United States or Montenegro ? Vote for the TOP Country of the Week !
Σωκράτης Έχει τι το τραγικόν η απόκρισις, Μένων, και δι' αυτό σου αρέσκει περισσότερον παρά η απάντησις περί του σχήματος. Μένων Τ' ομολογώ. Σωκράτης Και όμως, δεν μου φαίνεται, ω παιδί του Αλεξιδήμου, τόσον καλή, όπως εγώ τουλάχιστον πεισθώ, η δε άλλη είναι καλυτέρα.
Μη γένοιτο αυτό, βασίλισσά μου, της απεκρίθηκα, εγώ δεν ζητώ ούτε δώρα, ούτε άλλο κανένα πράγμα διά τα όσα έκαμα διά λόγου σου και διά να σου φυλάξω την ζωήν, και εις κανένα δεν μετανοώ· μα σου ομολογώ, πώς είμαι πολλά περίλυπος που με μεταχειρίσθης διά όργανον της επιβολής σου, και διά μέσου μου ετελείωσες την εκδίκησίν σου.
— Φανερό, είπε ο γέρος, πως δεν υπάρχουνε ούτε δυο, ούτε τρεις, ούτε τέσσερις. Ομολογώ, πως οι άνθρωποι του κόσμου σας κάνουνε πολύ παράξενες ερωτήσεις. Ο Αγαθούλης δεν έπαψε να ρωτά το γέρο. Θέλησε να μάθη, πώς προσευχόντανε στο Ελδοράδο. — Δεν προσευχόμαστε καθόλου, είπε ο αγαθός και σεβάσμιος σοφός.
ΚΛΕΟΝΤ Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θα εδυσκολεύοντο πολύ ν' απαντήσουν σ' αυτή την ερώτησι· θ' απαντούσαν ναι ορθά κοφτά. Είναι ένας τίτλος, που τον οικειοποιείται κανείς πολύ εύκολα, και σήμερα, κατά συνήθειαν, επιτρέπεται αυτή η κλοπή. Εγώ όμως, σας ομολογώ, έχω πολύ διαφορετικές ιδέες ως προς το ζήτημα αυτό.
Ομολογώ, ω κυρά μου, την αλήθειαν, ότι εις τες δυστυχίες σου πρέπει κάθε λογής συμπάθεια, και ημπορώ κατ' αλήθειαν να σου παραστήσω ότι δεν είναι μεγαλύτερος ο πόνος σου από τον ιδικόν μου. Η αγάπη που εις εμένα έχεις, οι ευεργεσίες που μου κάνεις και το θάρρος που εις την εμπιστοσύνην μου δείχνεις είναι όλα δυνατά αίτια, που με κάμνουν να συγκοινωνώ εις τα βάσανά σου.
Το ομολογώ πως ημπορούσα με δίκαιον τρόπον να φοβηθώ, ότι εκείνο που είπα να μην ήθελεν εύρη πολλήν πίστιν εις το πνεύμα τους· μα οι γυναίκες της καλής επιθυμίας εκυριεύθησαν από τον θαυμασμόν.
Σωκράτης Ούτος λοιπόν είναι διά σε τοιούτος διδάσκαλος αρετής, τον οποίον και συ ομολογείς ως τον άριστον εκ των προγενεστέρων; Αλλ' ας εξετάσωμεν τώρα άλλον, τον Αριστείδην τον υιόν του Λυσιμάχου· ή δεν ομολογείς ότι αυτός υπήρξεν αγαθός; Άνυτος Εγώ τουλάχιστον ομολογώ. Άνυτος Ναι.
Αχ, εγώ σε ξαναβλέπω, ω ακριβόν μου βασιλόπουλο εφώναξεν αυτός, εγώ ήμουν αποφασισμένος πως δεν ήθελα ιδεί πλέον το πρόσωπόν σου· επίστευα ότι βάρβαροι σε είχαν ως τώρα θυσιάσει, και ότι ο φοβερός όφις σε είχε καταλύση· είνε δυνατόν να μου ξαναπιστρέφης, και έρχεσαι να μου σφουγγίσης τα δάκρυα, που διά την αγάπην σου έχυσα; Ναι, ω Σαέδ, του είπα και σου ομολογώ, ότι εις το χέρι μου στέκει να ζήσω και να αποθάνω.
Ομολογώ ότι, υπό την πρόσφατον έτι εντύπωσιν του τρόμου και των ψιθυρισμών της Κας Σοφίας, και του μυστηρίου, του προφανώς αναγομένου εις την άγνωστον νέαν, της οποίας τον θάλαμον κατείχομεν, — κατά την ώραν εκείνην της νυκτός, — εν τω μέσω της σιωπής της ευρείας εκείνης αρχαίας οικίας, — υπό το φως του λύχνου τρέμοντος εις την χείρα του Νίκου, — ομολογώ ότι δεν έβλεπα με ψυχράν αδιαφορίαν την επί του τοίχου εικόνα, την οποίαν μετά δέους παρετήρει ο εξάδελφός μου.
Σωκράτης Τι δε; και η ιδική σου τέχνη, η γεωργική, εις την δικαιοδοσίαν της, ποίον έργον κάμνει; δεν θα μου απαντούσες, ότι εξάγει από την γην την τροφήν μας; Κρίτων Μάλιστα. Σωκράτης Λοιπόν, η βασιλική τέχνη εξασκούσα την δικαιοδοσίαν της, εκεί όπου την εξασκεί, τι κάμνει; ίσως να εδυσκολεύεσο ολίγον να απαντήσης. Κρίτων Το ομολογώ πράγματι, Σωκράτη.
Λέξη Της Ημέρας