United States or Iraq ? Vote for the TOP Country of the Week !
ΧΟΡΟΣ Ναι, το παιδί και την αιχμάλωτον μητέρα. ΠΗΛΕΥΣ Με τον πατέρα της πηγαίνει εις την πατρίδα της; Ή με άλλον έφυγε; ΧΟΡΟΣ Ο Ορέστης, ο υιός του Αγαμέμνονος την επήρε απ' εδώ. ΠΗΛΕΥΣ Με ποίαν ελπίδα; Μήπως πρόκειται να την πάρη γυναίκα του; ΧΟΡΟΣ Ναι, και μελετά να σκοτώση το παιδί του υιού σου, τον Νεοπτόλεμον. ΠΗΛΕΥΣ Με ποιόν τρόπον; Κρυφά ή φανερά;
Η δε μήτηρ του Φερετίμη, ενόσω ο Αρκεσίλαος, αίτιος της ιδίας του φθοράς, διέτριβεν εις την Βάρκην, αυτή είχεν εις την Κυρήνην τα προνόμια του υιού της, απολαύουσα τας άλλας τιμάς και προεδρεύουσα του συμβουλίου.
Ο Μουφάκ μου έκαμε τότε μίαν μεγάλην προσκύνησιν, και μου λέγει· ω μεγαλειότατε υιέ του Βασιλέως, εγώ είμαι σκοτισμένος από την τιμήν που επιθυμάτε να κάμετε εις την θυγατέρα μου· αυτή θέλει κραχθή πολλά ευτυχισμένη εις το να είνε σκλάβα του υιού του Βασιλέως. Στοχασθήτε τι λογής εστάθη η έκστασίς μου εις ετούτα τα λόγια, εις τα οποία εγώ δεν ήξευρα τι να του αποκριθώ και τι να ομιλήσω.
Ο δε Αχιλλεύς μανθάνων ταύτα περί του υιού του έχαιρεν, υποθέτω, περισσότερον παρά διά το κάλλος και την άλλην ανδρείαν του. Τωόντι δε η ορχηστική τέχνη εκείνου συνετέλεσεν εις το να εκπορθηθή και καταστραφή η δυσπόρθητος πόλις των Τρώων.
Αν και πρόωρος η εκλογή του υιού του, του ήρεσεν. Ίσως μάλιστα και περιελαμβάνετο εις τα περί του μέλλοντος σχέδιά τον. Προς την Πηγήν έτρεφεν ιδιαιτέραν συμπάθειαν και εκτίμησιν, ίσως διότι του ενθύμιζε την γυναίκα του, όπως ήτο η Ρηγινιώ όταν την ηγάπησεν. Η Πηγή ήτο δι' αυτόν το ιδεώδες της γυναικός, καλή νοικοκυρά εις το σπίτι και καλή δουλεύτρα εις τα χωράφια.
Παν αληθές κάλλος είνε «το μυστήριον της θεότητος», και συνείδησις τόσον ακηλίδωτος, πνεύμα τόσον αρμονικόν, ζωή τόσον αγνώς ευγενής, δεν ηδύναντο παρά ν' αντανακλώνται εις τους τρόπους και εις το πρόσωπον του Υιού του Ανθρώπου.
Αρχηγός δε της εισβολής εκείνης ήτο ο Κλεομένης, προς πατρός θείος και επίτροπος του Παυσανίου, υιού του Πλειστοάνακτος και ανηλίκου ακόμη βασιλέως. Ελεηλάτησαν δε και τα πρότερον λεηλατηθέντα μέρη, και τα αναβλαστήσαντα, και όσα είχον παραλειφθή κατά τας προτέρας εισβολάς.
— Στείλε, παπαδιά, το κλειδί, του παπά-Γιάννη, να πάη να διαβάση εσπερινό, επειδή θα λείπω εγώ . . . Φώναξε το παιδί . . . να πάη ως την εκκλησιά, να του δώση ο παπά-Γιάννης το μικρό γυαλάκι με τ' Άγιο Μύρο . . . Είτα μεταμεληθείς όσον αφορά την αποστολήν του υιού του·
Ότε εις τα Λεύκτρα της Βοιωτίας ενίκησε την λαμπράν κατά των Σπαρτιατών νίκην, στραφείς προς τους φίλους του είπεν ότι «κατά την ημέραν εκείνην ήτο ευδαίμων, ουχί διότι ενίκησεν, αλλά διότι θέλουν χαρή οι γέροντες γονείς του, μανθάνοντες την νίκην του υιού των.» Οι λόγοι αυτοί αποδεικνύουν πόσον τρυφερά ήτο η καρδία του προς τους γεννήσαντας και αναθρέψαντας αυτόν.
Όταν είχε δεκαοκτώ χρόνους, εστάλθη από τον πατέρα του εις το Παταύιον της Ιταλίας, όπου εσπούδασε με μεγάλην επιμέλειαν τας ιατρικάς επιστήμας: και αφού επέστρεψεν εις την πατρίδα του, επροσκολλήθη εις την δούλευσιν, ως ιατρός, του Βελή Πασσά υιού του Αλή Πασσά, τον οποίον ηναγκάσθη ν' ακολουθήση εις όλας τας εκστρατείας και Κυβερνήσεις του, εις τον πόλεμον κατά τον Βερατιού, εις το Πασσαλίκιτου εις τον Μωρέαν, εις το Ρουστζούκι, όταν οι Τούρκοι εκίνησαν κατά των Ρώσσων, και εις την Λάρισσαν, όταν ο Βελής ήταν Βεζύρης Τρικκάλων.
Λέξη Της Ημέρας