους νόμους αυτής διά της δραπετεύσεώς του.

Εγώ να πολεμήσω εναντίον σου! Όχι... θα ζητήσω τάφρον και εντός αυτής ν' αποθάνω· η μάλλον βορβορώδης τάφρος, είναι η μάλλον αρμόζουσα εις το τελευταίον μέρος του βίου μου. Το μεταξύ των δύο στρατοπέδων πεδίον της μάχης. Ακούεται θόρυβος συμπλοκής, σαλπίσματα και κρότος τυμπάνων. ΑΓΡΙΠΠΑΣ. Ας υποχωρήσωμεν· πάρα πολύ επροχωρήσαμεν.