United States or Liberia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Δεν σε συγκινούν λοιπόν μήτε τα δάκρυα, που ο Ρωμαίος ποιητής μας λέει πως είναι μέρος της ουσίας της; ΓΙΛΒΕΡΤΟΣ. — Και παραπολύ γρήγορα φοβούμαι πως με συγκινούν. Γιατί όταν κανείς γυρίση πίσω και κυττάξη την ζωή, που ήταν τόσο ζωηρή στην ένταση των συγκινήσεών της και τόσο γεμάτη φλογισμένες στιγμές εκστάσεως και χαράς, όλα του φαίνονται σαν όνειρο και πλάνη.

Δεν πιστέβω ούτε η μισή γλώσσα ούτε η καθαρέβουσα τέτοιο σκοπό νάχη, σκοπό να μας ξυπνήση από τον ύπνο το βαρή που κοιμάται σήμερις η ψυχή μας. Μάλιστα, να κοιτάξης την ουσία της ουσίας, θα καταλάβης πως καθαρέβουσα και μισή γλώσσα το ίδιο είναι. Ας αφήσουμε τα λόγια κι ας προσέξουμε στα πράματα. Η Ελλάδα τι είναι σήμερις; Ένα βασίλειο κ' ένας τόπος.

Και τουλάχιστον τούτο αποδεικνύει εις τον ικανόν να αντιληφθή ότι όλα τα σώματα από τους κλονισμούς και τας κινήσεις ακόπως ωφελούνται, δηλαδή και όσα μόνα των κινούνται και όσα με αιώρας, ή εις την θάλασσαν ή επί ίππων, και με οποιαδήποτε άλλα μέσα μεταφέρονται κινητώς, και ένεκα τούτου απορροφούν τας θρεπτικάς ουσίας των τροφών και των ποτών και είναι ικανά τα μας αποδώσουν την υγείαν και το κάλλος και όλην την ρωμαλεότητα.

Δι' αυτό ακριβώς μόνη η του φιλοσόφου διάνοια δικαίως έχει πτερά· διότι διά της μνήμης, καθ' όσον δύναται, είναι προσηλωμένος εις εκείνας τας ουσίας, εις τας οποίας ο ίδιος ο θεός οφείλει την θεότητά του.

Έπειτα δε, αφού το αγαθόν λέγεται εις όσα και το ονδηλαδή λέγεται και επί ουσίας, καθώς λόγου χάριν ο θεός και ο νους, και επί ποιότητος ως αι αρεταί, και επί ποσότητος ως το μέτριον, και επί αναφοράς ως το χρήσιμον, και επί χρόνου ως το επίκαιρον και επί τόπου ως η διαμονή και τα όμοιαείναι φανερόν ότι δεν είναι δυνατόν κανέν να είναι κοινόν και καθολικόν και έν.

Μα πώς, είπα τότε εγώ, σου φαίνεται ότι δύναται να διακρίνη κανείς εάν ένα πράγμα είναι ωραίον ή άσχημον, εάν δεν το γνωρίζη προηγουμένως καλά, εάν δεν είναι εντός της ουσίας του; — Βεβαίως όχι, μου απήντησεν. — Ε, γνωρίζεις λοιπόν εσύ, είπα, τι είναι αυτό το φιλοσοφείν; — Χωρίς αμφιβολίαν, μου είπε. Το γνωρίζω και πολύ καλά μάλιστα. — Τι είναι τέλος πάντων; τον ηρώτησα.

Βεβαίως έχει ζωήν. Πώς όχι; Αλλά τόρα; Και όταν βλέπωμεν ψυχήν εις μερικά πράγματα, άραγε άλλο τίποτε πρέπει να παραδεχθώμεν ή επίσης ότι ζη; Όχι άλλο, βεβαίως. Στάσου λοιπόν δι' όνομα του Διός. Άραγε δεν θα θελήσης δι' έκαστον πράγμα τρία ζητήματα να σκεφθής; Πώς εννοείς; Έν μεν την ουσίαν του, δεύτερον δε τον ορισμόν της ουσίας του και τρίτον το όνομά του.

Επειδή δε το χρώμα είναι εις το άκρον, θα είναι και εις το άκρον της διαφανούς ουσίας. Και καθώς εν τω αέρι άλλοτε μεν υπάρχει φως και άλλοτε σκότος, ούτως εις τα σώματα γίνεται το λευκόν και το μέλαν. Περί δε των άλλων χρωμάτων πρέπει νυν να είπωμεν, αφού κάμωμεν διακρίσεις τινάς, κατά πόσους τρόπους δύνανται να γίνωνται.

Πνεύμα ευθύ, διάνοια υψηλή και ευρεία, ο όντως εκείνος φιλόσοφος ανεκάλυπτε φως, όπου οι πολλοί ευρίσκουσι σκότος. Μετείχε της ουσίας του αληθούς και μετέδιδον αυτής προς πάντας.

Διά να απαντήσωμεν λοιπόν προς όλους ανεξαιρέτως, όσοι έτυχε να συζητήσουν περί της ουσίας και το παραμικρόν, ας αποτείνωμεν και προς τούτους και προς τους άλλους, περί των οποίων ωμιλήσαμεν προηγουμένως, αυτά τα οποία τόρα θα ειπούμεν με ερωτήσεις. Θεαίτητος. Ποία δηλαδή; Ξένος. Θεαίτητος. Εγώ εις την θέσιν αυτών δεν ημπορώ να απαντήσω τίποτε.