Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 4 Μαΐου 2025
Ποίων ειδών λοιπόν οφθαλμούς θα ήθελες να έχης και να σου είναι σύντροφοι; εκείνους με τους οποίους κανείς εκουσίως αμβλυωπεί και στραβοκυττάζει ή εκείνους με τους οποίους αμβλυωπεί ακουσίως; Ιππίας. Με αυτούς που αμβλυωπεί εκουσίως. Σωκράτης. Τότε λοιπόν παραδέχεσαι κατ' αρχήν ως καλλίτερα από όλα τα πράγματά σου εκείνα που παράγουν κάτι πονηρόν εκουσίως ή ακουσίως; Ιππίας. Βεβαίως αυτά.
Όταν ειπή κανείς: «Ο άνθρωπος μανθάνει», παραδέχεσαι ότι τούτο είναι ο ελάχιστος και πρώτος λόγος; Θεαίτητος. Βεβαίως. Ξένος. Διότι τότε βεβαίως δεν αναφέρει όνομα μόνον, άλλα εκφράζει κάτι τι περί των όντων, ή των γινομένων, ή των παρελθόντων, ή των μελλόντων, συνδυάζων τα βήματα με τα ονόματα.
Εταίρος Ναι, το παραδέχομαι. Σωκράτης Παραδέχεσαι δε και ότι όλοι οι χρηστοί άνθρωποι θέλουν κάθε είδος κέρδους ή δεν παραδέχεσαι; Εταίρος Συμφωνώ καθ' ολοκληρίαν. Σωκράτης Αλλ' όμως συ ο ίδιος πάλιν είπες ότι και οι κατεργαραίοι αγαπούν και τα μικρά και τα μεγάλα κέρδη. Εταίρος Ναι, το είπα. Σωκράτης Λοιπόν κατά τα λεγόμενά σου όλοι οι άνθρωποι θ' αγαπούν το κέρδος και οι χρηστοί και οι πονηροί.
Σωκράτης. Εμπρός λοιπόν ας εξετάσωμεν τι είδους είναι αυτός ο τρόπος της διδασκαλίας των πραγμάτων, περί του οποίου τόρα ομιλείς, και μήπως υπάρχει μεν και άλλος, αυτός όμως είναι καλλίτερος, ή δεν υπάρχει άλλος αλλά μόνος αυτός. Ποίον από τα δύο παραδέχεσαι; Κρατύλος. Εγώ παραδέχομαι ότι σχεδόν δεν υπάρχει άλλος, αλλά αυτός είναι ο μόνος και ο καλλίτερος. Σωκράτης.
Μόλις ήκουσε αυτό ο Κτήσιππος άναψαν αμέσως τα αίματά του και γεμάτος αγανάκτησιν του λέγει: Ξένε μου Θούριε, αν δεν ήτανε κάπως χονδρόν εκ μέρους μου, θα σου έλεγα &στο κεφάλι σου&, που φαντάσθηκες να μας αποδώσης τέτοιο ψέμμα σε μένα και σ' αυτούς τους άλλους, που είναι και να το λέγη κανείς αμαρτία, πως εγώ επιθυμώ τον θάνατον αυτού! — Κτήσιππε, του είπεν ο Ευθύδημος, παραδέχεσαι, πως ημπορεί κανείς να ψευσθή; — Το παραδέχομαι βέβαια, εκτός αν είμαι παράφρων. — Αλλ' όταν κανείς ψεύδεται, λέγει το πράγμα περί του οποίου πρόκειται ο λόγος, ή δεν το λέγει; — Το λέγει. — Λοιπόν, αφού το λέγει, θα πη ότι δεν λέγει τίποτε άλλο, παρά εκείνο που λέγει. — Αυτό ν' ακούεται. — Αλλά βέβαια θα παραδεχθής, ότι εκείνο που λέγει είναι ένα κάποιο πράγμα χωριστόν από όλα τα άλλα. — Δεν έχω αντίρρησιν. — Ώστε εκείνος που το λέγει αυτό, λέγει ένα πράγμα που υπάρχει. — Ναι. — Αλλά εκείνος που λέγει ένα πράγμα που υπάρχει λέγει το πραγματικόν, το αληθινόν· ώστε ο Διονυσόδωρος, αφού λέγει εκείνο που υπάρχει, λέγει εκείνο που είναι, και επομένως δεν είπε κανένα ψέμμα για σένα. — Ναι, μα εκείνος που το λέγει αυτό, Ευθύδημε, λέγει πράγμα που δεν είναι.
