Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 9 Μαΐου 2025
Φυσικά είναι πολύ κοντινός στην εποχή μας, ώστε να μη μπορούμε να μορφώσουμε γι' αυτόν γνώμη καθαρά καλλιτεχνική.
Θεόδωρος. Σωκράτης. Εκτός τούτου το νοστιμώτερον είναι το εξής: Αφού εκείνος λέγει ότι όλοι έχουν αληθινήν γνώμην, βεβαίως παραδέχεται ότι είναι αληθινή η γνώμη εκείνων οι οποίοι εναντιώνονται εις την γνώμην του, και νομίζουν ότι έχει ψευδή γνώμην. Θεόδωρος. Βεβαίως. Σωκράτης.
Στο μεταξύ ο Ιουστινιανός, αφού δυνάμωσε τα οχυρώματα του παλατιού του, προσκάλεσε στην αίθουσα μεγάλο συβούλιο. Είταν ο Ιουστινιανός βυθισμένος σε μεγάλη θλίψη, και στην απελπισία του απάνω φαίνεται σα να μισαποφάσισε να μαζέψη τα πολύτιμά του και να φύγη στην Ηράκλεια της Θράκης, ίσως και κείθε μπορέση και ξαναπάρη την Πόλη. Αυτή είταν η γνώμη και του Καππαδόκη καθώς και του Βελισάριου.
Ενώ εκεί, που είπα προηγουμένως, δηλαδή εις τα δίκαια και άδικα και όσια και ανόσια, είναι πρόθυμοι να διισχυρίζωνται ότι κανέν από αυτά δεν έχει εκ φύσεως την ουσίαν του, αλλά παν ό,τι νομίση η κοινή γνώμη, τούτο γίνεται αληθές και μόνον όσον χρόνον το νομίζει. Επί τέλους δε και όσοι δεν έχουν εντελώς την γνώμην του Πρωταγόρα με αυτά σχεδόν κάμνουν τον φιλόσοφον.
Δεν είναι λοιπόν ούτε αγάπη ούτε μίσος, κι ωςτόσο ένα είναι από τα δυο, ή στην αγάπη θα καταντήση ή στο μίσος, απόδειξη που αν τύχη και φιλονικήσης με κανέναν που σου είναι αδιάφορος, μπορεί από την πρώτη φιλονικία να ριζώση στην καρδιά σου ένα κάτι που κατόπι γίνεται μίσος, κι α φιλονίκησες με την κόρη που λατρέβεις, θαποξεχάσης τη φιλονικία, θαλλάξης και γνώμη, αν εκείνη δεν αλλάξη.
«Είσθ' άσπλαχν', είσθε βάσκανοι, θεοί, σαν κανείς άλλος, 'που με θνητούς 'ς το φανερό θεαίς να συγκοιμώνται φθονείτε, αν κάμη ομόκλινον καμμιά τον ποθητόν της. 120 όμοια της ροδοδάκτυλης Ηώς τον διαλεκτόν της Ωρίωνα εφθονέσετε, εσείς οι ευτυχισμένοι, ως 'που η χρυσόθρονη Άρτεμις, η αγνή, 'ς την Ορτυγία, κτύπησε αυτόν κ' εφόνευσε με τα λεπτά της βέλη. όμοια, την καλοπλέξουδη την Δήμητραν ο πόθος 125 ότ' έφερε 'ς την αγκαλιά να πέση του Ιασίου, μες τον τριόργωτον αγρό, το 'μάθ' ευθύς ο Δίας, άστραψε κ' εθανάτωσεν αυτόν μ' αστροπελέκι. κ' εμέ, θεοί, φθονείτε σεις, 'πώχω θνητόν κοντά μου άνδρα• κ' εγώ τον έσωσα, 'που μόνος την καρίνα 130 έσφιγγε με τα σκέλη του, και του 'χε το καράβι σχίσει 'ς τα μαύρα πέλαγα με κεραυνόν ο Δίας, και οι λαμπροί του σύντροφοι τότ' όλοι, αφανισθήκαν, κ' εδώ 'φεραν ο άνεμος εκείνον και το κύμα. και τούτον εγώ ξένιζα, κ' έτρεφα, κ' είχα γνώμη 135 αθάνατον και αγέραστον αυτόν να καταστήσω. αλλ' αν δεν ξέφυγε ποτέ κανείς των αθανάτων, ουδ' εματαίωσε τον νου τ' αιγιδοφόρου Δία, αφού κείνος προστάζει το, ο άμοιρος ας πάη μες τ' άγρια πέλαγα• αλλ' εγώ δεν θα τον προβοδήσω• 140 ότι καράβια δεν έχω, δεν έχω ουδέ συντρόφους, 'που να τον φέρουν 'ς τα πλατειά τα νώτα της θαλάσσης, αλλά με γνώμην πρόθυμην εγώ θα τον διδάξω το πώς να φθάση απείρακτος εις την γλυκειά πατρίδα».
Πολλάκις έκτοτε αναγινώσκων όσα γράφονται περί μελλούσης ζωής έτυχε να σκεφθώ ότι, αν αληθεύη γνώμη των πιστευόντων ότι δεν επιζή εις το σώμα πάσα ψυχή, αλλά μόνη η πίστις, η αφοσίωσις, η αυταπάρνησις και η αγάπη βραβεύονται εις τας αιωνίους μονάς, πολύ πιθανώτερον παρά πολλών μεταστάντων γνωρίμων φίλων μου είνε να ευρίσκεται εκεί η ψυχή του καλού εκείνου σκύλου.
Και αιτία του φόβου αυτού είναι ότι αφού αποθάνη κανείς από ημάς, μένει πλέον διαρκώς εκεί, και ότι η ψυχή χωρισμένη από το σώμα φεύγει προς εκείνον. Αυτά όμως όλα εις εμέ φαίνονται ότι συμφωνούν τελείως, δηλαδή και η εξουσία αυτού του θεού και το όνομά του. Ερμογένης. Πώς δηλαδή; Σωκράτης. Εγώ θα σου ειπώ ποία είναι η γνώμη μου.
Εάν όμως εγερθή ποτε άλλος δωρικός πόλεμος μετά τον παρόντα και συμπέση να συμβή λιμός, νομίζω ότι θα υπερισχύση η αντίθετος γνώμη. Ενεθυμούντο δε και τον προς τους Λακεδαιμονίους χρησμόν όσοι είχον λάβει γνώσιν αυτού, ότε ερωτηθείς ο θεός υπ' αυτών, αν έπρεπε να πολεμήσουν, απεκρίθη ότι θα ενίκων, εάν επολέμουν κατά κράτος, προσθείς ότι και αυτός θέλει έλθει εις βοήθειάν των.
Διελέγοντο, εσυμβουλεύοντο, κ' υπερίσχυε συνήθως η γνώμη του ζωηροτέρου, όστις είχεν εκάστοτε αρκετόν σθένος, ώστε να πειθαναγκάζη τους άλλους. Το χάρισμα αυτό το είχεν εις μέγαν βαθμόν ο Κουμπής. Μελαψός, στιβαρός, απότομος, ενόει να γίνεται όπως αυτός ήθελε. Και εγίνετο σχεδόν πάντοτε. Εν τούτοις, &κατ' οίκον είχε διαφόρους πειρασμούς& ο Κουμπής.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν