United States or Tunisia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ο ΔΙΚΑΙΟΣ ΛΟΓΟΣ Αυτά κι' αυτά, που σήμερα οι νέοι σαλιαρίζουν, αδειάζουν της παλαίστρες μας και τα λουτρά γεμίζουν. Ο ΔΙΚΑΙΟΣ ΛΟΓΟΣ Ω, σε πολλά• και ο Πηλεύς , γιατ' ήταν μυαλωμένος, επήρε ξίφος. Ο ΑΔΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ Ξίφος, αι; ωχ! ο δυστυχισμένος! αστεία, πήρε χάρι. Κέρδισ' απ' το λυχνάρι τάλαντα ο Υπέρβολος , μα με την πονηρία• και όμως δεν εκέρδισε και ξίφος, μα τον Δία!
Αλλά δεν γνωρίζω πώς έγεινε το λάθος και εγώ μεν επήρα εκείνο το οποίον περιείχε το δηλητήριον, ο δε Πτοιόδωρος εκείνο το οποίον δεν είχε. Και ο μεν Πτοιόδωρος ήπιε χωρίς να πάθη τίποτε εγώ δε αμέσως έπεσα κάτω νεκρός αντί εκείνου. Πώς, γελάς, Ζηνόφαντε; Δεν κάνεις καλά να γελάς διά το δυστύχημα του φίλου σου. ΖΗΝ. Τι να κάνω, Καλλιδημίδη; Αυτά που έπαθες είνε αστεία. Ο δε γέρων τι έκαμε;
ΙΠΠΟΤ. Ο τρελλός με λόγια του αστεία πασχίζει διασκέδασιν 'ς τον πόνον του να φέρη. ΚΕΝΤ Γνωστός μου είσαι και τολμώ, διότι σε γνωρίζω, κάτι πολύ σημαντικόν να πιστευθώ σ' εσένα. Οι δύο δούκες σύγγαμβροι τα έχουν χαλασμένα, αν και ακόμ' οι πονηροί την έχθραν των σκεπάζουν. Αλλ' εν τοσούτω έρχεται με δύναμιν ο Γάλλος εις το βασίλειον αυτό το κατασπαραγμένον.
Αλλ' ο Κώστας ο θερμαστής, ίδιος στ' αστεία και τα σοβαρά ερώτησε πονηρά τον σύντροφό του: — Δε μου λες, βλάμη· είδεν η Παναγιά στ' όνειρό της και τον πατριώτη σου το Βαραββά; Εκείνος εχολοταράχθηκε· φοβερή βλαστήμια ανέβηκε στα χείλη του. Την εκατάπιεν όμως. Δεν ήταν καιρός τόρα να κολασθή κανείς! Εχαμογέλασε, έκαμε τον σταυρό του κ' εξαπλώθηκε στο έρημο κρεβάτι του.
Κι' όταν είνε καιρός να θυσιάζετε, σεις κάνετε στρεβλώσεις και δικάζετε. Και για τον Μέμνωνα όταν κρατούμε, και για τον Σαρπηδόνα, τη νηστεία, και οι θεοί εμείς γι' αυτούς πενθούμε, σεις κάνετε σπονδές και άλλ' αστεία. Γι' αυτό, σαν τον Υπέρβολο είχε βγάλη ιερομνήμονα ο κλήρος, οι θεοί του πήραν το στεφάνι απ' το κεφάλι, — με της ημέρες της Σελήνης πάλι να μάθη να μετράη τη ζωή!
Καταλαβαίνεις; Σύριζα να γίνη η καταστροφή πρέπει ετούτης της σαπίλας. Για τη θρησκεία σας, για όλα τα εβραίικα αστεία σας, δεν δίνω ούτε κίνσον ένα. Και θα μπορούσε, μα την αλήθεια, ο Χριστός σας με τον Όσιρι να κατοικούσε και με τους άλλους Ολυμπίους.
Ως αστεία ενδέχεται να ελέχθησαν τοιαύτα πράγματα και άλλα, ως το αποδιδόμενον εις ένα Ζακύνθιον στρατιώτην, ο οποίος έλεγε δήθεν εις την Ήπειρον: — Τι να τα κάμω εγώ τα Πέντε Πηγάδια; Δεν έρχονται στο Ζάντε να τους δώσω δέκα πηγάδια; Το Ιμαρέτ τι να το κάμω; Ένα ξεροβούνι που δεν μπορείς να σπείρης ούτε σίκαλη! Αλλ' οι αστεϊσμοί μόνον εις αστεία συμπεράσματα δύνανται να χρησιμεύσουν.
Η μία τούτων ήρκει να την ίδη, και παρευθύς εσάλπιζε σύναξιν. Εκτύπα τας παλάμας ως κώδωνα, ύψου ως σύριγγα την φωνήν, και ανέκραζεν· — Η γυφτοπούλα! Η γυφτοπούλα! Και όλαι αι γειτόνισσαι, όσαι δεν είχον εργασίαν να κάμουν, έτρεχον. Τα πάντα εφαίνοντο αστεία εις τας γειτονοπούλας εκείνας, χωρίς να είνε τοιαύτα. Αι γυναίκες εκείναι εφαιδρύνοντο, εκάγχαζον, εξεκαρδίζοντο άνευ αιτίας σχεδόν.
Και καθώς σε γαργαλίζουν, Ξένα δάχτυλα αν σ' εγγίζουν, Έτζι απ' όσα κακολές, Ξεκαρδίζεσαι που κλαις. Μήπως έχεις φαντασία, Να διηγέσαι τάχα αστεία, Όθεν παίρεις αφορμή Να γελάς με τόση ορμή; Και αν γελάν οι άλλοι, ξεύρεις, Απατός σου να το εύρης; Μη σε κόφτει, εδώ είμαι εγώ. Σε διο λόγια σ' το ξηγώ.
Σωκράτης Η ιδέα την οποίαν εκθέτεις, νέε μου, είναι αστεία και δεικνύει ότι τον φίλον σου Λυσίαν κρίνεις πολύ εσφαλμένως, εάν τον υποθέτης ότι είναι τόσον ψοφοδεής· επίσης ίσως νομίζεις ότι και ο περιπαίζων αυτόν πολιτικός επίστευεν εις όσα του απέδιδεν.
Λέξη Της Ημέρας