United States or Denmark ? Vote for the TOP Country of the Week !


Αλλ' ενθυμείσαι, ω Χάρων, πώς ήσαν οι παλαιοί οι οποίοι μας ήρχοντο εδώ; Όλοι ανδρείοι, καταιματωμένοι και πληγωμένοι οι περισσότεροι; Τώρα δε όποιος έρχεται ή υπό του τέκνου του εδηλητηριάσθη ή υπό της γυναικός του ή έχει πρισμένην την κοιλιάν και τα σκέλη εκ της πολυφαγίας, όλοι δε είνε ωχροί και άθλιοι, ουδόλως ομοιάζοντες προς εκείνους• και οι πλείστοι εξ αυτών φαίνεται ότι έρχονται εξ αιτίας επιβουλών διά χρήματα.

Ο ίδιος δε λόγος ισχύει και δι' εκείνους, τους οποίους συ παρετήρησες ότι έγιναν μεγάλοι από μικροί, ενώ ανοσιούργησαν ή έπραξαν κάτι παρόμοιον, και ενόμισες ότι από άθλιοι έγιναν ευτυχείς, και έπειτα μέσα εις τα κάτοπτρα των πράξεών των ενόμισες ότι αντελήφθης καθαρά την αμέλειαν των θεών δι' όλα, χωρίς να γνωρίζης ποία είναι η υπηρεσία αυτών διά το σύμπαν.

Σωκράτης Προς τούτοις· οι άλλοι, οι οποίοι επιθυμούν τα κακά, όπως συ λέγεις, και πιστεύουν ότι αυτά βλάπτουν εκείνον που του συμβαίνουν, γνωρίζουν, βεβαίως, ότι θα βλαφθούν υπ' αυτών; Μένων Αναγκαίως. Μένων Και αναγκαίως και τούτο. Σωκράτης Οι δε άθλιοι δεν είναι δυστυχείς; Μένων Έτσι νομίζω. Σωκράτης Και υπάρχει κανείς, ο οποίος θέλει να είναι άθλιος και δυστυχής;

Είπα, κ' εκείν' υπάκουσαντους λόγους μου, αλλά μόνος ο Ευρύλοχος μου αντίσκοφτε την γνώμη των συντρόφων, κ' εκείνους επροσφώνησε με λόγια πτερωμένα• 430 «άθλιοι, πού πάτε; τρέχετε με πόθοτην φθορά σας, της Κίρκης εις το μέγαρο; κ' εκείνηεμάς όλους χοίρων θα δώση ευθύς μορφήν ή λύκων ή λεόντων, να της φυλάμε στανικώς το υπέρλαμπρο παλάτι, ως έπραξεν ο Κύκλωπας, 'ς την μάνδρα τον ότ' εμπήκαν 435 οι σύντροφοί μας και μ' αυτούς ο αυθάδης Οδυσσέας• ότι από την μωρία του κ' εκείνοι αφανισθήκαν».

Και κατ' αρχάς μεν έγιναν ιπποδρομίαι, εις τας οποίας έλαβον μέρος και αμαξηλάται με τα χονδρά των άλογα· έπειτα δε ετελέσθησαν κωμικοί και άθλιοι σωματικοί αγώνες, δόλιχοι, αναρρίχησις εις ιστόν, εις την οποίαν έλαβε μέρος και τυφλός τις επαίτης, και ασκωλιασμός . Με το τελευταίον γύμνασμα τουλάχιστον εγέλασαν πολύ οι αφελείς Αθηναίοι της τότε εποχής, διότι συνίστατο εις πήδημα επί φουσκωμένου ασκού και έπεσαν πολλοί, νικητής δε ανεδείχθη επί τέλους εκείνος όστις κατώρθωσε να σταθή επί του ασκού στιγμάς τινας.

Δεν έλειπον μεταξύ του πλήθους άνθρωποι άθλιοι με κενάς γαστέρας, και όμως το θέαμα εκείνο υπεδαύλιζε την επιθυμίαν των, παρέσχεν εις αυτούς αγέρωχον αίσθημα της ρωμαϊκής ισχύος και ατρωσίας, ως επρέσβευε το σύμπαν. Ο Βινίκιος ήτο μετά των τελευταίων της πομπής. Εις την θέαν του Αποστόλου και της Λιγείας, την οποίαν δεν ήλπιζε να συναντήση, επήδησεν από το άρμα του.

Υπάρχουσι φιλόσοφοι, κηρύττοντες την γλώσσαν θείαν αποκάλυψιν και μη αναλογιζόμενοι, οι άθλιοι, ότι υβρίζουσι τον Θεόν αποδίδοντες αυτώ τρόπον εκφράσεως, όχι μόνον σύνθηματικόν αλλά και καθ' εαυτόν άχαριν, βάναυσον και τραχύν.

Ημείς κατεδικάσθημεν Άθλιοι, κοπιασμένοι, Πάντα να κατατρέχωμεν, Αλλά ποτέ δεν φθάνομεν Την ευτυχίαν. Όμως, διατί έαν έσπειρε Παντού εις την οικουμένην Την χαράν με την θλίψιν Του επουρανίου πατρός Το δίκαιον χέρει; Διατί κ' εδώ όπου μ' έρριψεν Εις την αέριον σφαίραν, Μίαν να μην εύρω τρέχουσαν Διά με, μόνην μίαν βρύσιν Παρηγορίας;