United States or Latvia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Τόρα λοιπόν αυτοί που είναι δύο ας αποκριθούν εις ημάς τους τρεις, αυτοί δηλαδή που παραδέχονται μεν ότι υπάρχουν θεοί, αλλ' ο μεν είς τους θεωρεί παρακλητούς, ο δε άλλος αμελείς διά τα μικρά.

Τους αδίκους όμως τιμωρούν, διότι ημπορούν, εάν προσπαθήσουν, να διορθωθούν και να γείνουν δίκαιοι. Ώστε όλοι οι άνθρωποι παραδέχονται, ότι καθείς ημπορεί να μάθη την δικαιοσύνην. Διά τούτο οι πολίται, και αυτοί οι ίδιοι και διά διδασκάλων, προσπαθούν διά το καλόν της πολιτείας να εμπνεύσουν εις τα τέκνα των την ιδέαν της δικαιοσύνης.

Λοιπόν, Σιμμία και Κέβη, άλλα είναι εκείνα, τα οποία πρέπει ημείς να εξετάσωμεν, ή αυτά; Και οι δύο λοιπόν συνεφώνησαν ότι αυτά είναι. Ποίον λοιπόν από τα δύο; είπεν ο Σωκράτης· δεν παραδέχεσθε όλους τους προηγουμένους μου ισχυρισμούς, ή άλλους μεν παραδέχεσθε, άλλους δε όχι; Απεκρίθησαν και οι δύο, ότι άλλους μεν παραδέχονται, άλλους δε όχι.

Μου φαίνεται, καλέ Σωκράτη, ότι με αυτά περισσότερον εξελέγχεται ψευδής ο λόγος του, ο οποίος όμως εξελέγχεται και με το ότι παραδέχεται ως εγκύρους τας γνώμας των άλλων, διότι αύται απεδείχθησαν ότι δεν παραδέχονται κατ' ουδένα τρόπον αληθείς τους λόγους εκείνου. Σωκράτης. Και με άλλους πολλούς τρόπους, καλέ Θεόδωρε, είναι εύκολον να εξελεχθή το ότι δεν είναι αληθινή η γνώμη του καθενός.

Τω όντι, υπάρχει τι το αντιφατικόν εις την προς τους θεατάς επίδειξιν αντικειμένων, τα οποία βλέπει ο νοσών μόνος, τα δε λοιπά του δράματος πρόσωπα δεν βλέπουσιν. Αλλ' εν τω θεάτρω τα πλείστα γίνονται κατά συνθήκην, της δε συνηθείας η ισχύς είναι τοσαύτη, ώστε οι θεαταί ευκόλως παραδέχονται τα μη πιθανά. Όθεν η λύσις του ζητήματος εναπόκειται κυρίως εις τους εργολάβους.

Τα σημεία δεν είναι μέρη των γραμμών, αλλά μόνον ωρισμέναι θέσεις ή όρια. Η γραμμή άμα διαιρεθή εις σημεία δεν υπάρχει πλέον. * Ιδιαίτερον άτοπον συμβαίνει εδώ, καθώς είπομεν, αφ' ενός μεν διότι λέγουσιν ούτοι το αυτό με τους δοξάζοντας ότι η ψυχή είναι σώμα έχον λεπτότατα μέρη, εξ άλλου δε διότι παραδέχονται ότι το σώμα κινείται υπό της ψυχής καθ' ον τρόπον λέγει ο Δημόκριτος.

Αλλ' άραγε δεν γίνεται τοιαύτη η ψυχή εκάστου από αυτούς με την απόκτησιν και παρουσίαν της δικαιοσύνης, με τα αντίθετα όμως αντίθετος; Θεαίτητος. Μάλιστα, και αυτά τα παραδέχονται. Ξένος. Ναι, αλλά παν ό,τι είναι δυνατόν να παρουσιάζεται εις κάποιον και να απουσιάζη από αυτόν, χωρίς άλλο θα παραδεχθούν ότι έχει ύπαρξιν. Θεαίτητος. Βεβαίως παραδέχονται. Ξένος.

Διότι και η αρετή και η κακία η αναφερομένη εις το ήθος είπαμεν ότι περιστρέφεται εις τας λύπας και ηδονάς. Και την ευτυχίαν οι περισσότεροι την παραδέχονται μαζί με την ηδονήν, διά τούτο και ο μακάριος ωνομάσθη από την μεγάλην χαράν .

Αφού λοιπόν υπάρχει η δικαιοσύνη και η φρόνησις και όλαι αι άλλαι αρεταί και κακίαι, και προ πάντων η ψυχή, εις την οποίαν γεννώνται αυτά, άραγε φρονούν ότι κανέν από αυτά είναι ορατόν και χειροπιαστόν, ή όλα τα θεωρούν ως αόρατα; Θεαίτητος. Κανέν σχεδόν από αυτά δεν είναι ορατόν. Ξένος. Και τόρα; Άραγε παραδέχονται ότι κανέν από αυτά φορεί σώμα; Θεαίτητος.

Άκουε λοιπόν και πρόσεχε ολόγυρα μήπως μας ακούση κανείς από τους αμυήτους. Αυτοί δε είναι όσοι νομίζουν ότι δεν υπάρχει τίποτε άλλο παρά μόνον ό,τι είναι δυνατόν να συλλάβουν χειροπιαστά, τας πράξεις όμως και τας γενέσεις και παν ό,τι είναι αόρατον δεν παραδέχονται ότι έχουν ύπαρξιν. Θεαίτητος. Πραγματικώς, καλέ Σωκράτη, αυτοί οι άνθρωποι είναι σκληροί και ανοικονόμητοι. Σωκράτης.