Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 26 Μαΐου 2025
Αλλ' επειδή εφθάσαμεν, σεις μεν πηγαίνετε εις το δικαστήριον, ακολουθούντες αυτόν τον ίσιον δρόμον, εγώ δε και ο Χάρων θα επιστρέψωμεν να φέρωμεν άλλους. ΜΕΝ. Καλό ταξείδι, ω Ερμή• ας προχωρήσωμεν δε και ημείς.
Οι δάσκαλοι τότε γύρισαν κατά το Ρήγα και δειλά — δειλά του είπαν: «Αφέντη, βασιλιά μου, μάταια πασχίζεις. Το παιδί σου δεν βλέπει, παραπέρα από τη μύτη του. Κρίμα τα έξοδά σου και κρίμα τους κόπους μας». Τα μάτια του Ρήγα στα λόγια αυτά βουρκώσανε. Γέμισε τους δασκάλους φλουριά και τους είπε: «Πηγαίνετε στο καλό. Το βλέπω και μοναχός μου. Οι μάγοι και οι σοφοί με γέλασαν.
— Να με άφηνεν ο γέρος μου, θα μ' έπαιρνες; — Ακούς εκεί! φτάνει να θέλης. — Και δεν μπορούμε να τον καταφέρωμε; — Αυτό κεγώ προσπαθώ. — Αλήθεια; — Βέβαια. Δι' αυτό ομιλούμεν κάθε βράδυ. — Κάθε βράδυ; — Ναι. Έχω ένα μήνα οπού τον παρακαλώ. — Δι' αυτό πηγαίνετε οι δύο σας μοναχοί και τα λέτε; — Σωστά. Δεν το κατάλαβες; — Πού να το καταλάβω; Και τον παρακαλείς να με αφήση;
Πού είναι τώρα τα νοστιμόλογά σου; τα πηδήματά σου; τα τραγούδια σου που η αστραψιαίς της ιλαρότητός σου, οπού κάθε φορά εις το τραπέζι ετρικύμιζαν όλην την συντροφιά των καλεσμέ- νων; Απ' όλα εκείνα δεν σου μένει ουδέ ένα διά να ανα- παίξης τώρα αυτό σου το πικρόγελο; ξεμαγούλωτος τε- λείως; — Πηγαίνετε τώρα εις την κάμαραν της σεβαστής μου κυράς και ειπέτε της να βάφεται με ένα δάκτυλο φτεια- σίδι, και πάλιν τέτοια θα καταντήση η θωριά της· κάμε την να γελάση με τούτο. — Οράτιε, παρακαλώ σε, ειπέ μου ένα πράγμα.
Επειδή δε ο Καραϊσκάκης επιμένων δεν έδιδε γνώμην να φύγωσι, τινές των αξιωματικών προσκαλούντες και τους άλλους εις την φυγήν ενώπιον του Καραϊσκάκη, είπον ότι δεν κάθονται να γένωσι θύματα της φιλοδοξίας του Καραϊσκάκη, τότε ο Καραϊσκάκης απεκρίθη με αγανάκτησιν «Πηγαίνετε όπου αγαπάτε. Ο Καραϊσκάκης θέλει επιμείνει εις την θέσιν του, και ας χαθή.
— Αχ! πώς με στενοχωρείς, Δημητράκη! υπέλαβε γογγύζουσα η κυρία Παρδαλού, και λαβούσα έν κηρίον επορεύθη εις το δωμάτιόν της. — Σεις πηγαίνετε να πλαγιάσετε, αφού μελετήσετε πρώτον τα μαθήματά σας, είπεν ο κύριος Παρδαλός προς τους υιούς του, και κυττάξετε να μην πιασθήτε, γιατί . . . αι! τόσο μόνον σας λέγω.
ΑΓΓΕΛΙΚΗ Είμαι έτοιμη να σας ακούσω. Θα γυρίσω αμέσως. ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ Πηγαίνετε γρήγορα, κύριε· πηγαίνετε. Σε μπελάδες μας βάζει ο κύριος Φλεράν. ΑΓΓΕΛΙΚΗ Τουανέττα! ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ Τι; ΑΓΓΕΛΙΚΗ Για κύτταξέ με λίγο. ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ Ε! σας κυττάζω. ΑΓΓΕΛΙΚΗ Τουανέττα! ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ Ε καλά! τι, Τουανέττα; ΑΓΓΕΛΙΚΗ Δε μαντεύεις καθόλου γιατί θέλω να σου μιλήσω; ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ Αυτό έλειπε να μην το μαντεύω. Για το φίλο μας δα!
— Πηγαίνετε τώρα! — είπε το παιδί — Τελείωσε η κρίση σας! — Και πώς τελείωσε; — είπαν οι πολλοί — Ο ένας κρατάει κι' ο άλλος έχει να λάβη. — Τελείωσε, είπε το παιδί. — Η διαφορά τους είταν το μίσος. Αφού μπήκε η αγάπη ανάμεσα τους, το μίσος έφυγε και το δίκιο έρχεται μόνο του.
Πηγαίνετε το λοιπόν διά να δοκιμάσετε το ριζικόν σας· πρέπει να χωρισθήτε, και να πληρώσετε ξεχωριστά καθένας το χρέος του κανόνος σας.
Ειπέ τους όλους να φύγουν από τον δρόμον μας. Ήνοιξε την θύραν και, μολονότι δεν ήτο κανείς έξω εκεί, εφώναξα δυνατά: Φύγετε όλοι, πηγαίνετε εις τα σπίτια σας. — Δεν έμεινε κανείς έξω, Χρήστε. Πηγαίνωμεν. — Δεν ημπορώ να βλέπω το φως, πάτερ. Με πειράζει. Ο ήλιος επλησίαζεν εις την δύσιν του και αι τελευταίαι ακτίνες του εχύνοντο διά της ανοικτής θύρας εντός του πενιχρού δωματίου.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν