United States or Montenegro ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ο Αγάλλος εν τούτοις δεν ήρχετο και η Λενιώ εξηκολούθει ακόμη να διηγήται προς τον αδελφόν της το παραμύθι. Είχεν ήδη δεκάκις επαναλάβει τους πρώτους στίχους του τραγουδιού, τους συνοψίζοντας εις το στόμα της ωραίας του παραμυθιού την παράδοξον ιστορίαν της και ακόμη δεν τους είχε μάθει. Ευρίσκετο δε τώρα εις τους τελευταίους στίχους: Γρηά μ' εξεπλάνεσε σ' βασιληά τα χέρια.

Βεβαίως δε διά τα αφροδισιακά ο καθείς θα μας πολεμήση ότι είναι το ηδονικώτερον από όλα, και ότι πρέπει αυτά, όταν τα κάμνη κανείς, να τα κάμνη ούτω πως, ώστε κανείς να μην τον βλέπη, διότι είναι ασχημότατον πράγμα το να τον βλέπουν. Αν ειπούμεν αυτά, Ιππία μου, ίσως μας απαντήση· Εννοώ και εγώ διατί προ πολλού εντρέπεσθε να ονομάσετε ωραίας αυτάς τας ηδονάς, διότι δεν αρέσουν εις τον κόσμον.

Και την ερχομένην ημέραν η Χαλιμά εξυπνισμένη από την αδελφήν της Μεδινά εσηκώθη, και άρχισε να ομιλή με τούτον τον τρόπον. &Ιστορία των φρικτών συμβεβηκότων της ωραίας Ρεσπίνας.& Ένας πραγματευτής της Μπάσρας, ονομαζόμενος Δουχίν, ακολούθησεν η Σουλτάν μεμέ, άφησε την τέχνην του, και εδόθη όλος εις τα ψυχικά πράγματα.

Η ηδονή της οράσεως και της ακοής εάν είναι ωραίαι και αι δύο μαζί και η καθεμία χωριστά, άραγε η ιδιότης που τας καθιστά ωραίας δεν συνυπάρχει και εις τας δύο αυτάς μαζί και εις καθεμίαν χωριστά; Ιππίας. Βεβαιότατα. Σωκράτης.

Σωκράτης Αυτήν την στιγμήν να σου απαντήσω ακριβώς εις αυτά δεν δύναμαι· αλλ' είμαι βέβαιος ότι έχω ακούσει μερικά, ή ίσως της ωραίας Σαπφούς ή του Ανακρέοντος του σοφού ή και άλλων συγγραφέων.

Είχε σφάξει ιερείς και ευγενείς· είχεν αποδεκατίσει το Συνέδριον· είχεν αναγκάσει τον Αρχιερέα, τον γαμβρόν του, τον νεαρόν και ευγενή Αριστόβουλον, να πνιγή κατά τινα δήθεν παιδιάν προ των ομμάτων του· είχε διατάξει τον στραγγαλισμόν της ευνοουμένης συζύγου του, της ωραίας ηγεμονίδος Μαριάννης της Μακκαβαίας, αν και αύτη φαίνεται να υπήρξε το μόνον πλάσμα το οποίον εμμανώς ηγάπησεν.

Του ενθύμησεν όλας τας συνομιλίας των, εκεί κάτω εις τα βαλανεία, τους μακρυνούς περιπάτους των εις την Ιεράν Οδόν, και την εσπέραν εις τας μεγάλας επαύλεις με τον ψίθυρον των πιδάκων, υπό τας ανθίνους αψίδας ότε είχον ενώπιον των τας ωραίας της Ρώμης εξοχάς. Τον εκύταζεν όπως άλλοτε προστριβομένη επ' αυτού με θωπευτικάς κινήσεις. Αλλ' ο Αντίππας την απώθησεν.

Ούτε τας ωραίας εσπερίδας της Κυρίας Σ. σου εμνημόνευσα, αίτινες ανά πάσαν Δευτέραν συνεκέντρουν εντός πολυτελεστάτων αιθουσών το άνθος του αθηναϊκού κόσμου, ούτε τας συναστροφάς της Κυρίας Δ., όπου ολίγος μεν αλλ' οικείος και εύθυμος όμιλος παρέτεινε μέχρι της τετάρτης πρωινής ώρας το ταραχώδες cotillon, ούτε άλλας μεμονωμένας και μικροτέρας νυκτερινάς ομηγύρεις, των οποίων και τώρα πλέον, — κατόπιν εορτής — θ' απέβαινε μακρά και η απλή μόνον απαρίθμησις.

Αλλά το μεγαλείτερον, το ωραιότερον, εκείνο το όποιον ήτο γεμάτο με ωραίας εικόνας, ήτο μία μεγάλη ιστορία της Ελλάδος. Μητερούλα μου, θα μελετώ με όλην μου την προσοχήν διά να σ' ευχαριστήσω της είπεν η Ανθούλα.

Κ' επετύγχανε μέχρι τινός. Και κατώρθου να έχη την προσοχήν της Νεαπόλεως εστραμμένην προς αυτόν, δελεάζων τας αισθήσεις αυτής δι' ωραίας μουσικής, εκλεκτού φαγοποσίου και πυκνών πυροτεχνημάτων.