United States or Qatar ? Vote for the TOP Country of the Week !


Σωκράτης O λόγος ο οποίος γράφεται μετ' επιστήμης εις την ψυχήν του μανθάνοντος και είναι δυνατόν να βοηθήση τον εαυτόν του, και ο οποίος γνωρίζει καλώς προς ποίους πρέπει να λέγη και προς ποίους να σιωπά. Φαίδρος Λέγεις τον λόγον του επιστήμονος τον ζώντα και τον έμψυχον, του οποίου ομοίωμα ηδύνατο δικαίως να κληθή ο γραπτός. Σωκράτης Εντελώς αυτόν λέγω.

Κρατύλος. Έχει πολύ μεγάλην διαφοράν, Σωκράτη μου, να εκφράζωμεν παν ότι εκφράζομεν με το ομοίωμά του και όχι με ό,τι τύχη. Σωκράτης. Καλά λέγεις.

Αυτό το οποίον ενόμισες, ότι χαρακτηρίζει όλα αυτά τα πολλά τα οποία ανέφερες, και με έν όνομα το ωνόμασες ομοίωμα, ως κοινόν γνώρισμα δι' όλα. Τόρα λοιπόν λέγε και κράτει την θέσιν σου απέναντι του ανδρός αυτού, χωρίς να υποχωρής διόλου. Θεαίτητος. Τι άλλο βεβαίως, φίλε Ξένε, θα ειπούμεν ότι είναι το ομοίωμα, παρά εκείνο το οποίον ομοιάζει το αληθινόν, και ότι είναι άλλο κανέν παρόμοιον; Ξένος.

Δι' αυτό λοιπόν, εάν του ειπούμεν, ότι έχει κάποιαν φανταστικήν τέχνην, αυτός θα εύρη πάτημα από αυτήν την στενοχωρίαν των ορισμών μας, και θα αντιστρέψη τους λόγους εις το αντίθετον, όταν τον ονομάζωμεν ομοιωματοποιόν, και θα μας ερωτά αναδρομικώς, τι εννοούμεν το κάτω κάτω, όταν λέγωμεν ομοίωμα.

Α! μπρος της θ' ανοίξω όλη μου την καρδιά: Τη μητέρα σου, το ομοίωμά σου». Κατά τις ένδεκα ερώτησε ο Βέρθερος τον υπηρέτη του, μήπως επέστρεψεν ο Αλβέρτος. Ο υπηρέτης είπε «ναι»· είδε το άλογό του να το ξαναφέρνουν κει πέρα. Έπειτα του έδωκε ο κύριός του ένα ανοικτό γραμματάκι που έγραφε: «Θα έχετε την καλωσύνη 'να με δανείσετε τα πιστόλια σας για ένα ταξείδι που σκοπεύω να κάμω; Υγιαίνετε

Πρόσεξε μήπως συμβαίνη το εναντίον και είσαι συ ο Ηρακλής ο πραγματικός, η δε σκιά σου ενυμφεύθη την Ήβην και ευρίσκεται μεταξύ των θεών. ΗΡ. Είσαι αυθάδης και φλύαρος και αν δεν παύσης τους εμπαιγμούς δεν θα βραδύνης να εννοήσης τίνος θεού είμαι ομοίωμα.

Εις άλλα όμως τα οποία είναι μέγιστα και σπουδαιότατα δεν υπάρχει κανέν ομοίωμα καθαρόν κατασκευασμένον συμφώνως με την φύσιν των ανθρώπων, ώστε, όταν αυτό εξηγηθή, να ημπορή κανείς να παραγεμίση την ψυχήν του ερωτώντος, προσαρμόζων αυτό προς καμμίαν από τας αισθήσεις. Δι' αυτό πρέπει κανείς να προσπαθή να γίνη ικανός να δώση και να λάβη λόγον από τον καθένα.

Η ψυχή ως μέσος όρος μεταξύ του νοητού και υλικού, του αμεταβλήτου και του μεταβλητού, της ιδέας και της ύλης, συνδέουσα ταύτα προς άλληλα, διαμορφοί, διοργανοί και ζωοποιεί την ύλην κινούσα αυτήν και προσδιορίζουσα κατά αριθμητικάς και γεωμετρικάς σχέσεις, και απεργάζεται αυτήν πραγματικόν ομοίωμα των ιδεών.

Τα παιδάκια τα ανηρτημένα επί της λευκής ποδιάς ήσαν ομοιώματα μικρών παιδίων, ταχθέντα από τας μητέρας, όταν τα μικρά των ήσαν άρρωστα, εις την Παναγίαν την Γλυκοφιλούσαν, την μητέρα του θείου βρέφους, και προσφερθέντα εις τον ναόν της μετά την ίασιν των αρρώστων. Το ομοίωμα του μικρού ζώου ήτο και αυτό βεβαίως από τάξιμον.

Επομένως οι καλλιτέχναι δεν αφίνουν άραγε κατά μέρος την αλήθειαν και πλέον δεν αποδίδουν την πραγματικήν συμμετρίαν, αλλά εκείνην η οποία θα φανή καλή εις το ομοίωμα; Θεαίτητος. Βεβαιότατα. Ξένος. Ώστε το έν μέρος από τα δύο δεν είναι δίκαιον να το ονομάσωμεν εικόνα, αφού είναι απεικόνισις; Θεαίτητος. Μάλιστα. Ξένος.