United States or Guam ? Vote for the TOP Country of the Week !


Διότι η όρασις και η αίσθησις και η επιστήμη παρεδέχθημεν ότι είναι το ίδιον. Θεαίτητος. Βεβαιότατα. Σωκράτης. Αλλά όστις βλέπει και έγινε επιστήμων αυτού του πράγματος το οποίον έβλεπε, εάν τόρα κλείση τους οφθαλμούς του, το ενθυμείται και όμως δεν το βλέπει. Το παραδέχεσαι; Θεαίτητος. Μάλιστα. Σωκράτης. Αλλά δεν το βλέπει σημαίνει δεν το γνωρίζει, αφού το βλέπει θα ειπή το γνωρίζει. Θεαίτητος.

Δεν παραδέχεσαι ότι αυτή του μεν σκληρού την σκληρότητα θα την αισθανθή διά της επαφής, ομοίως δε και του μαλακού την μαλακότητα; Θεαίτητος. Μάλιστα. Σωκράτης. Θεαίτητος. Βεβαιότατα. Σωκράτης.

Παραδέχεσαι αυτά, ή έχεις άλλην γνώμην; Ερμογένης. Βεβαίως τα παραδέχομαι. Σωκράτης. Ομολογώ, Ερμογένη μου, ότι ίσως θα μας φανούν γελοία τα πράγματα, όταν αποδειχθούν ότι είναι διά μιμήσεως, αποτυπωμένα εις γράμματα και συλλαβάς, είναι όμως ανάγκη να γίνη αυτό. Διότι δεν έχομεν άλλο καλλίτερον εις το οποίον να παραπέμψωμεν την έρευναν περί της αληθείας των πρώτων ονομάτων.

Το παρεδέχθη και αυτό. — Ποία είναι τώρα τα αγαθά που μας υπολείπονται ακόμη; τι να είναι τάχα η σωφροσύνη, η δικαιοσύνη και η ανδρεία; παραδέχεσαι εσύ, Κλεινία, ότι θα ήτο ορθόν να κατατάξωμεν και αυτά μεταξύ των αγαθών, ή όχι; διότι ημπορούσε κανείς να το αμφισβητήση· εσύ όμως τι φρονείς; — Και αυτά είναι αγαθά, μου απεκρίθη. — Έστω λοιπόν, αλλά την σοφίαν σε ποια σειρά τάχα να την βάλωμεν; εις τα αγαθά; ή ποια είναι η ιδέα σου; — Εις τα αγαθά. — Κύτταξε μήπως παρελείψαμεν κανένα άλλο, που να αξίζη τον κόπον. — Μα μου φαίνεται πως δεν παρελείψαμεν.

Λέγε λοιπόν πάλιν, αν παραδέχεσαι το ότι δεν υπάρχει κανέν πράγμα, αλλά γίνεται πάντοτε και το αγαθόν και το καλόν και όλα όσα ελέγαμεν προ ολίγου. Θεαίτητος. Πραγματικώς, όταν σε ακούω να ομιλής κατ' αυτόν τον τρόπον μου φαίνεται ότι είνε παρά πολύ ορθά και πρέπει να φρονούμεν καθώς είπες. Σωκράτης. Τότε λοιπόν ας μη παραλείψωμεν εκείνο το οποίον υπολείπεται ακόμη από αυτό.

Αξίζει να ξαναγραφή εδώ ο διάλογος τους. — Πώς τολμάς εσύ μόνος και του εναντιώνεσαι του Βασιλέα, ρωτάει ο Ύπαρχος, και δεν παραδέχεσαι τον Αρειανισμό; — Άλλον από το Θεό δεν προσκυνώ εγώ, μα ας είναι κι ο Ύπαρχος, απολογιέται ο Βασίλειος.

Λοιπόν σου φαίνεται ορθόν αυτό, καλέ Σωκράτη; Σωκράτης. Εάν, φίλε μου, συ εγκρίνης και παραδέχεσαι, ότι η εξακρίβωσις με τα στοιχεία είναι δι' έκαστον πράγμα ο ορισμός, ενώ με τας συλλαβάς και με άλλα μεγαλήτερα τμήματα είναι αοριστία, να μου το ειπής διά να το εξετάσωμεν. Θεαίτητος. Εγώ το παραδέχομαι ευχαρίστως. Σωκράτης.

Σωκράτης Τώρα όμως η εξέλιξις της συζητήσεώς μας δεν μας ηνάγκασε να παραδεχθώμεν ότι όλα τα κέρδη και τα μικρά και τα μεγάλα είναι καλά; Εταίρος Δηλαδή με ηνάγκασες, Σωκράτη, περισσότερον παρά ό,τι με έπεισες. Σωκράτης Αλλ' ίσως και με τον καιρόν σε πείση· τώρα όμως, είτε έχεις πεισθή είτε οπωσδήποτε άλλως, παραδέχεσαι βεβαίως με ημάς ότι όλα τα κέρδη και τα μικρά και τα μεγάλα είναι καλά;

Λοιπόν, αν μεν προτιμάς το πρώτον, θα σου έλεγα ότι ωνομάσθη &Άρης& από το &άρρεν& και το &ανδρείον&. Αν δε πάλιν παραδέχεσαι από το σκληρόν και αμετάτρεπτον, το οποίον ακριβώς λέγεται αρχαϊκώς &άρρατον&, και από όλα αυτά πάλιν αρμόζει εις τον θεόν του πολέμου να λέγεται Άρης. Ερμογένης. Πολύ ορθά. Σωκράτης.

Λοιπόν το ίδιον δεν έχεις να ειπής και διά το τρύπανον και διά τα άλλα; Ερμογένης. Πολύ ορθά. Σωκράτης. Ημπορείς λοιπόν να ειπής το ίδιον και διά το όνομα; δηλαδή τι κάμνομεν με το όνομα, αφού είναι ένα όργανον; Ερμογένης. Δεν ημπορώ να το ειπώ. Σωκράτης. Δεν μου λέγεις, παραδέχεσαι ότι κάτι διδάσκομεν ο είς τον άλλον και διασαφηνίζομεν τα πράγματα πώς είναι πλασμένα; Ερμογένης. Πολύ μάλιστα.