United States or Australia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Δι' αυτό λοιπόν πρέπει ίσως να επανέλθω πάλιν και να αρχίσω από το τέλος. Αν δηλαδή εννοής καλά την συγγένειαν, προ ολίγου απεχωρίσαμεν έν είδος από αυτήν, διότι διεκρίναμεν τα υφασμένα ως φορέματα και ως στρωσίδια. Νέος Σωκράτης. Εννοώ. Ξένος. Και όμως αφαιρέσαμεν την χρησιμοποίησιν των λινών και των ψαθών και όλων των άλλων όσα προ ολίγου ωνομάσαμεν νεύρα των φυτών.

ΔΙΚ. θα είνε αρκετόν να λάβουν το τρίτον της αμοιβής. Πηγαίνετε τώρα και μη θυμώνετε• θα δικάσετε και πάλιν. ΕΡΜ. Καιρός να έλθη ο Διογένης ο Σινωπεύς και συ η Αργυραμοιβική έχεις τον λόγον. ΔΙΟΓΕΝΗΣ. Αν δεν παύση να μ' ενοχλή αυτή, θα δικασθώ όχι πλέον δι' απόδρασιν, αλλά διά μεγάλα και βαρέα τραύματα• θα την αρχίσω αμέσως τώρα στο ξύλο.

Αλλ' επιθυμώ βεβαίως, είπεν ο Κέβης. Άκουε λοιπόν, είπεν ο Σωκράτης, διότι θ' αρχίσω. Εγώ λοιπόν, εξηκολούθησεν ο Σωκράτης, Κέβη, όταν ήμην νέος με υπερβολικήν ζέσιν επεθύμησα ν' αποκτήσω εκείνην την επιστήμην, την οποίαν ονομάζουν ιστορίαν της φύσεως.

Αποτείνομαι λοιπόν προς σας, οίτινες αναπληρούτε τον πατέρα και την μητέρα της Λιγείας και σας λέγω: «Δώσατέ μου αυτήν ως σύζυγον και σας ορκίζομαι ότι όχι μόνον δεν θα της απαγορεύσω να πρεσβεύη τον Χριστόν, αλλ' ότι θα αρχίσω και εγώ να μελετώ το δόγμα της. Ωμίλει με την κεφαλήν υψηλά και με φωνήν αποφασιστικήν.

»Όταν όμως με βλέπεις να κάθουμαι και να κοιτάζω μέσα μου, όπως συνειθίζεις να λες, τότε πρέπει να ξέρης πως δεν κάνω τίποτες άλλο παρά εκείνο που έκαμα πάντα, ακόμα και πρι να σε γνωρίσω κι αρχίσω την πραγματική μου ζωή. Κι αν κλαίω, δεν πρέπει να νομίζης πως είμαι δυστυχισμένη. Είναι μόνο κάτι που πρέπει να το συλλογίζουμαι κάποτε, γιατί ξέρω πως θαρθή και γιατί το ήξερα πάντα πως θαρθή.

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Διατί κλαίεις, κόρη μου; Διατί δεν έχεις πλέον φαιδράν την όψιν, αλλά προσήλωσας το βλέμμα εις το έδαφος και εκάλυψας το πρόσωπον διά του πέπλου σου; ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ Ω της δυστυχίας μου ! Πόθεν ν' αρχίσω λαλούσα ; Είναι τόσον εξ ίσου μεγάλα τα δεινά μου, ώστε και το τελευταίον ακόμη εξ αυτών ευλόγως διεκδικεί την πρώτην θέσιν.

Το πρόσωπό της σκοτείνιασε. «Πότε δεν συμφωνήσαμε; Μέχρι τώρα, πάντα.» «Ναι… όμως φαίνεται ότι δεν είστε ευχαριστημένη από τον ερχομό του Τζατσίντο.» «Πρέπει ν’ αρχίσω να τραγουδάω; Δεν είναι δα και ο Μεσσίας!», είπε μπαίνοντας πλάγια στο πορτάκι απ’ όπου φαινόταν το εσωτερικό ενός λευκού δωματίου με ένα παλιό κρεβάτι, μια παλιά κασέλα, ένα παραθυράκι χωρίς τζάμια, ανοιχτό με φόντο το πράσινο του Βουνού.

Διά να πληρώσω την επιθυμίαν σας και διά να διεξέλθω την ύλην αυτήν ως φιλόσοφος, πρέπει ν' αρχίσω, σύμφωνα με την τάξιν των πραγμάτων, εκ της ακριβούς γνώσεως της φύσεως των γραμμάτων του αλφαβήτου και του διαφόρου τρόπου της προφοράς αυτών.

ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ Α, μπα! δεν θέλω καμμιά να βγάλη η κεφαλή μου γνώμη μεγάλη• στρεψοδικίες θέλω ν' αρχίσω, τους δανειστάς μου να ξεγλιστρήσω. ΧΟΡΟΣ Κι' αυτό που θέλεις θα κατορθώσης• μεγάλο πράμα δεν μας ζητάς• αρκεί μονάχα να παραδώσης τον εαυτό σου στους σοφιστάς. Α, σας πιστεύω• θα το κάμω γιατ' η ανάγκη με βαστά για τάλογα τα σφραγιστά, ακόμα και γι' αυτόν το γάμο, που μου 'φερε μεγάλη μπόρα.

Δεν θα την κράξω εγώ να έλθη εις τον κήπον, θα φυλάξω την ώραν όπου θα ευρίσκεται εκεί. Αυτό είνε το μόνον σωστόν. Το άλλο δεν ταιριάζει. Πόσον ανόητος είμαι, συλλογίζομαι τώρα δύο ημέραις πώς ν' αρχίσω την ομιλίαν, με ποίας λέξεις, και το κυριώτερον είνε εις ποίον μέρος να την ευρώ, διά να της κάμω την ομιλίαν. Εις τον κήπον, όταν θα είνε εκεί μέσα. Ναι, αυτό είνε σωστόν.