United States or Norway ? Vote for the TOP Country of the Week !


Τα μεγάλα επιθυμόντας, Περηφάνιαις κυνηγόντας, Καταντάν σε φαντασία, Που τους φέρει εις δυστυχία. Και ο κόσμος, που τους βλέπει, Τους γελάει, γιατί τους πρέπει. Η φαντασία, Σ' αυτή δε μένει, Στον κόσμόν όλο, Κι' ένα σκαλίδι Μ' αυτή τη ζάλη Αυτό κυττάζει, Ανησυχάζουν Ο κόσμος όλος, Ανώτερό του Κι' όλοι γελιούνται, Πασάνας θέλει Κι' επιζωής τους Για μεγαλεία Το δρόμο τρέχει Κοινή μωρία.

Η δε μωρία του ήτο πολύ βραδύτερα της σοφίας του, και δεν την έφθανε ποτέ! Είδον ακόμη εις τον αέρα διασταυρούμενα σύρματα σιδηρά, και διοχετεύοντα σκέψεις ανθρώπων, από μακριάν ανταλλασσομένας, τας οποίας οι ανεξίκακοι του αέρος κόλποι περιέθαλπον και μετεβίβαζον από σημείου εις σημείον.

Ύστερ' απ' αυτά που είδα, που ακόμα δα θαρρώ πως τα ονειρεύουμαι, καρτερώ να ιδώ κ' άλλα μεγαλύτερα. Γιατί ίσαμε τα προχτές ήμουνα ο πιο απαισιόδοξος ίσως Ρωμηός. Σε τίποτα δεν πίστευα, όλα τα κορόιδευα και τα πιο ιερά ακόμα. Άκουγα Μεγάλη Ιδέα και μέσα μου Μεγάλη Μωρία την έλεγα. Τους Πατριώτας τους μετέφραζα σε Πατριδοκάπηλους.

Εκ τούτων η μωρία ζη κάτω μεταξύ των ανθρώπων, όπως και το μίσος, η οργή, η ζηλοτυπία, η αμάθεια, η στενοχωρία και η φιλαργυρία• αι δε ελπίδες και ο φόβος πετούν υπεράνω, και ο μεν επιπίπτει και τους συνταράσσει και τους κάμνει να μαζεύωνται και να τρέμουν, αι δ' ελπίδες πετούν πάνω από τας κεφαλάς των και φεύγουν και απομακρύνονται, οσάκις νομίση τις ότι δύναται να τας συλλάβη και τους αφήνουν με το στόμα ανοικτόν• δηλαδή παθαίνουν ό,τι βλέπεις τον Τάνταλον να πάσχη κάτω εις τον Άδην με το νερόν.

ΑΡΓΓΑΝ Τι; αρκεί η ρόμπα μοναχά για να μπορή κανενα συζητή για κάθε αρρώστεια; ΒΕΡΑΛΔΟΣ Και βέβαια. Αρκεί να φορή κανείς τη ρόμπα και τη σκούφια του γιατρού, και κάθε ασυναρτησία γίνεται σοφία και κάθε μωρία γίνεται λογική. ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ Και μόνο τα γένεια σας, αφέντη, είνε αρκετά. γένεια είνε το μισό του γιατρού. ΚΛΕΑΝΘΗΣ Εν πάση περιπτώσει είμαι πρόθυμος να κάνω ό,τι αποφασίσετε.

Έχει δε μεγάλην διαφοράν η ψυχή από το σώμα. Διότι αυτήν μεν θα την θεωρήσωμεν νοήμονα, αυτό δε ανόητον, και εκείνην κυρίαρχον, αυτό δε εξουσιαζόμενον, και εκείνην μεν αιτίαν όλων, αυτό δε αναίτιον παντός παθήματος. Επομένως το να δεχθώμεν ότι τα επουράνια προέρχονται από άλλο τίποτε και ότι δεν είναι κατ' αυτόν τον τρόπον γεννήματα της ψυχής και του σώματος θα ήτο μεγάλη μωρία και παρολογισμός.

Οι Σφακιανοί στα όρη κρυμμένοι, οι χώρες και τα χωριά καμένα, οι εκκλησιές γκρεμησμένες, άλλη δουλειά για ταγρίμια του ο Χουσεήνης δεν είχε· τους άφινε λοιπόν και ραχατεύανε ώσπου νάρθη η μαύρη η ώρα και του Μωριά.

Τούτων η μωρία είναι προφανής· αλλ' αν εξετάσωμεν ακριβώς τα πράγματα δύσκολον είνε να θεωρήσωμεν ως ολιγώτερον μωρούς τους φλεγομένους υπό του πόθου επιβιώσεως του ονόματος αυτών παρά τοις μεταγενεστέροις.

Εγώ γνωρίζω αρκετά τον Άουλον και την Πομπωνίαν, και την Λίγειαν αυτήν, ώστε να ημπορώ να είπω: Είναι συκοφαντία και μωρία! Βινίκιε, ηρώτησεν έπειτα ο Πετρώνιος, μήπως απατάσαι; Η Λίγεια πράγματι εχάραξεν ιχθύν; — Μα όλους τους καταχθόνιους θεούς είναι να τρελλαθώ, ανέκραξεν ο νεανίας με μανίαν· εάν μου εχάρασσε πτηνόν, θα έλεγα ότι ήτο πτηνόν. — Λοιπόν είναι χριστιανή, επανέλαβεν ο Χίλων.

Όλα αυτά λοιπόν ότι μεν δεν είναι αναγκαία μαθήματα εις εκείνον όστις θέλει να μάθη και το ελάχιστον από τα ωραιότερα μαθήματα, θα ήτο πολλή μωρία και να το σκεφθούμεν.