United States or Liberia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ο στόλος έπλευσεν ασφαλώς το μακρόν μέχρι Σικελίας διάστημα, εκ της νήσου δε ταύτης παρέλαβαν στρατόν επικουρικόν του Ουστρογοτθικού κράτους και έπλευσαν εις την παραλίαν της Αφρικής. Ο στρατός απεβιβάσθη εις θέσιν εκλεχθείσαν καταλληλότατα υπό του Βελισαρίου και απέχουσαν πέντε ημερών οδόν από την Καρχηδόνα, την οποίαν οι Βανδήλοι είχαν καταστήσει πρωτεύουσάν των.

Μ' όση μεγαλοπρέπεια κι αν πανηγύρισε το θρόνιασμά του ο Ιουστινιανός, μεγαλήτερος είταν ο πανηγυρισμός κ' η δόξα που τούφεραν οι περσικές οι νίκες του Βελισάριου στα πρώτα χρόνια της βασιλείας του, που αναγκάστηκε ο μεγάλος Χοσρόης, ο βασιλέας της Περσίας, να κάμη ειρήνη μαζί του. Ανάγκη όμως πρώτα να ειπωθούνε δυο λόγια για τον περίφημο το Βελισάριο.

Ίσως αν πετύχαινε, θα στεριούμαστε τις ανωφέλευτες δόξες του Βελισάριου και του Ναρσή· ίσως και την πολύτιμη νομοθεσία του Ιουστινιανού. Μα και την Αγιά Σοφιά, το περίλαμπρο αυτό απομεινάρι του παλιού μας μεγαλείου, θα τηνέ στεριούμαστε ίσως κι αυτήνα, αν και θα τηνέ στεριούμαστε ακόμα πιο βέβαια α δε γίνουνταν η στάση του Νίκα, αφού αυτή έγινε αφορμή να καή το παλιό το χτίριο.

Η τολμηρά εμφάνισις του στρατού του Βελισαρίου, συμπράττοντος και του Μούνδου, έφεραν την αταξίαν εις το πλήθος και, ως συμβαίνει συνήθως εις τοιαύτας περιστάσεις, η μάχη μετεβλήθη μετ' ολίγον εις σφαγήν.

Εδώ όμως άρχισαν πάλι και δούλευαν οι φαρμακερές γλώσσες, κι ο Ιουστινιανός δίχως άλλο ξαναμωραμένος πια τώρα, φοβηθέντας και τους εχτρούς του Βελισάριου, δεν τον αφήκε να κυνηγήση παρακείθε τους βαρβάρους, Σαν είδανε λοιπόν οι Ούνοι πως έμνησκαν πάλι απείραχτοι, άρχισαν το ρήμαγμα κατά τα δυτικά της Πρωτεύουσας.

Στήσανε δηλαδή μεγαλόπρεπες καμάρες και πέρασε αποκάτω μπαίνοντας στην Πρωτεύουσα η δοξασμένη συνοδιά του Βελισάριου μ' αρίθμητα πολύτιμα λάφυρα και καλλιτεχνήματα που τα είχε ο Γιζερίχος αρπαγμένα από την Ιταλία· μαζί μ' αυτά και τα μαλαματένια βάζα κι άλλα φυλαχτήρια των Εβραίων που από του Τίτου τους καιρούς είτανε μεταφερμένα στη Ρώμη από τα Ιεροσόλυμα.

Ειδεμή πώς ξηγιέται η ιδέα του να καταχτήση Αφρική, Ιταλία κ' Ισπανία, και ναφίνη τους Πέρσους να φοβερίζουν το κράτος από τη μια, και τους βορεινούς βαρβάρους από την άλλη, κινήματα που σπείρανε νέα κι αλογάριαστα βάσανα μέσα στο κράτος; Τονέ δόξασαν του Βελισαρίου και του Ναρσή τα κατορθώματα, είναι αλήθεια.

Μην έχοντας καλλίτερο τρόπο, ας πούμε τουλάχιστο πρώτα μερικά για το διπρόσωπο και τριπρόσωπο ιστορικό μας, να ξέρη ο αναγνώστης ως πού μπορεί να τις παραδέχεται τις αλλόκοτες ιστορίες του. Γεννήθηκε ο Προκόπιος στην Καισάρεια της Παλαιστίνης στα 490. Έκαμε στην αρχή δικηγόρος στην πατρίδα του· από κει έγινε γραμματικός του στρατηγού του Βελισαρίου, και κατόπι έλαβε κι άλλα αξιώματα.

Εν τω μεταξύ ο Ιουστινιανός μαθών τα συμβάντα εις την Ιταλίαν έστειλε πάλιν εκεί τον Βελισάριον ανακαλέσας αυτόν εκ της Ασίας. Μετά του Βελισαρίου επανήλθεν επί μικρόν η νίκη εις τα Ρωμαϊκά όπλα, αλλά η επιτυχία ήτο πρόσκαιρος.

Ζήτησαν αμέσως οι εχτροί του Βελισάριου να τον αβανιάσουν πως ενεργούσε τάχα ναρπάξη την εξουσία της Αφρικής. Ο Ιουστινιανός όμως έδειξε γνώση όταν του μήνησε πως τον αφίνει λεύτερο να μείνη κυβερνήτης της Αφρικής ή να γυρίση στην Κωσταντινούπολη. Προτίμησε ο Βελισάριος να γυρίση, κ' έγινε το γύρισμά του πανηγυρικό, κατά τα ρωμαϊκά τα συστήματα.