United States or Monaco ? Vote for the TOP Country of the Week !
Σωκράτης Ποίος λοιπόν ειξεύρει άριστα την αξίαν των φυτών και την εποχήν και την καλήν ή κακήν ποιότητα της γης, εις την οποίαν πρέπει αυτά να φυτεύουν, διά να μεταχειρισθώμεν κ' εμείς κάτι από τας σοφάς εκείνας εκφράσεις με τας οποίας στολίζουν τους λόγους των οι επιδέξιοι δικανικοί ρήτορες. Εταίρος Κατά την γνώμην μου αυτός θα είναι γεωργός.
Μένει τώρα να ίδωμεν αν η σάτυρα, τοιαύτη ούσα, άσεμνος, ακανθώδης και κακεντρεχής συμφέρη ή όχι να εξοστρακισθή από την πολιτείαν των γραμμάτων, ο δε Εκκλησιαστής ο Αριστοφάνης, ο Λουκιανός, ο Βύρων και ο Μολιέρος να παραδοθώσιν εις τας φλόγας, «ω ς λ ο ι μ ώ δ ε ι ς, φ θ ο ρ ο π ο ι ο ί, έ χ ι δ ν α ι κ α ι κ α κ ο ύ- ρ γ ο ι», κατά τας ευαγγελικάς εκφράσεις της Ιεράς Συνόδου μας.
Αν θέλης όμως να ακούσης την συμβουλήν μου, να προτιμήσης, κανένα από τους νέους, καθώς τον Θεαίτητον απ' εδώ, ή και κανένα από τους άλλους, όποιος σου αρέσει. Ξένος. Φίλε Σωκράτη, μου είναι κάπως εντροπή, αφού πρώτην φοράν γνωριζόμεθα, να μη συνομιλήσω μαζί σας με συντόμους εκφράσεις, αλλά να αρχίσω μόνος ένα μακρόν μονόλογον, ωσάν διά να κάμω επίδειξιν.
Αλλ' ενίοτε αι τοιαύται εκφράσεις χαρακτηρίζουσι δι' ανεξίτηλου τρόπου πρόσωπόν τι του δράματος, οίος λόγου χάριν ο Ιάγος, ούτινος η αισχρά καρδία διαστρέφει παν ό,τι αγνόν και όσιον. Αι τοιαύται βαναυσολογίαι δεν δύνανται να απαλειφθώσιν.
Ω, εάν αισθανώμεθα πάλιν και πολλάκις ότι τα πλημμυρούντα κύματα απειλούσι να μας πνίξωσι, και ο βυθός να καταπίη την χειμαζομένην ναυν της Εκκλησίας και της Πίστεως ημών, είθε πάλιν και πολλάκις να δοθή ημίν ν' ακούσωμεν εν μέσω της τρικυμίας και του σκότους, τας δύο εκείνας γλυκυτάτας του Σωτήρος εκφράσεις: «Μη φοβού. Μόνον πίστευε». «Εγώ ειμι. Μη φοβού». ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Λ'. Αι ομιλίαι εις Καπερναούμ
Τοιούτοι κάπηλοι υπήρξαν επ' αιώνων οι μετερχόμενοι την φρούρησιν και διανομήν του γ ε ν ν α ί ο υ ο ί ν ο υ τ η ς π ί σ τ ε ω ς, ως ωνόμαζε την θρησκείαν ο σοφός Αλβίνος, η δε μεταξύ καπήλων και ιερέων, χριστιανισμού και βαρελιού παρομοίωσις ανήκει εις Σύνοδόν τινα του ενάτου αιώνος• ώστε αι εκφράσεις μου, αν όχι ευγενείς, είναι τουλάχιστον κ α ν ο ν ι κ α ί.
Και το Φάσμα εξακολουθεί: — Εις την γλώσσαν του οφείλει την καταστροφήν του· ωμίλει με την μίαν άκραν, διότι η μέθη του είχε παραλύση την ετέραν. Έκπληκτος ερωτώ: — Διγλωσσίαν έχει ο άνθρωπος; Αισθάνομαι τότε δύναμιν εις την ακοήν, και οδηγούμαι προς δύο ανθρώπους, κρατούμενος εκ των χειρών, και ανταλλάσσοντας τας θερμοτέρας του θαυμασμού εκφράσεις.
Αλλ' ο Πέτρος, εν τη ορμητικότητί του, ενόμισεν ότι ενόησε, και ενόμισεν ότι ηδύνατο να προλάβη· και ούτω διέκοψε τας επισήμους εκείνας εκφράσεις διά του αμαθούς και αλαζονικού ζήλου του.
Εάν όμως αυτά τα πρώτα είναι έκφρασις πραγμάτων, γνωρίζεις συ κανένα άλλον τρόπον καλλίτερον διά να γίνουν αυτά εκφράσεις, παρά να γίνουν τα ίδια όσον το δυνατόν όμοια προς εκείνα τα οποία εκφράζουν; Ή μήπως σου αρέσει περισσότερον ο τρόπος τον οποίον παραδέχεται ο Ερμογένης και άλλοι πολλοί, ότι δηλαδή τα ονόματα είναι συνθήματα και εκφράζουν τα πράγματα μόνον διά εκείνους οι οποίοι τα έθεσαν κατά συνθήκην, οι οποίοι όμως εγνώριζαν προηγουμένως τα πράγματα; Και ότι αυτή η συνθήκη είναι η ορθότης του ονόματος, ώστε δεν υπάρχει καμμία διαφορά είτε κανείς συμφωνήση καθώς είναι καμωμένη η συνθήκη, είτε και αντιθέτως θελήση εκείνο το οποίον τόρα λέγομεν &μικρόν& αυτός να το ονομάση &μέγα&, το δε μέγα να το ονομάζη &μικρόν&; Ποίος τρόπος από τους δύο σου αρέσει;
Εγνώριζεν η Σμάλτω ότι ο βοσκός δεν είχε πλέον μαζί του την φλογέραν να την παίξη όπως άλλοτε και γεμίση τον αέρα πέριξ από μύρια συναισθήματα, από τόσους καϋμούς της γυναικείας καρδίας, τόσας εκφράσεις της ανθρωπίνης αδυναμίας και την συναρπάση. . . Την είχεν εδώ υπό τους πόδας της, ως να είχε την γλώσσαν, αυτήν την φωνήν μιας μαγίσσης και την κατεσύντριβε.
Λέξη Της Ημέρας