United States or Mauritania ? Vote for the TOP Country of the Week !


Είτε εις αμέλειαν αποδώση την έλλειψιν, είτε μαντεύση την αληθινήν της αιτίαν και εδώ πικρόν μειδίαμα διέστειλε τα χείλη του αμηχανούντος ποιητού, το αποτέλεσμα θα ήνε τραγικόν . . . Φαντάζομαι τον γελοίον εκείνον Τριφίλην, τι μεγαλοπρεπές δώρον θα της στείλη! . . . Και εγώ . . . Τοιαύτα τινά και άλλα όμοια εσκέπτετο γράφων ο Μιμίκος, μέχρις ου έφθασεν εις την λέξιν ενθύμημα, οπού και εσταμάτησε.

Θεόδωρος. Μα τον Δία, χιλιάδες των χιλιάδων υπάρχουν, καθώς λέγει ο Όμηρος, οι οποίοι θα με φέρουν εις δύσκολον θέσιν. Σωκράτης. Και λοιπόν; θέλεις να παραδεχθώμεν ότι εκείνην την στιγμήν συ, διά μεν τον εαυτόν σου έχεις αληθινήν γνώμην, διά τας χιλιάδας όμως των ανθρώπων έχεις ψευδή; Θεόδωρος. Αυτό νομίζω ότι είναι το αναγκαίον συμπέρασμα αυτού του λόγου. Σωκράτης.

Αυτό θα γίνη. Ξένος. Δεν είναι έτσι; Θεαίτητος. Μάλιστα. Ξένος. Και ότι με το σώμα μας διά μέσου των αισθητηρίων αντιλαμβανόμεθα την γέννησιν, με την ψυχήν δε διά μέσου της σκέψεως αντιλαμβανόμεθα την αληθινήν ουσίαν, η οποία λέγετε ότι πάντοτε είναι καθ' όλα ομοία, ενώ η γέννησις κατά καιρούς μεταβάλλεται. Θεαίτητος. Βεβαίως τα λέγομεν αυτά. Ξένος.

Τότε λοιπόν δεν θα παραδεχθή ότι η ιδική του γνώμη είναι ψευδής, αφού την γνώμην εκείνων οι οποίοι νομίζουν, ότι αυτός ψεύδεται την παραδέχεται ως αληθινήν; Θεόδωρος. Κατ' ανάγκην. Σωκράτης. Γνωρίζεις ακόμη ότι οι άλλοι δεν παραδέχονται διά τον εαυτό των, ότι έχουν ψευδή γνώμην Θεόδωρος. Βεβαίως δεν παραδέχονται. Σωκράτης.

Διότι, εάν κάμωμεν έτσι, τότε έν από τα δύο, ή θα εύρωμεν αυτό το οποίον ζητούμεν, ή τουλάχιστον δεν θα νομίζωμεν ότι γνωρίζομεν εκείνο, το οποίον δεν γνωρίζομεν με κανένα τρόπον. Και βεβαίως αυτή η αμοιβή δεν είναι αξιόμεμπτος. Και τόρα λοιπόν τι λέγεις; Από τα δύο είδη της κρίσεως, δηλαδή την αληθινήν και την ψευδή, παραδέχεσαι ότι η αληθινή κρίσις είναι επιστήμη; Θεαίτητος. Σωκράτης.

Αλλ' όταν το θείον στοιχείον εξηλείφθη από αυτούς, διότι ανεκατεύθη πολλές φορές με πολύ θνητόν στοιχείον και υπερίσχυσε το ανθρώπινον ήθος, τότε πλέον, επειδή δεν είχαν την δύναμιν να βαστάσουν τας παρούσας ευτυχίας των, έκαμναν ασχημίας, και εις εκείνον, ο οποίος ημπορεί να βλέπη, εφαίνοντο καθαρά άξιοι αποστροφής, διότι έχασαν από τα πολυτιμότερα πράγματα τα ωραιότερα, εις εκείνους δε, οι οποίοι δεν είχαν την δύναμιν να βλέπουν ζωήν, η οποία βαδίζει εις την αληθινήν ευτυχίαν, τότε ίσα ίσα τους ενόμιζαν προ πάντων ότι είναι οι καλύτεροι από όλους και οι πλέον ευτυχισμένοι, εν ώ κατείχοντο από το πάθος να αυξήσουν αδίκως τον πλούτον και την δύναμίν των.

Λοιπόν κατ' αυτόν τον τρόπον τα μεν στοιχεία είναι απροσδιόριστα με τον λόγον και άγνωστα, και απλώς αισθητά. Αι συλλαβαί όμως είναι γνωσταί και εκφράζονται διά λόγου και κρίνονται με αληθή κρίσιν. Όταν λοιπόν χωρίς λόγον συλλάβη κανείς την αληθινήν κρίσιν ενός πράγματος, κατέχει μεν η ψυχή του την αλήθειαν ως προς αυτό, αλλ' όμως δεν το γνωρίζει.

Νέος Σωκράτης. Είμαι συμφωνότατος. Ξένος. Λοιπόν δεν εσυμπεριλάβαμεν άραγε αρκετά σαφώς, ότι τότε γίνεται το παράδειγμα, όταν έν όμοιον πράγμα κριθή διά παρομοιώσεως ορθώς μέσα εις άλλο κομματιασμένον, και συγκεντρωθή η αντίληψίς μας εις τα δύο μαζί διά να αποτελέση μίαν αληθινήν κρίσιν; Νέος Σωκράτης. Έτσι φαίνεται. Ξένος.

Σωκράτης Είναι λοιπόν δυνατόν να καταστή κανείς έμπειρος της τέχνης να μεταβιβάζη ολίγον κατ' ολίγον διά των ομοιοτήτων τους ακροατάς του κάθε φοράν από την έννοιαν του όντος εις την εναντίαν έννοιαν αποσύρων αυτούς, ή και ο ίδιος να διαφεύγη την απάτην των ταύτην, εάν δεν γνωρίζη την αληθινήν ουσίαν εκάστου όντος; Φαίδρος Όχι ποτέ.