United States or Malta ? Vote for the TOP Country of the Week !
ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΑΣ Πιστεύ' ότι στοχάζεσαι κείνα οπού λέγεις τώρα, αλλ' ό,τι αποφασίζομε συχνά τ' αλλάζ' η ώρα· η γνώμη 'ς το μνημονικόν είναι υποδουλωμένη, με ορμήν γεννάται, αλλ' η ζωή 'ς αυτήν ολίγο μένει. Είν' ως ο άγουρος καρπός 'ς το δένδρο κολλημένος, 'πού κάτω πέφτει ατίνακτος ως είναι ωριμασμένος. Χρέος, 'πού μόνον εις εμάς τους ίδιους χρεωστούμε, νοείται πόσο αδιάφορα συχνά το λησμονούμε.
Οι Κυμαίοι, ακούσαντες την απόκρισιν ταύτην, ωρμήθησαν να υπακούσωσι, τουλάχιστον τοιαύτη ήτο η γνώμη των περισσοτέρων· αλλ' ο Αριστόδικος του Ηρακλείδου, πολίτης έγκριτος, αντέστη, δυσπιστών προς τον χρησμόν, ή νομίζων ότι εκείνοι οίτινες ηρώτησαν το μαντείον δεν είπον την αλήθειαν. Έπεμψαν λοιπόν άλλους απεσταλμένους διά να ερωτήσωσι τον θεόν, μεταξύ δε αυτών ήτο και ο Αριστόδικος.
Αν ένα κι' ένα μούλεγε αδιάντροπος κανένας πως δυο δεν κάνουν μόνον, θα τούχυνα τα μάτια του με το φτερό της πένας ως Ηρακλής θυμόνων. Μα σήμερα μου φαίνεται η γνώμη καθενός σοφή και νουνεχής, και μόνον τας ημέρας μου μετρώ ελεεινός με σπαραγμόν ψυχής.
Ερμογένης. Αυτή είναι η γνώμη μου. Σωκράτης. Λοιπόν, και αν δοκιμάσωμεν να καύσωμεν ένα πράγμα, δεν είναι ορθόν να μη το καύσωμεν με οποιανδήποτε μέθοδον, αλλά με την ορθήν; Και αυτή δεν είναι εκείνη κατά την οποίαν επλάσθη έκαστον πράγμα να καίεται και να καίη και με ό,τι μέσον επλάσθη να καίεται; Ερμογένης. Έτσι είναι. Σωκράτης. Λοιπόν και τα άλλα δεν είναι το ίδιον; Ερμογένης. Πολύ μάλιστα.
Πρόβαλαν και δυο τρεις άλλες γριές από τη γειτονιά, και της πρόσφερναν, άλλη συβουλή, άλλη γνώμη, κι άλλη την καλή της ευκή, αν και κρυφοτρώγουνταν όλες τους κι από κάποια ζούλια, και σαν τύχαινε βολικό, χτυπούσαν και τα ρουθούνια τους μπαινοβγαίνοντας. Φανερά να το δείξουνε, δεν πολυταίριαζε. Έπειτα, ποιος τόξερε και τι καλό μπορούσε να τους κάμη καμιά μέρα η Ασήμω;
Ο μεν Οτάνης προέτεινε να αναθέσωσι την κυβέρνησιν εις την κοινότητα των Περσών. «Η γνώμη μου, είπεν, είναι να μη γίνη πλέον είς μόνος εξ ημών βασιλεύς· ούτε ευάρεστον ούτε καλόν είναι το τοιούτο, διότι ηξεύρετε μέχρι ποίου βαθμού σας ύβρισεν ο Καμβύσης και πόσα επάθετε εκ της αυθαδείας του μάγου.
Στο λόγιό τους απαντούσε με άλλο λόγιο γεμάτο ειρωνεία, όπως τώρα ο Δημητράκης. Για τούτο η μάννα του έμενε πάντα δίβουλη. Κατιτί βαθύτερο από το μητρικό αίστημα την έκανε να τον δικαιώνη. Δεν τολμούσε όμως να συμφωνήση μαζί του. Τρόμος την έπιανε και να το συλλογιστή. — Δεν ξέρω, παιδί μου, έλεγε· μα ο αδερφός σου δεν έχει την ίδια γνώμη. Ο αδερφός σου θέλει να κυττάς τα μαθήματά σου.
Εις την δυστυχίαν δε ταύτην ευρισκόμενοι ενεθυμήθησαν φυσικώς τον ακόλουθον στίχον, τον οποίον οι πρεσβύτεροι έλεγαν ότι είχαν ακούσει ψαλλόμενον· «Θέλει έλθει δωρικός πόλεμος και λοιμός μετ' αυτού». Έρις λοιπόν ηγέρθη μεταξύ των ανθρώπων, καθόσον έλεγαν μερικοί ότι εις τον στίχον τούτον οι αρχαίοι δεν έλεγαν λοιμόν αλλά λιμόν· υπερίσχυσεν όμως τότε η γνώμη των λεγόντων λοιμόν, διότι οι άνθρωποι συνταυτίζουν τας αναμνήσεις των με τα δεινά, τα οποία πάσχουν.
Θυμομένος ως το άκρο, Κι' αναμμένος απ' οργή, Και σχεδόν απελπισμένος Για μια κάπιαν αλλαγή, Που γελάστηκε κι' επήρε Παλιοφόρεμα κοντό, Κι' έδωκε το εδικό του Πλιο καινούργιο και σωστό. Αποφάσισε με γνώμη Τέλια ξεδικιτική, Και συγγράφει ολονένα Κι' αναιρεί τη Λογική. Γ ι α τ ρ ι κ ή
Και άλλοι μεν έλεγαν να μεταβούν εις τας παρά τον Καύκασον και την Κασπίαν θάλασσαν χώρας, όπου το κλίμα ήτο ευκρατέστερον, άλλοι δε συνηγόρουν υπέρ της εξακολουθήσεως του πολέμου και κατά τον χειμώνα. Αλλ' η πρώτη γνώμη υπερίσχυσεν. Ο στρατός μετέβη εις τον Καύκασον φέρων πολλά λάφυρα και πεντήκοντα χιλιάδας αιχμαλώτους Πέρσας.
Λέξη Της Ημέρας