United States or Egypt ? Vote for the TOP Country of the Week !


Και πάλιν, όταν κανείς από την αρετήν προτιμά το κάλλος, αυτό δεν σημαίνει άλλο τίποτε παρά την αληθινήν και πραγματικήν ατιμίαν της ψυχής. Διότι ο λόγος αυτός λέγει ότι το σώμα είναι εντιμότερον από την ψυχήν, και λέγει ψέμμα.

Θεόδωρος. Σωκράτης. Εκτός τούτου το νοστιμώτερον είναι το εξής: Αφού εκείνος λέγει ότι όλοι έχουν αληθινήν γνώμην, βεβαίως παραδέχεται ότι είναι αληθινή η γνώμη εκείνων οι οποίοι εναντιώνονται εις την γνώμην του, και νομίζουν ότι έχει ψευδή γνώμην. Θεόδωρος. Βεβαίως. Σωκράτης.

Πλην, φίλε Θεαίτητε, πραγματικώς ο αθυρόστομος άνθρωπος πλησιάζει να είναι ανυπόφορον πράγμα και αηδές. Θεαίτητος. Πώς έτσι; προς τι το είπες αυτό; Σωκράτης. Δεν χωνεύω την ιδικήν μου ελαττωματικήν μάθησιν και αληθινήν μωρολογίαν. Θεαίτητος. Συ όμως διατί θυμόνεις; Σωκράτης.

Λοιπόν, καλέ Πρωταγόρα, τι θα απαντήσωμεν εις αυτά; Άραγε θα δεχθώμεν ότι πάντοτε οι άνθρωποι έχουν αληθινήν γνώμην, ή άλλοτε μεν αληθινήν άλλοτε δε ψευδή; Διότι και από τα δύο αυτά εξάγεται ότι δεν έχουν πάντοτε αληθινήν γνώμην, αλλά άλλοτε αληθινήν και άλλοτε ψευδή.

Με αληθινήν ευχαρίστησιν σκέπτεται περί θανάτου και αποσυνθέσεως, αλλά και εδώ εις τας σκέψεις του δεν λησμονείται το ιδιαίτερον πρόβλημά του, καθώς φαίνεται όταν υπαινίττεται το σαγονοκόκκαλο του Κάιν, του πρώτου αδελφοκτόνου. FR. HORN. Shakespeare erlaeutert. Leipsig. 1823.

Από αυτάς δε τας δύο περισσότερον ομοιάζει την αληθινήν φιλίαν η χάριν ηδονής, όταν τα ίδια παρέχωνται και από τους δύο και ευχαριστούνται μεταξύ των, ή όταν ευχαριστούνται διά τα ίδια πράγματα, καθώς είναι αι φιλίαι των νέων. Διότι περισσότερον υπάρχει εις αυτάς η ελευθεριότης. Ενώ η φιλία η χάριν της χρησιμότητος είναι χυδαία.

Αφού δε το αντιληφθή όστις θέση τους νόμους τούτους, θα ορίση επιτηρητάς εις έκαστον από αυτούς, άλλους μεν ενεργούντας με φρόνησιν, άλλους δε με γνώμην αληθινήν, εις τρόπον ώστε να συνδυάση όλα αυτά ο νους και να καταστήση σύντροφα της σωφροσύνης και δικαιοσύνης, όχι όμως του πλούτου και της φιλοδοξίας.

Αυτός όμως πάλιν παραδέχεται και αυτήν την γνώμην των ως αληθινήν, συμφώνως προς όσα έγραψε. Θεόδωρος. Έτσι φαίνεται. Σωκράτης. Δεν είναι έτσι; Θεόδωρος. Μάλιστα. Σωκράτης. Λοιπόν αφού διαφιλονικείτε από όλους, τότε δεν θα είναι αληθινή η γνώμη του Πρωταγόρα, ούτε δι' άλλον κανένα, ούτε διά τον ίδιον εαυτόν του. Θεόδωρος. Καλέ Σωκράτη, πάρα πολύ κατατρέχομεν τον φίλον μου. Σωκράτης.

Έπειτα η κρίσις χωρίζεται εις ψευδή και αληθινήν και όχι εις κακήν και αγαθήν, ενώ η προαίρεσις μάλλον χωρίζεται εις κακήν και αγαθήν. Και λοιπόν γενικώς ίσως ουδέ εθεώρησε κανείς την προαίρεσιν το ίδιον με την κρίσιν. Δεν είναι όμως ούτε εις κανέν μέρος της το ίδιον με την κρίσιν.

Όταν συ κάμνης μόνος σου μίαν κρίσιν, και έρχεσαι εις εμέ και μου λέγης μίαν γνώμην περί ενός πράγματος, τότε εγώ σε αφίνω να θεωρής αληθινήν την γνώμην σου σύμφωνα με τον λόγον του Πρωταγόρα, αλλά τάχα εις ημάς τους άλλους δεν επιτρέπεται να γίνωμεν επικριταί της ιδικής σου κρίσεως, ή νομίζεις ότι θα παραδεχθώμεν ότι συ έχεις πάντοτε αληθινήν γνώμην; Ή μήπως σε αντικρούσουν εκάστοτε χιλιάδες από τους αντιφρονούντας, νομίζοντες ότι συ έχεις ψευδή κρίσιν και γνώμην;