United States or Caribbean Netherlands ? Vote for the TOP Country of the Week !


Συ μεν ίσως, ω φίλτατε Κέλσε νομίζεις μικρόν και εύκολον εκείνο το οποίον μου παραγγέλλεις, δηλαδή να σου γράψω βιβλίον περί του βίου και των τεχνασμάτων, των τολμημάτων και των μαγειών του αγύρτου Αλεξάνδρου του Αβωνοτειχίτου και σου το πέμψω• αλλ' εάν θέλη τις να περιγράψη τα καθέκαστα ακριβώς, δεν θα είνε ευκολώτερον από το να ιστορήση τας πράξεις του Αλεξάνδρου, υιού του Φιλίππου• τόσον ούτος υπήρξε μέγας κατά την κακίαν, όσον εκείνος κατά την αρετήν.

Ο δε πρεσβύτερος υιός του Υστάσπους, υιού του Αρσάμους, ενός των Αχαιμενιδών, ήτο ο Δαρείος όστις τότε ων περίπου εικοσαετής είχε μείνει εις την Περσίαν διότι δεν είχεν ακόμη ηλικίαν να φέρη όπλα.

Αν και δεν έλαβε ποτέ επιστολήν, αν και δεν έμαθε ποτέ καμμίαν περί του υιού της είδησιν, όμως μυστικόν τι συναίσθημα εν εαυτή της έλεγε κρυφά ότι ο υιός της ζη, και ότι θα έλθη· και θα έλθη τα Χριστούγεννα «καπετάνιος». Και ελειτούργει τους ναούς, και ήναπτε κηρία διπλά και τριπλά εις τας αγίας Εικόνας, και έτρεχεν ακούραστος κατά Σάββατον «εις το Χωριό», εις την παλαιάν της νήσου κώμην, το έρημον φρούριον, όπου αφήσαμεν τους ποιμένας, ν' ανάψη τας κανδήλας του Χριστού, της ωραίας εκείνης εκκλησίας, διά την οποίαν ησθάνετο άρρητον συμπάθειαν.

Ούτω έβλεπα τον Πτολεμαίον να συνευρίσκεται με την αδελφήν του, τον Λυσίμαχον να επιβουλεύεται την ζωήν του υιού του, τον Αντίοχον του Σελεύκου ν' απευθύνη κρύφια νεύματα προς την Στρατονίκην την μητρυιάν του, τον Θεσσαλόν Αλέξανδρον φονευόμενον υπό της συζύγου του, τον Αντίγονον μοιχεύοντα την γυναίκα του υιού του και τον υιόν του Αττάλου δηλητηριάζοντα τον πατέρα του.

Ενώ μετέβαινον εις το Κυνόσαργες και ήμην πλησίον του Ιλισσού, ήκουσα φωνήν ήτις έλεγε : «Σωκράτη, Σωκράτη». Ως δε έστρεψα και εξήταζα πόθεν ήτο η φωνή, βλέπω τον Κλεινίαν τον υιόν του Αξιόχου να τρέχη εις την Καλιρρόην μετά του μουσικού Δάμινος και του Χαρμίδου του υιού του Γλαύκωνος• ήσαν δε οι δύο ούτοι εις αυτόν, ο μεν διδάσκαλος της μουσικής, ο δε εραστής συγχρόνως και ερωμένος.

Μολονότι δε κατεστράφησαν εν Σικελία και απωλέσθη το μεγαλύτερον μέρος του στόλου, οι Αθηναίοι, με όλην την μεταξύ των διάστασιν, όμως τρία έτη αντέστησαν εναντίον των πρότερον υπαρχόντων πολεμίων και των μετ' αυτών ενωθέντων Σικελιωτών και των πλείστων αποστατησάντων συμμάχων των· τέλος δε και κατά του Κύρου, του υιού του βασιλέως, ο οποίος ηνώθη μετ' αυτών και παρείχε χρήματα εις τους Πελοποννησίους διά το ναυτικόν· και δεν ενέδωκαν παρά αφού πρώτον εξηντλήθησαν υπό των εμφυλίων ερίδων, εις τας οποίας είχον περιπέσει.

Στην Λακεδαίμον' έφθασαν, μες τας σχισμένα όρη, καιτο παλάτι ετράβιξαν του ενδόξου Μενελάου• τον ηύραν 'πουτο σπίτι μου με πολλούς φίλους είχε γάμων χαραίς για τον υιό και για την θυγατέρα. του Αχιλληά προς τον υιό την κόρη του επροβόδα. 5 'ς την Τροία πρώτα υπόσχεσι και λόγο του 'χε δώσει, και τώρα τέλος έβαζαν οι αθάνατοιτον γάμο. με άλογα, με άμαξαις την έστελνε εις την πόλι των Μυρμιδόνων την λαμπρήν, οπού 'ταν βασιλέας. από την Σπάρτην έμπαζε τ' Αλέκτορα την κόρη 10 νύμφη του μεγαλόψυχου υιού του Μεγαπένθη, 'που υστερογένην έλαβε από δούλη• της Ελένης τέκνα οι θεοί δεν έδωκαν, αφ' ότου είχε γεννήσει την Ερμιόνη, 'πώλαμπε ωσάν την Αφροδίτη.

Και, ήτο η ζωή του ένας κατήφορος, όπου εις το τέλος εσταμάτησε κατεστραμμένος, ατιμασμένος, ελεεινός. Η θέα του υιού του εις το Στάδιον ήτο δι' αυτόν ως μία αφύπνισις. Και μετανοημένος, συντετριμμένος έρχεται προς την Μαρίαν να της ζητήση την συγγνώμην της, την επιείκειάν της, την λήθην του παρελθόντος, την ευτυχίαν του, το παιδί του... Αλλ' είνε αργά.