United States or French Guiana ? Vote for the TOP Country of the Week !


ΜΕΝ. Θα έχης ιδή βέβαια μυρμηκυιάν και τους μύρμηκας άλλους μεν να περιφέρωνται, άλλους να εξέρχωνται και άλλους να επιστρέφουν εις την πόλιν των• και ο μεν εξάγει από την μυρμηκυιάν μίαν ακαθαρσίαν, ο δε ευρών κάπου φλούδαν κουκιού ή μισό σπιρί σίτου το σύρει διά να το μεταφέρη εις την μυρμηκυιάν.

Σωκράτης Τι δε; και η ιδική σου τέχνη, η γεωργική, εις την δικαιοδοσίαν της, ποίον έργον κάμνει; δεν θα μου απαντούσες, ότι εξάγει από την γην την τροφήν μας; Κρίτων Μάλιστα. Σωκράτης Λοιπόν, η βασιλική τέχνη εξασκούσα την δικαιοδοσίαν της, εκεί όπου την εξασκεί, τι κάμνει; ίσως να εδυσκολεύεσο ολίγον να απαντήσης. Κρίτων Το ομολογώ πράγματι, Σωκράτη.

ΑΓΓΕΛΙΑΦΟΡΟΣ. Ουδέποτε η φιλία των ήτο στενωτέρα. ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Λάβε παρ' εμού πλούτον ολόκληρον. ΑΓΓΕΛΙΑΦΟΡΟΣ. Αλλ' όμως κυρίαΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Δεν μου αρέσει αυτό το «αλλ' όμως»· μετριάζει το ευάρεστον των ήδη αγγελθέντων. Αποτροπιάζομαι αυτό το «αλλ' όμως». Ομοιάζει προς τον δεσμοφύλακα εκείνον, όστις εξάγει εκ της ειρκτής αποφώλιόν τι τέρας.

Θέτει ως βάσιν της ανατροφής την ανδρείαν, ηθικώς άμα και υλικώς λαμβανομένην. Εξετάζων τι είναι ανδρεία και μη καταλήγων εις ορισμόν, εξάγει εκ τούτου συμπέρασμα ότι θεωρητικώς και απολύτως δεν δύνανται να καθορισθώσιν αι αρεταί. Δρ. 1. Λύσις.

Έπειτα βυθίζουσι το σώμα εις νάτρον και το αφίνουσιν εκεί όλον τον προσδιωρισμένον χρόνον, την δε τελευταίαν ημέραν εκβάλλουν από την κοιλίαν το έλαιον της κέδρου το οποίον είχον εισαγάγει προηγουμένως. Αυτό δε έχει τόσην δύναμιν ώστε εξάγει ομού έντερα και σπλάγχνα, όλα διαλελυμένα.

Εξάγει εκ του θυλακίου του έν άλλο γραμμάτιον, το διπλόνει απαραλλάκτως ως το άλλο, και το τοποθετεί εις το βάθος του κιβωτίου, ούτινος τακτοποιεί επιμελώς το περιεχόμενον ως καλή οικοκυρά.

Ούτω λοιπόν υπάρχει μνήμη της αισθητικής ψυχής και μνήμη της λογικής ψυχής, ήτοι των νοητών και των καθόλου. Αλλ' η λογική μνήμη είναι έμμεσος. Διότι ο νους εκ των εικόνων και των παραστάσεων του φανταστικού εξάγει τα καθόλου και η μνήμη ενεργούσα επί των πρώτων συμβαίνει να ενεργή, ήτοι να μνημονεύη τα καθόλου.

Προσέχει περισσότερον, ανοίγει σιγά το παράθυρον, εξάγει την κεφαλήν του, και βλέπει μολοσσόν υπερμεγέθη γοερώς ωρυόμενον, και σύροντα παταγωδώς επί του λιθοστρώτου κολοσσιαίον αγγείον εκ λευκοσιδήρου, προσηρτημένον εις την ουράν του.

Εκεί θα προσκρούσετε ίσως προς το κομψόν χειραμάξιον, εφ' ου η τροφός διακεκριμένου οίκου εξάγει εις περίπατον το μαμμόθρεπτον νήπιον. Εκεί θ' ανακόψη παν βήμα σας όμιλος αργών διερωτούντων αλλήλους τα νέα της ημέρας.

Η σκηνή παρατείνεται πέραν του μεσονυκτίου, τοιαύτη οποία ήρχισε· τελειόνει δε διά περιέργου χαιρετισμού ανταλλασσομένου μεταξύ του υποψηφίου και των κομματαρχών του. Ούτος μεν προ πάσης χειραψίας εξάγει την χείρα εκ του θυλακίου του, έκαστος δε των απερχομένων εισάγει μετά την χειραψίαν την χείρα του εις το ιδικόν του θυλάκιον. Και ο συμβολικός ούτος αποχαιρετισμός επαναλαμβάνεται εικοσάκις.