United States or Gibraltar ? Vote for the TOP Country of the Week !


ΣΩΚΡ. Τι άλλο παρά να πάμε εις το δικαστήριον, να παραλάβωμεν δε και την Φιλοσοφίαν και εκεί ν' ακούσωμεν τι απολογείται αυτός ο άνθρωπος; Να τον τιμωρήσωμεν αδίκαστον δεν αρμόζει εις ημάς, αλλ' εις ανθρώπους αμαθείς και οργίλους, οι οποίοι λύουν τας διαφοράς των με το δίκαιον του ισχυροτέρου.

Και τόρα βεβαίως είμαι έτοιμος, αφού είπατε σεις οι δύο ότι θα έχετε την ευχαρίστησιν να με ακούσετε προθύμως. Και πώς δεν θα ακούσωμεν; Και αν όχι διά τίποτε άλλο, τουλάχιστον διά το αξιοθαύμαστον και παράδοξον ζήτημα, αν ίσως οφείλει κανείς να εμβάλλη τον εαυτόν του εκουσίως εις πλήρη ελεεινότητα. Θα εννοής της ψυχής ελεεινότητα. Δεν είναι έτσι; Μάλιστα.

ΕΡΜ. Βλέπεις όμως ότι ο Σόλων εκείνος δεν φαίνεται να το αγαπά, αφού, ως είδες, εμπαίζει τον Κροίσον και τα πλούτη διά τα οποία ο βάρβαρος υπερηφανεύεται. Αλλά μου φαίνεται ότι κάτι θέλει πάλιν να τον ερωτήση. Ας ακούσωμεν. ΣΟΛ. Δεν μου λέγεις, Κροίσε, νομίζεις ότι ο Πύθιος Απόλλων έχει ανάγκην αυτών των πλίνθων; ΚΡΟΙΣ. Βέβαια• διότι δεν υπάρχει εις τους Δελφούς άλλο τοιούτον αφιέρωμα.

Και όμως, εάν έχωμεν καμμίαν ορθήν σκέψη περί των τοιούτων, δεν πρέπει να αποφύγωμεν τον κόπον να την ακούσωμεν. Ας σκεφθώμεν λοιπόν κάπως με τον εξής τρόπον. Πρόσεξε.

Τον δε ραψωδόν, ο οποίος ταξινομεί καλώς την Ιλιάδα και την Οδύσσειαν ή κανέν έργον του Ησιόδου, ίσως ημείς οι γέροντες με πολλήν ευχαρίστησιν τον ακούσωμεν και ειπούμεν ότι είναι πολύ ανώτερος νικητής. Ποίος λοιπόν θα ήτο ο νικητής, αυτό έρχεται τώρα να ιδούμεν. Δεν είναι έτσι; Μάλιστα.

Ακούσατέ με, φίλοι μου, — αλλά θα ομιλήσω περί τούτου εις αρμοδιωτέραν στιγμήν. Ο άνθρωπος ούτος φαίνεται ανυπόμονος να αναγγείλη τας ειδήσεις του· ας ακούσωμεν τι θα είπη. — Πόθεν έρχεσαι; ΑΓΓΕΛΟΣ. Είμαι κ' εγώ δυστυχής Αιγύπτιος.

Λοιπόν πρέπει να εξετάσωμεν αυτόν τον λόγον, καλέ Κλεινία, αν πρέπει να τον ακούσωμεν, ή πώς αλλέως να κάμωμεν. Είναι βεβαίως ανάγκη να υπακούσωμεν.

Όλοι σύμφωνοι εις αυτήν την γνώμην εφθάσαμεν εις το παλάτι σχεδόν εις μίαν ώραν της νυκτός, και εκρύφθημεν εις μίαν σκοτεινήν αγκωνήν, και εστέκαμεν με προσοχήν να ακούσωμεν το ρόγχισμά του.

Και τους άλλους πάλιν οι οποίοι θεωρούν το ον ως κινούμενον εις όλα τα μέρη, ούτε καν να τους ακούσωμεν, αλλά καθώς έλεγαν τα παιδιά ως ευχήν: «όσα είναι ακίνητα και κινημένα», να παραδεχθώμεν ότι το ον και το παν έχει αυτά και τα δύο. Θεαίτητος. Πολύ ορθά. Ξένος. Αι λοιπόν; Άραγε δεν φρονείς πλέον ότι αρκετά καλά εχαρακτηρίσαμεν με τον λόγον μας το ον; Θεαίτητος. Βεβαιότατα. Ξένος.

Εβουβαθήκαμαν μονοκοπανιάς όλοι. Λόγος δεν έσκαε τότε στα χείλια μας. Εμείναμε ασάλευτοι κι' ακαρτερούσαμε μήπως ακούσωμεν σήμαντρο πουθενά ή κράχτην.