United States or Greece ? Vote for the TOP Country of the Week !


Διότι και σεις έχετε ομολογήση ότι από έλλειψιν της γνώσεως σφάλλουν, ως προς την εκλογήν των ευχαριστήσεων και δυσαρεσκειών, εκείνοι οι οποίοι σφάλλουν.

ΑΜΛΕΤΟΣ Άμποτε να το εγνώριζες, Κύριε· μ' όλον ότι αν συ το ανεγνώριζες, τούτο δεν θα μ' εσύσταινε παρά πολύ. Λοι- πόν, Κύριε; ΟΣΡΙΚΟΣ ότι έχετε γνώσιν της μεγάλης αξίας του ΛαέρτηΑΜΛΕΤΟΣ Δεν τολμώ να ομολογήσω τούτο, εκτός αν ήθελα να συγ- κριθώ με αυτόν εις την αξίαν· διότι το να γνωρίζη τις τους άλλους σημαίνει να γνωρίζη τον εαυτόν του.

Μετ' ολίγον εμφανίζεται πάλιν ο Θανάσης κατακόκκινος, κρατών μέγα μαύρον τηγάνιον, εν ώ ετσιτσίριζεν ακόμη σπαρακτικώς το έλαιον. — Έχετε εις το ταμείον χρήματα! Εμπρός τα κλειδιά· είπεν ο αρχιληστής. — Τα έχει ο ηγούμενος, γενναιότατε, είπεν ο ρινόφωνος αρχοντάρης. Εμείς δεν γνωρίζομεν. Αλλ' ο αρχιληστής εν γνώσει πάντων λέγει προς τον Θανάση: — Εδώ Θανάση!

Η εις τας μάχας σταθερότης σας βασίζεται ουχί επί της συνεχούς παρουσίας των συμμάχων σας αλλ' επί της ατομικής ανδρείας σας και εις την συνήθειαν την οποίαν έχετε να μη φοβήσθε τον εχθρόν, οιοσδήποτε και αν είναι ο αριθμός αυτού.

ΑΔΜΗΤΟΣ Φύγε και άφησε μ' εδώ να θάψω τον νεκρό μου. ΦΕΡΗΣ Φεύγω και θάψε την εσύ, που είσαι κι' ο φονιάς της. Αλλά θα δώσης μια φορά λόγο στους συγγενείς της· άνδρας δεν θα είναι ο Άκαστος, αν κάποτε δεν έλθη να τιμωρήση άγρια της αδελφής τον φόνο. ΑΔΜΗΤΟΣ Λοιπόν κατάρα και σ' εσέ, κατάρα και στην μάννα, Κ' οι δυο, αν κ' έχετε παιδί, εν τούτοις θα γυρνάτε χωρίς παιδί.

ΙΟΚΑΣΤΗ Γιατί τέτοια ασυλλόγιστη λογομαχία εστήσατε ταλαίπωροι, ενώ τας Θήβας δέρνει η μεγάλη συμφορά; Ντροπή καμμία δεν έχετε και αστόχαστα κινείτε μίση. Δεν πας εις το παλάτι σου και συ στο σπίτι, Κρέων, μη λάχη τα μικρά γείνουν μεγάλα; ΚΡΕΩΝ Ο σύζυγός σου τρομερήν, άνασσα, θέλει να μου επιβάλη τιμωρίαν και μου προτείνει τον θάνατον αν προτιμώ ή την εξορία.

Αμέσως διαδόθηκε η φήμη, πως ένας αλκάδης είχε αποβιβασθή και πως κυνηγούσανε το δολοφόνο του σεβασμιώτατου Αρχιεροξεταστή. Η συνετή γριά είδε αμέσως τι έπρεπε να κάμουν. — Δε μπορείται να φύγετε, είπε στην Κυνεγόνδη, και δεν έχετε τίποτε να φοβηθήτε· δεν σκοτώσατε σεις το σεβασμιώτατο· άλλως τε ο κύριος Κυβερνήτης που σας αγαπά, δε θ' αφήση να σας κακομεταχειριστούν. Μείνετε.

Καλέ αυτά είναι δικά μας! ανέκραξεν η κόρη, προπέμψασα την επιφώνησίν της δι' ηχηρού παραδόξως ηδέος και αρμονικού γέλωτος. Δεν είναι άλλοι επιβάται πλέον. Ο πλοίαρχος το είπεν. Άμα αναβιβάσουν τα κιβώτιά μας, αναχωρούμεν. — Και πόσοι είσθε λοιπόν εσείς; Ηρώτησα εγώ τότε μετ' ανεξηγήτου απορίας. — Τρεις! Είπεν η κόρη αφελώς. Τρεις και οι υπηρέται. — Και πόσους υπηρέτας έχετε λοιπόν;

. . . Όχι, μη λες «είν' απάνω η μάνα» . . . μόνο να πης· «Αμέρσα, πώς είνε η μάνα, είνε καλλίτερα; έχει σηκωθή; . . . Στο στρώμα είν' ακόμαΓια να πιστέψουν πως βρίσκομαι απάνω στο σπίτι, και πως είμαι άρρωστη . . . Για να μην υποπτευθούν τίποτα, και με κυνηγήσουν τα σκυλιά! . . . Τρέξε, γλήγορα! Είτα προσέθηκε·Έχετε γεια . . . και καλή αντάμωση! . . .

Σωκράτης Ακόμη λοιπόν μένει οπίσω να σκεφθήτε τι είναι αυτά τα χρήματα, ίνα μη ολίγον ύστερον περί τούτου φανήτε ότι έχετε διαφοράν.