Θεαίτητος. Παραδέχομαι. Σωκράτης. Και λοιπόν το να καταδιώκη οποιανδήποτε επιστήμην θέλει, και αφού την συλλάβη να την κρατή, και ύστερον να την απολύση πάλιν, πρόσεξε να ιδής ποία ονόματα χρειάζεται, άραγε τα ίδια με εκείνο το οποίον εχρειάζετο εις την αρχήν, όταν την έκαμνε κτήμα του, ή διαφορετικά, θα εννοήσης δε καλλίτερα αυτό το οποίον λέγω από το εξής. Παραδέχεσαι την αριθμητικήν;
— Αι, τότε . . . . ας ήνε! απήντησε μειδιών ο συνοδός μου. Διατί όμως προ μικρού μου ωνόμασες το κράτος του συρμού εκπολιτιστικόν; Μήπως ταυτίζεις συρμόν και πολιτισμόν; Το κατ' εμέ δεν το παραδέχομαι, τουλάχιστον διά την αθηναϊκήν κοινωνίαν. — Πώς δηλαδή; Δεν παραδέχεσαι συ συρμόν του πολιτισμού;
Δεν ξεύρω τι να σου ειπώ, Σωκράτη μου, διότι ακόμη και διά σε δεν ημπορώ να εννοήσω τι συμβαίνει· άραγε τα παραδέχεσαι και τα λέγεις, ή θέλεις να δοκιμάσης εμέ. Σωκράτης. Ελησμόνησες, φίλε μου, ότι εγώ μεν ούτε γνωρίζω ούτε αναγνωρίζω τίποτε από αυτά ως ιδικόν μου γέννημα, αλλά είμαι στείρος εις τοιαύτα πράγματα.
Σωκράτης Αλλά παραδέχεσαι, είπα, Πρωταγόρα, ότι μερικοί άνθρωποι ζουν καλά, μερικοί δε πάλιν κακά; Πρωταγόρας Παραδέχομαι, είπε. Σωκράτης Και παραδέχεσαι λοιπόν ότι ένας άνθρωπος ημπορεί να ζη καλά, αν περνά την ζωήν του μέσα εις στενοχωρίας και πικρίας; Πρωταγόρας Όχι, είπε.
Το παραδέχεσαι ή όχι; Και πώς όχι; είπεν ο Κέβης. Πρόσεχε λοιπόν, είπεν ο Σωκράτης, εκείνο, το οποίον θέλω ν' αποδείξω· είναι δε το εξής· ότι όχι μόνον εκείνα τα εναντία φαίνονται ότι το έν δεν δέχεται το άλλο, αλλά και όσα, εν ώ δεν είναι εναντία μεταξύ των, έχουν πάντοτε τα εναντία των· φαίνεται ότι ούτε αυτά δέχονται εκείνην την ιδέαν, η οποία ήθελεν είναι εναντία με την υπάρχουσαν εις αυτά, αλλά, όταν αύτη παρουσιασθή, αυτά ή χάνονται ή υποχωρούν, Ή δεν θα είπωμεν ότι τα τρία και θα χαθούν και θα πάθουν ό,τι δήποτε άλλο πάθημα, προτού παρά να υποφέρωσιν, εν ώ είναι ακόμη τρία, να γείνωσι ζυγά;
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν