United States or Uruguay ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ότε δε την αυγήν η έφοδος ήρχισεν, αι Σπαρτιάτιδες, μένουσαι εις την μάχην πλησίον των στρατιωτών, υπηρέτουν αυτούς, προσφέρουσαι βέλη, ακόντια, τροφήν, και ύδωρ· συγχρόνως δε επεριποιούντο τους πληγωμένους, και ενεψύχονον τους μαχομένους, λέγουσαι προς αυτούς. « Ένδοξος θέλει είσθαι η νίκη σας, εάν μαχόμενοι νικήσητε ενώπιον της Σπάρτης, υπό τους οφθαλμούς της πατρίδος· γλυκύτατος δε θέλει είσθαι ο θάνατός σας, εάν μαχόμενοι υπέρ πατρίδος πέσητε εις τας αγκάλας των μητέρων, των γυναικών, και των θυγατέρων σας.»
Την είδα.. . ω! τι μάγουλα! τι μάτια λιγωμένα! μ' ενθύμησε της ωμορφιαίς της κλασικής πατρίδος· τόσον καιρό με πρόσωπα εσυγκινούμην ξένα, και επεθύμησα μορφήν γνησίας Ελληνίδος. Επόθουν κάλλος φλογερόν μεσημβρινού ηλίου με χείλη ολοπόρφυρα και μάτια φωτεινά, ήθελε θέρμην η αυγή του νεαρού μου βίου, και όχι κρύο Ρούσσικο, που κρύσταλλα γεννά.
Πήγαινε εις τον Παράδεισον· Μία δάφνη εκεί βλαστάνει· Άγγελος την φυλάττει Λαμπρός, και την ποτίζει Ψάλλων τοιαύτα. «Αύξανε διά τον θρίαμβον, «Διά την αγάπην αύξανε «Ελευθερίας, πατρίδος· «Διά πάντοτε ακεραύνωτος «Βλάστανε ω δάφνη. » Ζήτει τα θαλερώτερα Πλέον άφθαρτα κλωνάρια· Μ' αυτά πλέξε τα στέμματα, Και πρόσθεσε ακόμα Δυο ειδών ρόδα.
Όταν ο Καραϊσκάκης εκοινοποίησε το πράγμα εις τους συνελθόντας αξιωματικούς του στρατοπέδου, όλοι αντέτειναν με αγανάκτησιν . Επροσπάθησεν ο Καραϊσκάκης να τους καταπραΰνη, λέγων ότι το πράγμα τούτο αν ήναι πειρακτικόν, είναι διά την εδικήν του φιλοτιμίαν· αυτός όμως παραχωρεί διά το συμφέρον της πατρίδος· αλλ' αυτοί επιμένοντες κατήντησαν να του ειπώσιν, ότι υπ' αυτόν μόνον αρχηγόν είν' έτοιμοι να θυσιάσωσι και την ιδίαν των ζωήν, δεν ανέχονται όμως να τον ακολουθήσωσιν εις εκστρατείαν, καθ' ην θέλει έχει και άλλους συναρχηγούς.
Αλλ' απεδείχθη φανερά προδότης της πατρίδος· ο ίδιος τ' ομολογεί, και τώρα τιμωρείται! ΜΑΚΒΕΘ κατ' ιδίαν. Γλάμης και Θάνης Καουδώρ! Το μέγιστον κατόπιν! Σας είμ' ευγνώμων, άρχοντες, ευγνώμων διά βίου! Και δεν ελπίζεις βασιλείς τα τέκνα σου να γείνουν, αφού το υπεσχέθησαν εκείναι που προείπαν ότι θα γείνω Καουδώρ;
Ο δε Νικίας, ενώ όλα σχεδόν ήσαν έτοιμα, βλέπων τους στρατιώτας αποθαρρημένους διά το μέγεθος της ήττης, την οποίαν παρά το σύνηθες έπαθαν κατά θάλασσαν, και εν τούτοις απόφασιν έχοντας, ένεκα της ελλείψεως των εφοδίων, να διακινδυνεύσουν όσον τάχιστα, τους συνεκάλεσεν όλους και τους ενεθάρρυνε κατά πρώτον λέγων ταύτα: 61. «Στρατιώται Αθηναίοι και σύμμαχοι, ο μεν αγών, ο μέλλων, θα είναι κοινός εις όλους ομοίως· διά σας και διά τους εχθρούς πρόκειται περί σωτηρίας και περί πατρίδος· διότι, εάν νικήσωμεν σήμερον κατά θάλασσαν, θα δυνηθή έκαστος να επανίδη την γενέθλιον πόλιν του.
Ποτέ δε μη ταυτίσητε τους προσωπικούς αντιπάλους και τους ατομικούς εχθρούς σας με το ιερόν πρόσωπον της πατρίδος· και επομένως ποτέ μη ανεχθήτε ως εκ των ατομικών παθών σας να βλαφθή οπωςδήποτε η πατρίς. Αυτά, καθ' όσον ενθυμούμαι, μας είπε κατά την ημέραν εκείνην του Ευαγγελισμού ο αγαθός γέρων.
Λέξη Της Ημέρας