Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 7 Μαΐου 2025
»Ταύτα ειπούσα, προέβη ενώπιον των οφθαλμών μου, όλη δι' ενός κινήματος, χωρίς να φαίνεται κινούσα τους πόδας, μηδέ πατούσα επί του εδάφους. Τότε εθάρρησα να τη είπω· — Πού βαίνεις, ω θεά; — Εις τον οίκον μου, απήντησεν εκείνη. »Και το μεν πρώτον υπέλαβον ότι έβαινεν εις τον Όλυμπον. Αλλ' ευθύς ύστερον ενόησα ότι οίκον αυτής ενόει την Ακρόπολιν και τον Παρθενώνα.
Εάν υπήρχε τρόπος να σταθούν όλα τα πράγματα συνηνωμένα, καθώς τολμούν να λέγουν οι περισσότεροι από αυτούς, ποία άραγε από τας λεχθείσας κινήσεις είναι επόμενον να γεννηθή εις αυτά; Βεβαίως η κινούσα τον εαυτόν της. Διότι δεν είναι δυνατόν ποτε αυτή να μετατοπισθή προηγουμένως από άλλο πράγμα, διότι δεν υπάρχει προηγουμένως καμμία μετατόπισις εις τα πράγματα.
Λοιπόν από αυτάς τας δέκα ακριβώς κινήσεις ποίαν θα θεωρήσωμεν ότι είναι ανδρειοτέρα από όλας και εξόχως δραστηριωτέρα; Είναι ανάγκη να ειπούμεν ότι χιλιάδας φοράς είναι ανωτέρα η κινούσα τον ίδιον εαυτόν της, όλαι δε αι άλλαι ότι είναι κατώτεραι. Πολύ καλά ομιλείς. Αλλ' άραγε από όσα τόρα δεν είπαμεν καλά πρέπει να μετακινήσωμεν έν ή δύο; Ποία εννοείς;
Φαίνεται δε ότι και το υπό των Πυθαγορείων λεγόμενον έχει την αυτήν έννοιαν. Τινές δηλαδή αυτών έλεγον, ότι ψυχή είναι τα εν τω αέρι σμικρά σώματα, άλλοι δε ότι ψυχή είναι η αιτία η κινούσα αυτά. Είπον δε ούτω περί αυτών, διότι ταύτα φαίνονται πάντοτε κινούμενα, και αν έτι υπάρχη τελεία, νηνεμία. Εις το αυτό καταντώσι και όσοι λέγουσιν ότι η ψυχή είναι το κινούν εαυτό.
Η ψυχή ως μέσος όρος μεταξύ του νοητού και υλικού, του αμεταβλήτου και του μεταβλητού, της ιδέας και της ύλης, συνδέουσα ταύτα προς άλληλα, διαμορφοί, διοργανοί και ζωοποιεί την ύλην κινούσα αυτήν και προσδιορίζουσα κατά αριθμητικάς και γεωμετρικάς σχέσεις, και απεργάζεται αυτήν πραγματικόν ομοίωμα των ιδεών.
Έσκουξε τότε ο Πάνταρος με μια φωνή μεγάλη «Τρώες, ομπρός, λιοντόκαρδοι, αλόγων 'μερωτάδες! Βρήκα τον πρώτο απ' τους οχτρούς! Πολύ δε θα βαστάξει θαρρώ στη γοργοσαϊτιά, αλήθια αν ο αφέντης του Δία ο γιος με σήκωσε, όταν ναρθώ κινούσα!» 105 Έτσι είπε και παινέφτηκε.
'ς τ' αχρείον έργον άσφαλτα θεός την έχει σπρώξει, και δεν προείδε το κακόν ο νους της τυφλωμένος, το φοβερό, 'που βύθισε κ' εμάς 'ς την λύπη πρώτο. τώρ', όλ' αφού μου ανάφερες τα καθαρά σημεία 225 της κλίνης μας, οπού θνητός άλλος ποτέ δεν είδε, ή συ κ' εγώ κ' η μοναχή θεράπαιν' Ακτορίδα, οπού ο πατέρας μώδιδεν ότε για δω κινούσα, και του θαλάμου στερεού μας φύλαγε την θύρα, έπεισες την καρδία μου, πολύ σκληρή και αν είναι». 230
Αδειάζει κι' αυτή, οπού και εις τον ύπνο της ακόμα πλέκει την κάλτσα της κινούσα τα χέρια της! . . . Και ανεστέναξε βαθέως: — Να ήμουν ταχυά κι' εγώ στην Παναγία την Λημνιά, τη ενορία μας, ταχυά το ψυχοσάββατο! Τι κόλλυβα σωρό, οπού θα πάνε για όλους τους πεθαμένους! . . .
Η ζωή περιέχει στοιχείον ενεργητικόν και έτερον παθητικόν, αρχήν κινούσαν και πράγμα κινούμενον, είδος και ύλην. Το είδος είναι η κινούσα, η ποιητική αιτία, ήτις πραγματοποιεί τας δυνάμεις του μερικού σώματος και υψώνει αυτό εις την τελείαν, την αληθή πραγματικότητα αυτού. Άνευ της ψυχής το σώμα είναι άμορφος ύλη.
Φύσις δεν είναι βέβαια μόνον η κυρίως καλουμένη Φύσις· Φύσις είναι και η ανθρωπίνη εικών, η ανθρωπίνη Μορφή, η ανθρωπίνη Ψυχή. Η Μορφή με τας εκφράσεις της, η Ψυχή η αποτυπουμένη εις τας πράξεις, αλλά και εις την μορφήν, εις τας χειρονομίας, η κινούσα τα μάλιστα την ανθρωπίνην καρδίαν. Και πώς όχι;
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν