United States or Mali ? Vote for the TOP Country of the Week !


Και πρώτον, πως λέγομεν ότι το πυρ είναι θερμόν, ας ίδω- μεν, εξετάζοντες το ζήτημα ως εξής, σκεπτόμενοι δηλ. περί του χωρισμού και της διαιρέσεως, τα οποία δι' αυτού γίνονται εις το Ε. | σώμα ημών. Ότι η εντύπωσις αύτη είναι τι οξύ, τούτο σχεδόν πάντες αισθανόμεθα.

Καλά λέγεις, και έτσι πρέπει να κάμωμεν. Ξένος. Συμφώνως λοιπόν με τον προηγούμενον τρόπον της εξετάσεως, εγώ και τόρα νομίζω ότι παρατηρώ δύο είδη της μιμητικής. Ακόμη όμως δεν ημπορώ να εννοήσω εις ποίον από τα δύο είδη ανήκει η έννοια την οποίαν ζητούμεν. Θεαίτητος. Τότε και συ ειπέ μας πρώτον πώς εννοείς τα μέρη αυτής της διαιρέσεως. Ξένος.

Τέλος εις την σελίδα 63 ακολουθεί η επίνοια της διαιρέσεως των τεχνών εις πρωταιτίους και συντελεστικάς, χωρίζεται δε η καθαρώς βασιλική από τους περιστοιχίζοντας αυτήν, και ως παραδείγματα φέρονται διάφορα άλλα επαγγέλματα και ιδίως η μεταλλουργία. Ούτω διακρίνει εις την σελίδα 69 τους κήρυκας και παιδονόμους κτλ. ως αναξίους και να συγκριθούν ακόμη με τον βασιλέα.

Εν μέσω της διαιρέσεως ταύτης των γνωμών, οι αξιωματικοί τους οποίους οι Φαρισαίοι είχον στείλη όπως συλλάβωσι τον Ιησούν, επέστρεψαν προς αυτούς χωρίς ν' αποπειραθώσι να εκτελέσωσι το σχέδιόν των.

Κατόπιν της κυρίας ταύτης διαιρέσεως, ήρχοντο άλλαι μυρίαι υποδιαιρέσεις. Η μία συνοικία εκήρυττε πόλεμον κατά της άλλης συνοικίας. Πάσα οικογένεια πόλεμον κατά της άλλης οικογενείας. Παν άτομον πόλεμον κατά του άλλου ατόμου. Ο γείτων δεν έλεγε μίαν καλημέραν, που είνε του Θεού, εις τον γείτονα. Έκαστος έχαιρε να βλέπη τον άλλον δυστυχούντα.

Από τα μέρη όμως πάλιν της άλλης διαιρέσεως το ένα τμήμα καθεμιάς μερίδος είναι αυτοποιητικόν, τα δε υπόλοιπα σχεδόν ημπορούν να ονομασθούν ειδωλοποιητικά. Ώστε και συμφώνως με αυτά πάλιν η ποιητική διχοτομείται εις δύο. Θεαίτητος. Λέγε κατά ποίον τρόποι διχοτομείται καθεμία πάλιν. Ξένος.

Το ψεύδος δε και ενταύθα μόνον εν τη συνθέσει των εννοιών υπάρχει. Αλλά δυνατόν είναι να εφαρμόσωμεν εις πάντα την διαίρεσιν. Εκείνο δε όπερ ταύτα κάμνει έν, τούτο είναι ο νους ο συμπλέκων έκαστον πράγμα. Δεν δύναταί τις λοιπόν να είπη τι εννοεί ο νους εις έκαστον ήμισυ χρονικής διαιρέσεως.

Ότε επεχειρήσαμεν την εκτύπωσιν των έργων του Κρυστάλλη ενομίσαμεν ότι θα ήτο δυνατόν να περιληφθώσι ταύτα εν ενί και μόνω τόμω. Η μικρόν και κατ' ολίγον όμως επισωρευομένη ύλη ηνάγκασεν ημάς να σκεφθώμεν, ευρισκόμενοι εις το σημείον τούτο, περί διαιρέσεως εις δύο τόμους. Ούτω δε ο &πρώτος τόμος& περατούται ενταύθα περιλαμβάνων