United States or Marshall Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Συνέβη δε μετά ταύτα και η εν τη Παμφυλία τη επ' Ευρυμέδοντι ποταμώ πεζομαχία και ναυμαχία των Αθηναίων και των συμμάχων προς τους Μήδους· και ενίκων κατά την αυτήν ημέραν εις αμφότερα οι Αθηναίοι, στρατηγούντος Κίμωνος του υιού του Μιλτιάδου, και εκυρίευσαν ή κατέστρεψαν τας τριήρεις των Φοινίκων συμποσουμένας εις διακοσίας.
Πάντες ούτοι, κατά τας νεοελληνικάς εννοίας, ιδίως δε οι τελευταίοι, εκινήθησαν εκ πλατωνικού και μόνον έρωτος προς την Ελλάδα, εξ ενθουσιασμού ενδομύχου και διαπύρου προς την χώραν του Πλάτωνος και τους απογόνους του Μιλτιάδου, εκ πεφωτισμένης και αμερολήπτου εκτιμήσεως των αρετών αυτών. Ουδέν άλλο πλάγιον, πάτριον και ίδιον συμφέρον εκίνησε την γλώσσαν αυτών ή τον κάλαμον.
Και τι να είπωμεν περί του Σωκράτους, όστις αδίκως κατηγορήθη προς τους Αθηναίους ως ασεβής και διαφθορεύς; είτε περί του Θεμιστοκλέους και του Μιλτιάδου, οίτινες μετά τόσας νίκας εθεωρήθησαν ύποπτοι προδοσίας; Τα παραδείγματα είνε άπειρα και τα περισσότερα γνωστά.
Τον θαυμάζω, διότι, ενώ ήτο υιός ενδόξου πατρός, του Μιλτιάδου, ανεφάνη υιός ενδοξότερος του πατρός του. — Αλλά τούτο ήτο πολύ φυσικόν, παρετήρησέ τις εξ ημών. Παράδοξον ήθελεν είσθαι αν, έχων πατέρα τοιούτον, δεν ανεφαίνετο υιός άξιος του πατρός του.
Το τρόπαιον του Μιλτιάδου δεν άφινε να κοιμηθή τον νέον Θεμιστοκλέα· τοιουτοτρόπως και η προγονική εύκλεια ας μη αφίνη τους νέους ημάς Έλληνας να κοιμώμεθα ήσυχον ύπνον αλλ' αδιαλείπτως ας αγωνιζώμεθα όπως αξιωθώμεν ν' αποτινάξωμεν την εθνικήν κακοδαιμονίαν, επαναφέροντες άπασαν την Ελληνικήν φυλήν εις την χορείαν των ευδαιμόνων εθνών!
Αφού ο Μιλτιάδης εις τον Μαραθώνα, ο Θεμιστοκλής εις την Σαλαμίνα, και ο Αριστείδης εις τας Πλαταιάς απέκρουσαν τους εισβαλόντας εις την Ελλάδα βαρβάρους, ανεφάνη εις τας Αθήνας ο Κίμων, όστις συνήνωσεν εις εαυτόν και την στρατηγικήν ικανότητα του πατρός του Μιλτιάδου, και την πολιτικήν φρόνησιν του Θεμιστοκλέους, και την αρετήν του Αριστείδου.
Ο κοιτών εφωτίζετο υπό λυχνίας καιούσης προ της εικόνος του χρίστιανισθέντος Πριάπου, η δε Ιωάννα ημίγυμνος ως θεά του Ολύμπου και ωραία ως εκείναι, παρίστα εικόνα τοσούτω θελκτικήν, ώστε προ αυτής ο Άγ. Αμούν ήθελε λησμονήσει τους όρκους του και ο Ωριγένης την συμφοράν του και αυτός, νομίζω, ο Θεμιστοκλής το τρόπαιον του Μιλτιάδου.
Αυτός δε είναι ο λόγος διά τον οποίον παρώτρυνα τον εκδότην κ. Γ. Βασιλείου να προβή εις νέαν αυτής έκδοσιν, αφού πάσαι αι προηγούμεναι είναι από πολλού ήδη εξηντλημέναι ή τουλάχιστον δυσεύρετοι. Ο Ηρόδοτος έκρινε καλόν να εκθέση εν αρχή της ιστορίας του τα αίτια, άτινα παρεκίνησαν αυτόν να διηγηθή τα τρόπαια του Μιλτιάδου και τους τραγικούς έρωτας των εν Αιγύπτω γυναικών.
— Ούτως έπρεπε να ήναι, απήντησεν ο γέρων, και όμως, εάν εξαιρέσωμεν τον Κίμωνα του Μιλτιάδου, δεν ενθυμούμαι άλλον υιόν ενδόξου πατρός, αναφανέντα άξιον του πατρός του. Ο Φωκίων αποθανών αφήκεν υιόν τον Φώκον, ο Αριστείδης τον Λυσίμαχον, ο Θεμιστοκλής και ο Σωκράτης αφήκαν επίσης υιούς· αλλ' ουδείς αυτών διεκρίθη, ουδείς ανεδείχθη ανώτερος ή ίσος του πατρός του.
Συγχρόνως η παρεκβολή αύτη θα αποδείξη με ποίον τρόπον αποκατέστη η αρχή των Αθηναίων. Και πρώτον μεν, στρατηγούντος Κίμωνος του υιού του Μιλτιάδου, επολιόρκησαν και εξηνδραπόδισαν την επί του Στρυμόνος Ηιόνα κατεχομένην υπό των Μήδων έπειτα την εν τω Αιγαίω νήσον Σκύρον, την οποίαν κατώκουν Δόλοπες, ηνδραπόδισαν και κατώκησαν αυτοί.
Λέξη Της Ημέρας