United States or Bouvet Island ? Vote for the TOP Country of the Week !


Μόνος δ' εξ αυτών ο Αρίσταρχος, ο οποίος ήτο συγχρόνως στρατηγός, λαβών ταχέως τοξότας τινάς, τους βαρβαρωτάτους, διηυθύνθη προς την Οινόην, φρούριον των Αθηναίων επί των μεθορίων της Βοιωτίας.

Εγκατέλειψαν το φρούριον, το οποίον είχαν εγείρει εν τη Λακωνική κατά την εις την Σικελίαν μετάβασιν, και ηλάττωσαν όλας τας δαπάνας, όσας ενόμισαν περιττάς, και προ πάντων επέστησαν την προσοχήν των επί των συμμάχων φοβούμενοι μήπως ούτοι αποστατήσουν.

Ο Σολμάν βεν-Μεϊμέτ, ο πρεσβύτερος της συντροφίας, εβεβαίου ότι είχεν επισκεφθή άλλοτε το φρούριον και είξευρε πού κατώκουν οι άπιστοι. Άλλως είχον παρέλθει, έλεγε, χρόνοι πολλοί, και δεν ενεθυμείτο καλώς τον δρόμον.

Αν και η αποτυχία της εις Χαϊδάρι εκστρατείας ηνάγκασε την Κυβέρνησιν να λάβη μέτρα διά να δυναμώση περισσότερον το στρατόπεδον του Καραϊσκάκη, η βραδύτης όμως, με την οποίαν ενεργούσε διά την έλλειψιν των μέσων, εβίασε τον Καραϊσκάκην να φροντίση περί εσωτερικής ενδυναμώσεως της Ακροπόλεως Αθηνών· αλλά μη έχων χρήματα δεν εδυνήθη να πείση κανέν σώμα διά να εισέλθη εις το φρούριον.

Αλλά κινούμενοι από παράκαιρον άμιλλαν δεν περιωρίσθησαν εις τας σημειωθείσας θέσεις, αλλ' εξηπλώθησαν και διεμοιράσθησαν εις πολλάς, διά το οποίον και αδυνάτισαν. Επροχώρησαν δε και προς το φρούριον και προπαρετάχθησαν το σώμα των Σουλιωτών, των Κρητών, των Αθηναίων και το τακτικόν.

Αφού λοιπόν απεφασίσθη να εκτελεσθή το σχέδιον αυτό, οι Πελοποννήσιοι ήρχισαν αμέσως την πορείαν· φθάσαντες δε διά νυκτός και σύραντες εις την θαλασσαν εκ της Νισαίας τα πλοία έπλευσαν ουχί πλέον κατά του Πειραιώς, καθώς διενοούντο, είτε διότι εφοβήθησαν, είτε διότι, ως λέγεται, ημπόδισεν αυτούς ο άνεμος, αλλά προς το ακρωτήριον της Σαλαμίνος, το βλέπον προς τα Μέγαρα· εκεί υπήρχε φρούριον και φρουρά εκ τριών πλοίων όπως μήτε εισέρχεταί τις εις Μέγαρα μήτε εξέρχεται.

Ύστερον δε ανανεώσαντες οι Αθηναίοι τας μετά των Επιδαυρίων σπονδάς, απέδωκαν εις αυτούς το φρούριον εκείνο. Μετά την απομάκρυνσιν των Αργείων εκ της συμμαχίας των Αθηναίων, οι Μαντινείς εις την αρχήν μεν αντέστησαν, αλλ' έπειτα αισθανόμενοι ότι ήσαν αδύνατοι άνευ των Αργείων, συνεβιβάσθησαν και αυτοί με τους Λακεδαιμονίους και παρητήθησαν της ηγεμονίας των πόλεων.

Αλλά το κάτω-κάτω δεν ηδύνατο να θεωρηθή ηττημένος, αφού ηνάγκασε τον εχθρόν να κλεισθή εις το φρούριον. Όταν μετ' ολίγον μετέβη εις τον ποταμόν αντί της Πηγής εύρεν εκεί την Ζερβούδαιναν, ήτις ήρχισε να τον ερωτά αν είδε την θυγατέρα της, αν την είδε μάλιστα με το κρινολίνον. Είχεν άλλη στο χωριό την ωμορφιά και την αρχοντιά της;

Αποβάς περί το μεσονύκτιον εις το μεταξύ του Πειραιώς και Μουνυχίας παράλιον και αναπαυθείς ολίγον, εκίνησε προς το φρούριον ενθαρρύνων και παρακινών τους στρατιώτας· διαβάς δε εν τω μέσω των εχθρών, πριν τους δώση καιρόν να τον εννοήσωσι και να τον κτυπήσωσιν, εισήλθεν ασφαλώς εις το φρούριον .

Εμπρήσαντες δε τα πλοία, διά να μη τους μένη άλλη ελπίς παρά να κυριεύσουν την χώραν, ανέβησαν εις το όρος Ιστώνην και οικοδομήσαντες φρούριον έβλαπταν διαρπάζοντες τα πέριξ της πόλεως και ήσαν κύριοι των αγρών.