United States or Dominica ? Vote for the TOP Country of the Week !


Φιλήματα, ον δεν αρκεί βίος ανθρώπου ίνα εξαλείψη τα ίχνη εκ των χειλέων, αλλ' ο θάνατος μόνος αρπάζει αυτά εκ του στόματος. «Φύγωμεν, Αϊμά, επανέλαβεν ο νέος, φύγωμεν! » Και ο ήχος της λέξεως ταύτης συνέπιπτε παραδόξως με τον κρότον των φιλημάτων. Ποία γραφική δύναται να παραστήση το είδος του φιλήματος; Ποία μουσική ισχύει να μελοποιήση τον ήχον αυτού; «Φύγωμεν, Αϊμά, φύγωμεν, φιλτάτη μου Αϊμά!

Και λοιπόν τι φρονείς δι' εκείνον ο οποίος απομιμείται με τας συλλαβάς και με τα γράμματα την ουσίαν των πραγμάτων; Άραγε δεν ισχύει και εδώ ο ίδιος λόγος, δηλαδή αν μεν αποδώση όλα τα αρμόδια, θα γίνη ωραία η εικώντόρα όμως η εικών είναι όνομαεάν δε παραλείψη ή προσθέση ολίγα κάποτε, θα γίνη μεν εικών, όχι όμως ωραία; Και επομένως δεν θα έχωμεν άλλα μεν ονόματα καλώς κατασκευασμένα, άλλα όμως κακώς;

Τόσην τέχνην έδειξαν διά να θέσουν καλώς τα ονόματα εις τα γράμματα. Ερμογένης. Μου φαίνεται ότι λέγεις την αλήθειαν. Σωκράτης. Λοιπόν και περί βασιλέως δεν ισχύει ο ίδιος λόγος; Δηλαδή θα γεννηθή μίαν ημέραν από βασιλέα βασιλεύς, καθώς και από αγαθόν αγαθός, και από ωραίον ωραίος και ούτω καθεξής, από έκαστον γένος θα γεννηθή άλλος όμοιος απόγονος, έκτος εάν γεννηθή τέρας.

Μη υπάρχουν δύο άνθρωποι εντός μου, και μοιράζεται εις δύο η ενέργειά των; Εξ ενός ο δούλος της συνηθείας, η εργαζομένη μηχανή, ο ετεροκίνητος τροχός, — εξ άλλου η αμετάβλητος σκέψις, η ακατάβλητος οδύνη, η διηνεκής ανάμνησις; Εξ ενός η θέλησις, εξ άλλου η συνείδησις; Επροσπάθησα να μεταβάλω την σκέψιν, να καταβάλω την οδύνην, να νικήσω την ανάμνησιν, επάλαισαν επί πολύ εντός μου τα αντίθετα στοιχεία, αλλ' η θέλησις δεν ισχύει.

Είναι δε ενδεχόμενον ο κτυπώμενος να είναι και ο πατήρ του. Αυτός δε ότι μεν είναι κάποιος άνθρωπος αυτός ή κάποιος από τους παρευρισκομένους ενδεχόμενον να το γνωρίζη, ότι όμως είναι ο πατήρ του να μην το γνωρίζη. Ομοίως δε το τοιούτον ισχύει και διά τον λόγον και δι' ολόκληρον την πράξιν.

Επομένως όσον χρόνον λέγομεν ότι είναι αληθινά αυτά εδώ, άλλον τόσον λέγομεν ότι είναι αληθινά εκείνα. Και με την ιδίαν επιμονήν διισχυριζόμεθα και το έν και το άλλο. Θεαίτητος. Καμμία αμφιβολία δεν υπάρχει περί τούτου. Σωκράτης. Τότε λοιπόν το ίδιον δεν ισχύει και διά τας ασθενείας και τας μανίας με μόνην την διαφοράν του χρόνου, ο οποίος εις αυτάς δεν μοιράζεται εξ ίσου; Θεαίτητος. Πολύ ορθά.

Παρουσιάζει αντίμαχα τον φυσικόν νόμοντου αίματος την φωνήνπρος τον κοινωνικόν νόμον που επικρατεί μεν και συντρίβει διά του θανάτου της Αντιγόνης, δεν ισχύει όμως να ταπεινώση την ευγένειαν του φυσικού της στοργής νόμου. Μετάφρασις, αποδίδουσα ζωντανόν το πρωτότυπον, θαυμασίως αρμονική και καλλίτεχνος υπό του κ. Κ. Χρηστομάνου. Δρ. 1.50 Ηλέκτρα.

Σωκράτης Και ποίον εκ των δύο, σου φαίνεται, Μένων, ότι μόνον περί αρετής ισχύει, ότι άλλη είναι διά τον άνδρα, άλλη διά την γυναίκα και ούτω καθεξής; ή σκέπτεσαι, ομοίως, και περί της υγείας και περί του μεγαλείου και περί της δυνάμεως; και άλλη μεν σου φαίνεται η υγεία του ανδρός και άλλη της γυναικός; ή παντού υπάρχει η ίδια ουσία, οπουδήποτε και αν ευρίσκεται, εάν υπάρχη βεβαίως υγεία, είτε εις τον άνδρα είτε εις άλλον τινά οιονδήποτε;

Ως προς την φωνήν δε και την ακοήν ισχύει πάλιν ο αυτός λόγος, ότι δηλ. μας εδωρήθησαν παρά των Θεών προς τον αυτόν σκοπόν διά τας αυτάς αιτίας. Διότι και ο λόγος ετάχθη προς τον αυτόν σκοπόν και εις τούτον συνεισφέρει μεγίστην μερίδα. Και πάλιν ό,τι υπάρχει χρήσιμον προς ακοήν εις τον μουσικόν ήχον μας εδόθη ένεκα της αρμονίας.

Ο ίδιος δε λόγος ισχύει και δι' εκείνους, τους οποίους συ παρετήρησες ότι έγιναν μεγάλοι από μικροί, ενώ ανοσιούργησαν ή έπραξαν κάτι παρόμοιον, και ενόμισες ότι από άθλιοι έγιναν ευτυχείς, και έπειτα μέσα εις τα κάτοπτρα των πράξεών των ενόμισες ότι αντελήφθης καθαρά την αμέλειαν των θεών δι' όλα, χωρίς να γνωρίζης ποία είναι η υπηρεσία αυτών διά το σύμπαν.