United States or Mongolia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Βλέπετε όμως που είναι δυο φωνολογικά συστήματα όλους διόλου διαφορετικά· ένα σύστημα η αντωνυμία εγώ , άλλο σύστημα το ρήμα λέμε κτλ. Η κοινή γλώσσα πήρε τύπους κι από τα δυo συστήματατάχει ανακατωμένα και τα δυo· αν πάτε στα χωριά, θα διήτε το κάθε σύστημα στον τόπο του.

Συνήθεια το είχε κι από την Πόλη να προστατεύη ό,τι είταν ελληνόπρεπο η Αθηναία η ρητοροπούλα. Ίσως μάλιστα είναι και το πρώτο επίσημο πρόσωπο που καταπιάστηκε να καταργήση τα λατινικά τα συστήματα, αγκαλά αυτά και μονάχα τους κατρακυλούσανε και πηγαίνανε.

§3 Ιταλοϊσπανικές εκστρατείες Από την Αφρική στην Ιταλία και στη Ρώμη δεν είτανε τώρα δύσκολος ο δρόμος. Αποθαμμένος όντας ο Θοδορίχος από τα 526, κι ανήλικος ακόμα ο εγγονός του ο Αταλαρίχος, την εξουσία την επιτρόπευε η μητέρα του μικρού η Αμαλασούνθα, περίφημη για την ομορφιά της, για τη σοφία της, και για τα ρωμαϊκά της συστήματα.

Θα έπρεπε να βρεθεί κάποιος έξω από τον τόπο και το χρόνο, για να μας ζυγίσει όλους και να μας κρίνει. Έχουμε ο καθένας μας διαφορετικές ιδιοσυγκρασίες, ψυχολογίες, φιλοσοφίες, ή ίσως, καλλίτερα, είμαστε διαφορετικές ιδιοσυγκρασίες, ψυχολογικά φαινόμενα, φιλοσοφικά συστήματα. Τον κ. Σκληρό, ας πούμε, τον έχει ρουφήξει η ψιλόλογη επιστήμη, εμένα η πολύμορφη, η πλούσια ζωή.

Όταν ο Ρωμιός ο Χριστιανός παρακαλούσε για την υγεία του, η γυναίκα του για ν' απολάψη τέκνα ή να γλυτώση από αρρώστια όσα είχε γεννημένα· ότα μελετώντας ταξίδι ζητούσε τη βοήθεια από Άγιο και μεταγυρίσαντας πήγαινε κι άναβε κερί ή έδινε προσφορά ή λειτουργούσε στο παρακκλήσι του ή στάγιο λείψανο, —: τι άλλο έκαμνε και κάμνει ακόμα η ψυχή του παρά ναντιλαλή ταπλοϊκά συστήματα της κλασικής του θρησκείας, και να τα αιωνίζη, λείψανα μα τον Ύψιστο κι από πολλά μαρτυρικά λείψανα πιο ιερώτερα.

Ίσια ίσια ό,τι έλπιζε κι ο Χοσρόης κ' οι άλλοι εχτροί μας. Ας έρθουμε τώρα στην πολιτική του Ιουστινιανού με τους αιρετικούς, και στην άλλη τη γενικώτερη, την ενωτική του πολιτική. Ό,τι έκαμε των αιρετικών τόκαμε από ενωτικό σκοπό. Ενωτικό όμως όχι με τα συστήματα του Ζήνωνα και του Αναστάσιου, παρά με το σύστημα του κατατρεγμού.

Άλλα γενικά προσόντα του είναι που πάσκιζε να μιμηθή τα παλιά τα πρότυπα όχι μονάχα κατά το καλλιεργημένο το ύφος, μα και κατά την ιστορική μέθοδο, τον Ηρόδοτο άξαφνα στα εθνογραφικά, τον Πολύβιο στη συνήθεια να ταποδίνη όλα στην τύχη ή στο θεό, κι άλλα τέτοια αρχαϊκά συστήματα, ίσως όχι τόσο γιατί πίστευε να πούμε στο «Γραφτό» όσο για ν' αρχαΐζη· μανία ρωμαίικη από τα τότες.

Δεν μπορούσανε, λέει, να τις σηκώνουνε! Με τέτοια συστήματα φυσικό πράμα να πάρη απάνω του ο Γότθος, κι αυτό έγινε κάμποσον καιρό. Η Γοτθική λοιπόν η πολιτική του Θεοδοσίου είταν, καθώς είπαμε, τέλεια, γνωστικιά, κι ανάλογη μ' ό,τι θάκαμνε κ' ένας σημερνός μεγάλος πολιτικός. Τέτοιο είταν και το πνέμα της εκκλησιαστικής του πολιτικής· γνωστικό και λογαριασμένο.

Κατόπι όμως αυτά. Είπαμε κάτι για τα συστήματά του. Πάντα γέρικα είταν κι ασκητικά. Πάντα σπουδή και μελέτη. Θεολογία, νόμος, μουσική, αρχιτεχτονική, φιλοσοφία, όλα τα κάτεχε. Κατά τα τέλη της ζωής του όμως, και μάλιστα ύστερ' από το μεγάλο θανατικό του έχτου αιώνα, είχε καταντήσει ακόμα πιο μοναχικός, πιο τραβηγμένος.

Δίδασκε τα παιδιά του την ελληνική τη γλώσσα, κ' ίσως δεν περνούσε από το νου του πως δεν είταν πια τέκνα της Ρώμης τα παιδιά εκείνα. Διόριζε Συνόδους, και δεν τόβλεπε πως εγκαινίαζε συστήματα που ξανάνιωναν τον Ελληνισμό. Κι όχι μονάχα δεν τον πρόβλεπε το δρόμο που μας χάραζε, μα μήτε και καλόνοιωθε το χαρακτήρα μας, κακίες και καλά μας.