United States or New Zealand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Οι πράκτορες της Ιεράς Εξετάσεως εγνώριζαν ότι ανεκάλυψα το φρέαρ, το φρέαρ η διά του οποίου βάσανος επεβάλλετο εις ένα τόσον αυθάδη αιρετικόν, όπως εγώ, το φρέαρ το θεωρούμενον κοινώς ως το άκρον τέλος των ποινών της Ιεράς Εξετάσεως.
Διά τούτο ίνα μη εγείρωνται παράπονα προτιμήσεως και ίνα μετέχουν όλοι και οι πλέον απομεμακρυσμένοι της ιεράς τελετής, τελούσιν αυτήν έξω, εις το ύπαιθρον, υπό τον διάστερον ουρανόν και τον ευρύν ορίζοντα. Ήδη είχε πλησιάσει η ώρα. Ο αυγερινός φεγγοβολών ανήρχετο εις τα ύψη ωσεί μέγας μυσταγωγός του χριστιανισμού, φέρων εις τους ανθρώπους το Φως το αληθινόν.
Όλα αυτά τα ενθυμείτο ακόμη, ως να ήτον χθες, ο γέρο- Φραγκούλας, και είχον παρέλθει δεκαπέντε έτη έκτοτε. Ακόμη και μικρά τινα φαιδρά επεισόδια, τα οποία συνέβησαν εις την Λιτήν, μικρόν προ του μεσονυκτίου, κατά την έξοδον της ιεράς εικόνος εις το ύπαιθρον.
Μηδέ πιλάφια είν' εδώ κι' Αγγέλων πανηγύρεις, μηδέ πολυγαμία... εκεί Μηδέν αιώνιον, μακαριότης πλήρης, κι' ανταμοιβή καμμία. Με μαρτυρίου στέφανον την κεφαλήν δεν στέφεις κι' αν όντως μάρτυς ήσο... χωρίς ελπίδ' ανταμοιβής και πάλιν επιστρέφεις εις το Μηδέν οπίσω. Εις τούτον τον Παράδεισον της ιεράς σιγής, οπού τελείως θνήσκεις, παντός δικαίου αληθούς και μάρτυρος της γης το Πάνθεον ευρίσκεις.
Αλλ' ουδ' οι Έλληνες δύνανται να χρησιμεύσωσιν ως παραδείγματα επί του προκειμένου· διότι άλλα ήσαν τα τότε ήθη και άλλα τα σημερινά, και πλην τούτου κατά τους χρόνους εκείνους οι ιερείς δεν εσυνείθιζον ακόμη ν' αναμιγνύωνται εις την φιλολογίαν ως οι Πατέρες της Ιεράς Συνόδου.
Εάν είχα κάμει ένα βήμα περισσότερον προ τού να πέσω, ο κόσμος δεν θα με επανέβλεπε πλέον. Ο θάνατος, τον οποίον ούτω διέφυγα, ανήκεν εις την αυτήν κατηγορίαν των σκέψεων, η οποία με έκαμε να θεωρήσω ως ανοήτως απίθανα τα όσα μου διηγήθησαν περί της Ιεράς Εξετάσεως.
Τέλος ήρχισαν να σημαίνωσιν οι κώδωνες των ναών, κατά διαταγήν της ιεράς Μητροπόλεως εκείνο το έτος όλοι ομού εν ηδυμόλπω αρμονία διαλαλούντες τα εκφαντορικόν της Αναστάσεως κήρυγμα εις την ορθοδοξούσαν των Αθηνών πόλιν, όπερ εγένετο αιτία, το πάλαι, να σαρκασθή εν αυτή ο μέγας των Εθνών Απόστολος.
Όστις είτε μεταξύ των Αιγυπτίων είτε μεταξύ των ξένων αδιακρίτως ευρέθη φονευμένος υπό κροκοδείλου ή πνιγείς υπό του ποταμού, εις οιανδήποτε πόλιν εξενεχθή το πτώμα του, ανάγκη πάσα να ταριχευθή τη φροντίδι των κατοίκων της πόλεως ταύτης· Αυτοί τον κηδεύουσι διά του μάλλον δαπανηρού τρόπου και τον θέτουσιν εις τας ιεράς των θήκας.
Μου φαίνεται, είπεν ο Δεινόμαχος, ότι αφού λέγεις τα τοιαύτα, ούτε εις την ύπαρξιν των θεών πιστεύεις, εάν δεν νομίζεις δυνατάς τας θεραπείας με ιεράς λέξεις. Αυτό, απήντησα, να μη το λέγεις, φίλτατε• διότι ουδέν εμποδίζει να υπάρχουν οι θεοί και αυτά να είνε ψευδή.
ΠΡΟΣ ΤΑ ΣΕΒΑΣΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ «Vae Coecis ducentibus! Σεβασμιώτατοι Ιεράρχαι!
Λέξη Της Ημέρας