United States or Turkey ? Vote for the TOP Country of the Week !


Μένων Βεβαίως όχι, δεν το πιστεύω. Μα αλήθεια, Σωκράτη, ότι και συ δεν Γνωρίζεις τι είναι αρετή; Έτσι να κοινοποιήσωμεν διά σε στους ιδικούς μας, όταν ξαναγυρίσωμεν; Σωκράτης Όχι μόνον τούτο, φίλε μου, αλλά ότι δεν εύρον κανένα ακόμη έως τόρα να γνωρίζη, όπως τουλάχιστον μου φαίνεται. Μένων Πώς λοιπόν δεν απήντησες καθόλου τον Γοργίαν, όταν ήτο εδώ; Σωκράτης Μάλιστα, τον είδα.

Βέβαια, αφού το θέλεις, αυτό πρέπει να γίνη. Σωκράτης. Λοιπόν, φίλε Θεαίτητε, τόσον μόνον πρόσεξε ως προς εκείνα τα οποία είπαμεν. Δηλαδή απήντησες ότι η αίσθησις είναι επιστήμη. Δεν είναι έτσι; Θεαίτητος. Μάλιστα. Σωκράτης. Εάν λοιπόν σε ερωτήση κανείς: Με τι βλέπει τα λευκά ο άνθρωπος και με τι ακούει τους οξείς και βαρείς ήχους; Νομίζω ότι θα έλεγες με τα μάτια του και με τα αυτιά του.

Λοιπόν, ω αξιοθαύμαστε, δεν απήντησες ακόμη, εις εκείνο που σε ηρώτησα. Διότι βεβαίως εγώ δεν σε ηρώτησα ποίον είναι αυτό το οποίον τυχαίνει να είναι συγχρόνως ευσεβές και ασεβές, ουδέ ποίον είναι συγχρόνως αγαπητόν και μισητόν εις τους θεούς, καθώς παρεδέχθημεν.

Εγώ θα έλεγα ότι συ μου απήντησες καθαρά εις αυτά που σε ερώτησα, και εννοώ, ότι, ενώ αυτό που μου απέτεινες είναι ερώτησις, είναι συγχρόνως και απάντησις, καθώς είπα, και εκτός τούτου και προσταγή να αναπτύξω τα περί γυμναστικής. Πολύ καλά με επρόλαβες και λοιπόν κάμε το αυτό. Πρέπει να το κάμω. Διότι βεβαίως δεν είναι και δύσκολον πράγμα να ειπή κανείς πράγματα γνωστά και εις τους δύο σας.

Θέλω όμως να σου είπω έν πράγμα παράξενον· ότι δηλαδή, εν ώ εκείνος ήτο παρών, και ο νους μου δεν έδιδε προσοχήν εις αυτόν και συχνά τον ελησμόνουν. Φίλος Και τι πράγμα τόσον σοβαρόν συνέβη σχετικώς με σε και εκείνον; Διότι δεν φαντάζομαι ότι απήντησες κανένα άλλον ωραιότερον μέσα τουλάχιστον εις αυτήν την πόλιν. Σωκράτης Απήντησα βέβαια και πολύ ωραιότερον. Φίλος Τι λέγεις; Πολίτην ή ξένον;

Σωκράτης Ξένον. Φίλος Από ποιον μέρος; Σωκράτης Από τα Άβδηρα. Φίλος Και τόσον ωραίος εθεώρησες ότι είναι ο ξένος αυτός, ώστε να σου φανή ωραιότερος από τον υιόν του Κλεινίου; Σωκράτης Πώς δεν πρέπει, καλότυχε, το σοφώτερον να φαίνεται ωραιότερον; Φίλος Αλλά εις τα σωστά σου, Σωκράτη, μας ήλθες, αφ' ου απήντησες κάποιον σοφόν;

Σωκράτης. Σε βεβαιώ, φίλε Θεόδωρε, μεγάλην χάριν σου οφείλω, διότι μου εσύστησες τον Θεαίτητον και τον Ξένον. Θεόδωρος. Γλήγορα, Σωκράτη μου, θα μου οφείλης τριπλασίαν από αυτήν την χάριν, την ώραν που θα σου αποτελειώσουν τον πολιτικόν και τον φιλόσοφον. Σωκράτης. Έστω. Έτσι θέλεις, αγαπητέ Θεόδωρε, να λέγωμεν ότι μας απήντησες συ, που είσαι άριστος εις την λογιστικήν και την γεωμετρίαν;

Εγέλασε και ο Κ. Λιάκος, αλλ' επεθύμει σαφεστέραν απόκρισιν, ώστε επανέλαβε, χαριεντιζόμενος δήθεν και αυτός: — Αλλ' έχομεν τουλάχιστον μιμητάς ημείς οι δύο; Πόσους και τίνας απήντησες σήμερον; — Τους αυτούς πάντοτε! τον δείνα, τον τάδε...

Σε εννοώ, καλέ μου, και θα αποκριθώ εις αυτόν τι πράγμα είναι το ωραίον, και δεν υπάρχει φόβος να εντροπιασθώ. Δηλαδή, Σωκράτη μου, σε βεβαιώ, εάν πρόκειται να ειπούμεν την αλήθειαν, η ωραία παρθένος είναι ωραίον πράγμα. Σωκράτης. Καλά και ορθά, μα τον Κέρβερον, απήντησες, καλέ Ιππία.

Το σημείον εις το οποίον εφύγαμεν από το ζήτημά μας και εφθάσαμεν εδώ. Εγώ δηλαδή νομίζω ότι ήτο την ώραν που σε ερώτησα, πώς πρέπει να διαιρέσωμεν την αγελαιοτροφίαν, και συ απήντησες με μεγάλην προθυμίαν, ότι είναι δύο τα γένη των ζώων, έν δηλαδή το ανθρώπινον γένος, και έν όλα τα άλλα ζώα μαζί. Νέος Σωκράτης. Έχεις δίκαιον. Ξένος.