United States or Algeria ? Vote for the TOP Country of the Week !


Άλλως τε, λέγουν αυτοί, δεν είναι δυνατόν να εννοήσωμεν ακλονήτως ούτε το ενεργητικόν από αυτά ούτε το παθητικόν μόνον του, διότι ούτε το ενεργητικόν είναι τίποτε πριν συσχετισθή με το παθητικόν, ούτε το παθητικόν πριν συσχετισθή με το ενεργητικόν. Εκτός τούτου εκείνο το οποίον σχετιζόμενον με έν πράγμα είναι ενεργητικόν, όταν πλησιάση εις άλλο, πιθανόν να φανή παθητικόν.

Διότι ενθυμείσαι βεβαίως ότι αυτό ελέγαμεν και προηγουμένως, ότι δηλαδή κανέν δεν είναι έν μόνον του, ούτε πάλιν το ενεργητικόν ή παθητικόν, αλλά από αυτά τα δύο, αφού πλησιάσουν μεταξύ των, γεννώνται αι αισθήσεις και τα αισθητά και άλλα μεν αποκτούν μίαν ωρισμένην ποιότητα, άλλα δε την αίσθησιν αυτής. Θεόδωρος. Πώς δεν το ενθυμούμαι; Σωκράτης.

Πρόσεξε λοιπόν, σε παρακαλώ, εις το εξής: Δεν ελέγαμεν ότι την γέννησιν της θερμότητος και της λευκότητος και οποιουδήποτε άλλου από τα όμοια, αυτοί την εξηγούν ούτω πως, ότι δηλαδή έκαστον από αυτά μεταφέρεται μαζί με την αίσθησιν μεταξύ του ενεργητικού και του παθητικού, και το μεν παθητικόν γίνεται αισθητόν και όχι πλέον αίσθησις, το δε ενεργητικόν γίνεται έν ωρισμένον είδος και όχι γενικώς ποιότης; Ίσως όμως η ποιότης σου φαίνεται παράδοξον όνομα και συγχρόνως δεν εννοείς το πράγμα με αυτήν την γενικήν έκφρασιν.

Ώστε άκουσε χωριστά τα μέρη του. Δηλαδή το ενεργητικόν δεν γίνεται ούτε θερμότης ούτε λευκότης, αλλά θερμόν και λευκόν και τα άλλα ομοίως.

Δηλαδή αύται θα κατεστρέφοντο, εάν εκείνο το οποίον κάμνει το ενεργητικόν και όσον κάμνει και ό,τι είδους κάμνει, δεν πάθη το ίδιον το παθητικόν και τόσον και τοιούτου είδους. Λόγου χάριν δεν γίνεται επιμιξία από δύο ιατρούς, αλλά από ιατρόν και γεωργόν και γενικώς από διαφόρους και ανίσους. Αυτοί όμως πρέπει να εξισωθούν.

Διότι, αφού είναι όμοια και έχουν εκ φύσεως συμφωνίαν μεταξύ των το παθητικόν και το ενεργητικόν, είναι προωρισμένον να συμβαίνη πάντοτε το ίδιον. &Αδύνατος η συνεχής ηδονή&. ― Πώς λοιπόν κανείς δεν ημπορεί συνεχώς να αισθάνεται ηδονήν; Ή μήπως διότι και αποκάμνει; Διότι όλα τα ανθρώπινα δεν είναι δυνατόν να ενεργούν κατά συνέχειαν. Επομένως δεν υπάρχει ούτε συνεχής ηδονή.

Η ζωή περιέχει στοιχείον ενεργητικόν και έτερον παθητικόν, αρχήν κινούσαν και πράγμα κινούμενον, είδος και ύλην. Το είδος είναι η κινούσα, η ποιητική αιτία, ήτις πραγματοποιεί τας δυνάμεις του μερικού σώματος και υψώνει αυτό εις την τελείαν, την αληθή πραγματικότητα αυτού. Άνευ της ψυχής το σώμα είναι άμορφος ύλη.

Διότι βεβαίως, συμφώνως προς όσα παρεδέχθημεν, το ενεργητικόν και το παθητικόν εγέννησαν μαζί γλυκύτητα και αίσθησιν, τα οποία και τα δύο κινούνται μαζί, και η μεν αίσθησις προερχομένη από το παθητικόν μέρος έκαμε την γλώσσαν να αισθάνεται, η δε γλυκύτης μεταβαίνουσα από τον οίνον προς αυτόν, κατέστησε τον οίνον γλυκύν διά την υγιή γλώσσαν, όχι μόνον να φαίνεται, αλλά και να είναι. Θεαίτητος.

Είναι δε επίσης φανερόν ότι είναι και εις τον ανώτατον βαθμόν ηδονικά, όταν και η αίσθησις είναι τελειοτάτη και το πράγμα ως προς το οποίον ενεργεί. Αφού δε είναι τοιαύτα και το αισθητόν και το αισθανόμενον, πάντοτε θα υπάρχη ηδονή, διότι υπάρχει βεβαίως το ενεργητικόν και το παθητικόν.