συμπλέκων

Ενημερώθηκε: 19 Μαΐου 2025

— Φεύγω, επειδή το θέλεις, είπε μετ' ολίγον εκείνος εγερθείς, αλλά δεν θ' απομακρυνθώ, δεν ημπορώ ν' απομακρυνθώ. Και επρόσθεσε, συμπλέκων τας χείρας και με φωνήν εκφράζουσαν υπέρτατον πόνον: — Μήπως το θέλω; σε αγαπώ τόσον . . . Τω έδειξεν επιτακτικώς την θύραν! Εκείνος τότε, βραδέως οπισθοχωρών, αφήκε την αίθουσαν και απήλθε της οικίας περίλυπος.

Panagiotis Axiotis - Διηγήματα, Νέα Σειρά

Το ψεύδος δε και ενταύθα μόνον εν τη συνθέσει των εννοιών υπάρχει. Αλλά δυνατόν είναι να εφαρμόσωμεν εις πάντα την διαίρεσιν. Εκείνο δε όπερ ταύτα κάμνει έν, τούτο είναι ο νους ο συμπλέκων έκαστον πράγμα. Δεν δύναταί τις λοιπόν να είπη τι εννοεί ο νους εις έκαστον ήμισυ χρονικής διαιρέσεως.

Aristotle - Περί Ψυχής