United States or Kyrgyzstan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Η Βασιλική » Εκεί μ' ήλθε θρηνούσα.» « Έπεσε μες 'ς τα πόδια μου. » — Αφέντη μου! μου λέγει, » Λυπήσου! τον πατέρα μου » Μπροστά μου, μες 'ς τα 'μάτια » Εσφάξανε οι Τούρκοι σου, » Τον έκαμαν κομμάτια — . » Μ' ωμίλαε κ' η δύστυχη » Δεν έπαυσε να κλαίγη.»
Και το συμπέρασμα, πάντα ελπίδα, πάντα παρηγοριά, πάντα πιο καλότυχα υστερνά. Καθώς θυμούμαστε, ήρθε τέλος η βασιλική η συχώρεση. Φτάνουν οι ταχυδρόμοι στην Αντιόχεια με τα νέα, και ανεβαίνει ο Χρυσόστομος στον άμπωνα και με λόγια ολόχαρα σκορπάει του λαού τη θλίψη. Όρια δεν είχε η χαρά τους και τελειωμό δεν είχαν τα πανηγύρια τους.
Πότε περιγράφει τα βάσανα του γέρου Επισκόπου που όρη και βουνά διάβαινε νανταμώση το Θεοδόσιο και να του ζητήση συχώρεση για την Αντιόχεια, πότε τη θλίψη του απελπισμένου λαού που γύρευε κι αυτός να πάρη τα όρη για να ξεγλυτώση από τη βασιλική οργή, και πότε πάλε παρασταίνει τη φρίκη του ο Χρυσόστομος θωρώντας στο Πραιτώριο ταδέρφια του να παιδεύουνται και να τυραννιούνται.
— Μη λυπείσαι, μαζί θα το έχωμε· με την σειρά θα το φορούμε, της έλεγεν η Φωτεινή. Εδοκίμασεν η Βασιλική να το φορέση, αλλ' εστάθη αδύνατον· εκείνο εμαζεύετο και εκόντινεν επάνω της. — Ενόησα, είπεν επί τέλους, πρέπει να γίνω πρώτα σαν και σένα!
Νέος Σωκράτης. Βεβαιότατα. Ξένος. Αυτό το ίδιον λοιπόν μου φαίνεται ότι κάμνει και η βασιλική εις τους νομίμους διδασκάλους και παιδαγωγούς, Δηλαδή αυτή επέχει θέσιν της επιστατικής τέχνης και δεν επιτρέπει εις κανένα να ασκή τους νέους αλλέως παρά με εκείνα τα οποία συντελούν εις την αρμονίαν αυτής και οικοδομούν ήθος πρέπον, και μόνον εις αυτά διατάσσει να τους προγυμνάζουν.
Με τα ολίγα γράμματά της, όπως ημπόρεσε το εδιάβασεν η μητέρα. — Ο πατέρας μας γράφει, είπεν επί τέλους εκείνη, ότι έπεσε πάλιν εις το στρώμα πιασμένος από ρευματισμούς, και με παρακαλεί να πάγω να τον περιποιηθώ. Αλλά τώρα να σ' αφήσω εσένα έτσι, ποτέ δεν γίνεται· ούτε να πάρω μαζί μου τον Γιαννάκη... ημπορεί να κρυώση το αβάπτιστο μωρό εις τον δρόμο — ημπορεί να πάθη. — Στείλε την Βασιλική.
Σηκώθηκε ο Μιχάλης κάτι πιο αργότερα από τη συνηθισμένη του ώρα. Κι ότι ξεπρόβαλε από την πόρτα του, ανταμώνει το Δημήτρη ερχάμενο από το σπίτι του να δη τι απόγινε· κι όχι και τι απόγινε, παρά τι θ' απογίνη, ύστερ' από ταποσπερινά. Τον αποδέχτηκε ο Μιχάλης πασίχαρος. — Έλα μέσα, να πιής έναν καφέ, του κάνει. Και σα συγυρίζη η Βασιλική τη γριά απάνω τα λέμε κιόλας.
Ξένος. Εις αυτόν που είπαμεν εις την αρχήν άραγε θα επιμείνωμεν ή θα διαφωνήσωμεν; Νέος Σωκράτης. Ποίον λοιπόν εννοείς; Ξένος. Είπαμεν, νομίζω, ότι η βασιλική εξουσία είναι μία από τας επιστήμας. Νέος Σωκράτης. Μάλιστα. Ξένος. Και από αυτάς όχι από όλας, αλλά ως θεωρητικήν και διατακτικήν κάπως την είχαμεν χωρίσει από τας άλλας. Νέος Σωκράτης. Μάλιστα. Ξένος.
Η Ιζόλδη έχει τους φλογερούς κι' ωραίους έρωτές της και ο Τριστάνος κοντά της, τη χαίρεται, και τη νύχτα και την ημέρα: γιατί, όπως είναι συνήθεια στους μεγάλους άρχοντες, κοιμάται μέσα στη βασιλική αίθουσα, μαζύ με τους πιστούς και τους σπιτικούς. Η Ιζόλδη τρέμει μολαταύτα.
Οι κάτοικοι τω προσήνεγκον άλλην καινουργή και στερεάν, πλην ο κ. λιμενάρχης συνειθισμένος εις τα πολεμικά ήθελε «βασιλική βάρκα» να την ίδουν από μακράν οι πειραταί και να τρομάξουν.
Λέξη Της Ημέρας