United States or Myanmar ? Vote for the TOP Country of the Week !
Αυτά 'πε, και όλοι εσίγησαν, άφωνοι έμειναν όλοι· 320 και αργότερ' ο Αγέλαος Δαμαστορίδης είπε· «Ω φίλοι, οπόταν ειπωθή λόγος ορθός δεν πρέπει ενάντια να λογομαχή κανείς και να θυμόνη. τον ξένον μην υβρίζετε, μήτε κανέναν άλλον των δούλων εις τα δώματα του θείου Οδυσσέα. 325 και λόγον εγώ θά 'λεγα γλυκόν του Τηλεμάχου, και της μητρός του, αν έστεργαν να τον δεχθούν και οι δύο. όσον ελπίδ' απόμενε 'ς τα βάθη της ψυχής σας 'ς το σπίτι του ο πολύνοος να φθάση Οδυσσέας, καλώς τον περιεμένετε, και ακόμη τους μνηστήραις 330 'ς τα δώματ' είχετ', επειδή τούτο σας ωφελούσε, αν 'ς την πατρίδα εγύριζεν από τα ξένα εκείνος· αλλ' είναι τώρα φανερό 'που δεν θα γύρη πλέον· αλλά συ την μητέρα σου συμβούλευε να πάρη, κείνον οπ' είναι ανώτερος και πλειότερα χαρίζει, 335 εσύ να χαίρεσ' ήσυχος τα πλούτη του πατρός σου όλα, και κείνη του άλλου ανδρός το σπίτι να προσέχη».
Τον φαντάζονταν ακόμη νιόν, αν και της έλειπε μια ζωή, τον φαντάζονταν ίσως παιδί ακόμα, σαν που τον είχε ιδεί την κοντινή τη φορά, όταν τον ξεκίνησε για τα έρημα τα Ξένα, φορώντας ακόμα τα χρυσά τα τέλια στο κεφάλι της. Της έρχονταν στο νου της η ανυπαντροπαντρεμένη ζωή σαράντα χρονών, που πέρασε, αφόντας βγήκε από το πατρικό της, σα νύφη και σαν παρθένα.
Κι' ούτε το μαύρο τορπιλλοβόλο, ούτ' η στεριά φαινόντανε μόνα αυτά από τη θέση κείνη σαν ψεύτικα και σαν ξένα.
Μου φάνηκε, ότι είμουν πλειο ευτυχισμένος από όλους, τους βασιλειάδες του κόσμου, κι' όλα τα βασιλόπουλα, που είταν' μαζωμένα εκεί στη Μόσχα. — «Ζη η μάννα μ', είπα μέσα μ', και με καρτεράει, κι' εγώ κάθομαι στα Ξένα! Να φύγω το γληγορότερο!» Κι' έτσι πούλησα ό τι είχα και δεν είχα, έμασα το ένα μ' και το άλλο μ', κίνησα για εδώ, κι' ήρθα γερός και καλά, δόξα σ' ο Θεός.
Κατηγορηθείς και ο Δημοσθένης υπό των εχθρών του και καταδικασθείς, ηναγκάσθη να φύγη από τας Αθήνας και να ζη εις τα ξένα. Αλλ' αν και το σώμα του ήτο μακράν της πατρίδος του, ο νους όμως και η καρδία του ήσαν πάντοτε εις τας Αθήνας.
Πραότης, φιλαλήθεια, φιλοδικαιοσύνη, σεμνότης, επιείκεια και γενναιοδωρία, ευσέβεια, υπομονή, ανδρεία, καρτερία, μου είναι ξένα όλα των. Κάθε κακίαν όμως, εις όλην της την έκτασιν και δύναμιν, την έχω! Εάν μου ήτο δυνατόν, θα έχυνα προθύμως μέσα 'ς τον Άδην το γλυκύ της ομονοίας γάλα, την ησυχίαν του παντός να φέρω άνω κάτω κι' από το πρόσωπον της γης να διώξω την ειρήνην!
Ας τους λιγοστέψουμε τις ώρες της εργασίας όπως ζητάνε, ας τους κάνουμε και καμιά άλλη παραχώρηση, ας τους. . , Και καμιά άλλη παραχώρηση; Εσύ είσαι τρελός. Είσαι τρελός. Μπας και ήρθες εδώ, καταραμένε, για να μου καταστρέψης την περιουσία μου, να μου πάρης τα κόπια μου, και να τα σκορπίσης στον άνεμο : ΣΤΑΥΡΟΣ Ίσως αυτά που λέτε κόπια σας, να είναι πιο πολύ ξένα παρά δικά σας.
Την είδα.. . ω! τι μάγουλα! τι μάτια λιγωμένα! μ' ενθύμησε της ωμορφιαίς της κλασικής πατρίδος· τόσον καιρό με πρόσωπα εσυγκινούμην ξένα, και επεθύμησα μορφήν γνησίας Ελληνίδος. Επόθουν κάλλος φλογερόν μεσημβρινού ηλίου με χείλη ολοπόρφυρα και μάτια φωτεινά, ήθελε θέρμην η αυγή του νεαρού μου βίου, και όχι κρύο Ρούσσικο, που κρύσταλλα γεννά.
Όσο για τα μακριά μαλλιά, τόσο τα φρόντιζε και τα καμάρωνε, που κατάντησε, λέγουνε, στα στερνά του χρόνια να στολίζεται και με ξένα. Για ναποσώσουνε την εικόνα του δεν παράβλεψαν οι ιστορικοί του να μας πουν πως είχε και γένεια κοντουλά αφισμένα. Ανάγκη να πούμε πολλά για το χαρακτήρα του δεν υπάρχει, αφού ξεδιαλίστηκε κάμποσο στην ιστορία του μέσα.
Είπε, και λύθηκε η γιριά στα κλάματα και τούπε 200 «Ωχού, κι' η γνώση σου μαθές τι γένηκε, που ως τώρα στα ξένα και στην Τροία εδώ σε διαλαλούσαν όλοι; Πώς θες να σύρεις στων οχτρών ως στα καράβια μόνος, και ν' αγνατέψεις το θεριό που τόσους κι' αντριωμένους σούσφαξε γιους σου; Σίδερο μαθέ η καρδιά σου θάναι. 205 Τι α θε σε πιάσει και σε δει μπροστά του αφτός ο σκύλος, ο σαρκοφάγος κι' άπιστος, σπλαχνιά δε θα σου δείξει, δε θα ντραπεί τα χρόνια σου.