United States or Saint Kitts and Nevis ? Vote for the TOP Country of the Week !


Φυγή δε είναι το να γίνωμεν όσον το δυνατόν όμοιοι με τον θεόν, η δε ομοίωσις συνίσταται εις το να γίνωμεν δίκαιοι και ευσεβείς μαζί με την φρόνησιν. Αλλά βεβαίως, φίλε μου, δεν είναι τόσον εύκολον να πείση κανείς άλλον, ότι όχι διά τους λόγους διά τους οποίους λέγει ο λαός πρέπει να αποφεύγη το πονηρόν και να ζητή την αρετήν, δηλαδή διά να φαίνεται ότι δεν είναι κακός, αλλά αγαθός.

Διότι δεν πρέπει, εάν εκείνοι έγιναν μανιώδεις από την ακολασίαν των ηδονών, να γίνωμεν και ημείς τοιούτοι από την έξαψίν μας. Λοιπόν ας αποτείνωμεν το εξής προοίμιον χωρίς θυμόν εις τους έχοντας ούτω πως διεφθαρμένην την διάνοιάν των, και ας τους ειπούμεν μειλιχίως καταπνίγοντες τον θυμόν μας ως να συνδιαλεγώμεθα με κανένα από αυτούς: Παιδί μου, συ είσαι νέος.

Και τόρα πάλιν; Η ερώτησις διά το πολιτικόν ζήτημα τάχα δι' αυτό το ίδιον μάλλον επροτάθη, ή διά να γίνωμεν δι' όλα συζητητικώτεροι; Νέος Σωκράτης. Και πάλιν είναι φανερόν ότι δι' όλα. Ξένος. Πολύ ολιγώτερον βεβαίως θα ήθελε κανείς να κυνηγά τον λόγον χάριν μόνον της υφαντικής, εάν έχη ολίγον νουν.

Επεδείξαμεν δε και προθυμίαν εξαιρετικώς τολμηροτάτην, ημείς οίτινες, ως γνωστόν, επειδή δεν ήρχετο κανείς να μας βοηθήση κατά γην, διότι πάντες οι άλλοι υπεδουλώθησαν εκτός ημών, αφήνοντες την πόλιν και καταστρέφοντες τα σκεύη και την άλλην περιουσίαν, εκρίναμεν άξιον ημών να μη εγκαταλείψωμεν τους περιλειπομένους συμμάχους, μήτε να γίνωμεν άχρηστοι εις αυτούς διασπειρόμενοι εδώ κ' εκεί αλλ' εισερχόμενοι εις τα πλοία να διακινδυνεύσωμεν και να μη οργισθώμεν διότι δεν μας προελάβετε διά της συνδρομής σας.

Και εγώ, σαν να ήλθα πάλιν εις τον εαυτόν μου, — Ολίγο έλειψε, του είπα, Κλεινία, να γίνωμεν και οι δύο καταγέλαστοι εμπρός εις αυτούς τους ξένους. — Πώς αυτό; με ηρώτησε. — Διότι ενώ ήδη έχομεν αναφέρη ανωτέρω μεταξύ των αγαθών την ευτυχίαν, εκάμαμεν τώρα πάλιν λόγον περί αυτής. — Και τι έχει να κάμη αυτό; — Είναι γελοίον να επανέρχεται κανείς εις εκείνο, που έχει ήδη είπη, και να επαναλαμβάνη δύο φορές τα ίδια πράγματα. — Τι θέλεις να είπης; — Η σοφία, του απήντησα, είναι δίχως άλλο η ευτυχία· κ' ένα παιδί μπορεί να το καταλάβη αυτό.

Εκ τούτου έν από τα δύο θα προκύψη· ή θα γίνωμεν κύριοι της Σικελίας και κατά πάσαν πιθανότητα θα ηγεμονεύσωμεν εφ' όλης της Ελλάδος, ή τουλάχιστον θα προξενήσωμεν μεγίστην βλάβην εις τους Συρακουσίους, το οποίον επίσης θέλει ωφελήσει και ημάς και τους συμμάχους ημών.

Τώρα λοιπόν ας προχωρήσωμεν και παρακάτω· επειδή όλοι οι άνθρωποι έχουν την επιθυμίαν και θέλουν να γίνουν ευτυχείς, είδομεν δε ότι διά να γίνωμεν τοιούτοι πρέπει να μεταχειριζώμεθα τα πράγματα, και μάλιστα να τα μεταχειριζόμεθα ορθώς, και ότι την ορθήν αυτών χρήσιν και την επιτυχίαν επομένως μας την παρέχει η επιστήμη, πρέπει λοιπόν κάθε άνθρωπος εκ παντός τρόπου και με όλας του τας δυνάμεις να επιδιώκη πώς να γίνη όσον το δυνατόν σοφώτερος; ή όχι; — Μάλιστα.

Αλλά επιστρέφοντες κάπως ολίγον εις όσα είπαμεν ας ενθυμηθούμεν ότι πολύ ορθά εσκέφθημεν, ότι, εάν εξαιρέσωμεν τους αριθμούς από την ανθρωπίνην φύσιν, δεν είναι δυνατόν ποτε να γίνωμεν λογικοί. Διότι δεν ημπορεί πλέον να αποκτήση τελειοποίησιν η ψυχή τούτου του ζώου, από το οποίον λείπουν οι αριθμοί.

Εάν όμως δεν πεισθήτε εις τους λόγους μου και ακούσετε άλλας συμβουλάς, τότε ο αγών δεν θα είναι πλέον περί εκδικήσεως· αλλά και επί τη υποθέσει ότι θα είμεθα παραπολύ ευτυχείς, όμως θα γίνωμεν κατ' ανάγκην φίλοι αμειλίκτων εχθρών και εχθροί καλλίστων φίλων.

Όταν συ κάμνης μόνος σου μίαν κρίσιν, και έρχεσαι εις εμέ και μου λέγης μίαν γνώμην περί ενός πράγματος, τότε εγώ σε αφίνω να θεωρής αληθινήν την γνώμην σου σύμφωνα με τον λόγον του Πρωταγόρα, αλλά τάχα εις ημάς τους άλλους δεν επιτρέπεται να γίνωμεν επικριταί της ιδικής σου κρίσεως, ή νομίζεις ότι θα παραδεχθώμεν ότι συ έχεις πάντοτε αληθινήν γνώμην; Ή μήπως σε αντικρούσουν εκάστοτε χιλιάδες από τους αντιφρονούντας, νομίζοντες ότι συ έχεις ψευδή κρίσιν και γνώμην;