United States or Mauritius ? Vote for the TOP Country of the Week !
Από τοιαύτην τάσιν του πνεύματος του Αμλέτου προέρχεται η αναβολή της εκδικήσεως και η πλαστή παραφροσύνη την οποίαν ανέλαβε διά να χαίρεται μίαν φανταστικήν από τον κόσμον και από την κοινωνίαν απομόνωσιν, και να ζη μέσα εις τον εαυτόν του· η ατονία της θελήσεώς του δεν πηγάζει από απάθειαν αλλά από υπερβολικήν έκτασιν διανοίας. REV. DR. MOZLEY. The Christian Remembrancer. 1849.
Περί φαντασίας ήδη έγινε λόγος εις τα περί Ψυχής, και είπομεν ότι η φανταστική δύναμις είναι η αυτή με την αισθητικήν αλλ' ο τρόπος της εκδηλώσεως της φαντασίας και ο της αισθήσεως είναι διάφοροι• είναι δηλ. φαντασία η κίνησις ήτις γίνεται υπό του εν ενεργεία αισθήματος , το δε ενύπνιον φαίνεται ότι είναι εικών της φαντασίας, διότι ενύπνιον λέγομεν την εικόνα ήτις εμφανίζεται κατά τον ύπνον είτε απολύτως είτε κατά τινα τρόπον . Είναι λοιπόν φανερόν, ότι το ονειρεύεσθαι ανήκει εις την αισθητικήν δύναμιν, και ανήκει εις ταύτην καθό φανταστικήν.
Ποίας δηλαδή; Ξένος. Εχωρίσαμεν την ειδωλοποιητικήν εις δύο είδη, την εικαστικήν και την φανταστικήν. Θεαίτητος. Μάλιστα. Ξένος. Και είπαμεν ότι απορούμεν εις ποίαν να κατατάξωμεν τον σοφιστήν. Θεαίτητος. Αυτό είναι αληθές. Ξένος.
Μάτια δαιμόνων αγρίως και τρομακτικώς ζωηρά προσηλώνοντο επ' εμού και εφαίνοντο ως παρακολουθούντα με οπουδήποτε και αν εστρεφόμην και από οιονδήποτε μέρος και αν τα παρηκολούθουν. Έλαμπον την απαισίαν λάμψιν, την οποίαν μάτην απεπειρώμην να θεωρώ ως φανταστικήν. Φανταστικήν! Και εν τούτοις εισέπνεα ατμοσφαίραν θερμασμένου σιδήρου. Η φυλακή μου είχε πληρωθή από αποπνικτικήν οσμήν.
Δι' αυτό λοιπόν, εάν του ειπούμεν, ότι έχει κάποιαν φανταστικήν τέχνην, αυτός θα εύρη πάτημα από αυτήν την στενοχωρίαν των ορισμών μας, και θα αντιστρέψη τους λόγους εις το αντίθετον, όταν τον ονομάζωμεν ομοιωματοποιόν, και θα μας ερωτά αναδρομικώς, τι εννοούμεν το κάτω κάτω, όταν λέγωμεν ομοίωμα.
Ότε συνήγοντο γύρω του εκεί και τον ηκροώντο εν περιέργω συνωστισμώ, ως συνωστίζονται οι άεργοι όρθιοι περί τους χαρτοπαίζοντας εν τοις καφενείοις, νεοφερμένοι από τας επαρχίας, και μάλιστα γηραιοί τινες φουστανελλοφόροι, της επαναστάσεως σεβαστά λείψανα, φέροντες καταφανείς τας ουλάς των από του εθνικού πολέμου πληγών των, ή τας εκτομάς από του μαρτυρίου των εκ μέρους του τούρκου, ενώ ο Καπετάνιος βλέπων προς τους μεγάλους χρυσούς καθρέπτας του εθνικού, να είπωμεν, εκείνου καφενείου, ωμιλούσεν, ερρητόρευε· και εκεί οπού ωμιλούσεν ηλλοιούτο αίφνης, αλλοίωσιν φανταστικήν πάσχων.
Λοιπόν αυτό δεν αποτελεί αρκετά μεγάλο μέρος και από την ζωγραφικήν και από όλην εν γένει την μιμητικήν; Θεαίτητος. Πώς όχι; Ξένος. Επομένως αυτήν την τέχνην, η οποία κατασκευάζει φάντασμα και όχι εικόνα, άραγε δεν είναι πολύ ορθόν να την ονομάσωμεν φανταστικήν; Θεαίτητος. Βεβαιότατα. Ξένος. Αυτά λοιπόν τα δύο είδη της απομιμητικής έλεγα, δηλαδή την εικαστικήν και την φανταστικήν. Θεαίτητος.
Δεν είναι όμως απίθανον να ειπή ότι από τα είδη άλλα μεν συμμετέχουν του μη όντος, άλλα όμως όχι, ώστε διά την ειδωλοποιητικήν και φανταστικήν, εντός της οποίας είπαμεν ότι ετρύπωσε αυτός, πάλιν θα εναντιόνεται ότι ούτε καν υπάρχουν, επειδή η κρίσις και ο λόγος δεν συγκοινωνούν με το μη ον. Διότι κατ' αρχήν δεν υπάρχει ψεύδος, αφού δεν υφίσταται αυτή η συγκοινωνία.
Είτα, όταν ειρήνευσαν τα πράγματα, και η νέα πολίχνη εκτίσθη εις τον λιμένα τον μεσημβρινόν, η μάνα της, η μάγισσα, η πολυκυνηγημένη από τους κλέφτες και τους λιάπηδες, συχνά την είχεν επαναφέρει εις τα μέρη εκείνα, της είχε δείξει όλους τους κλεφτότοπους, τους αβάτους βράχους και τα άντρα, και της είχε διηγηθή δι' ένα έκαστον των τόπων εκείνων ανά μίαν ιστορίαν, φανταστικήν ή αληθή.
Γύρω ηπλούντο αι σκιαί της νυκτός, προσδίδουσαι φανταστικην όλως όψιν εις τας κατηρειπωμένας οικίας, εις τους ημικρημνισμένους τοίχους, εις τους σωρούς των χωμάτων και των ξύλων και των κεράμων, εις τους οποίους είχον μεταβάλει την πόλιν αι βόμβαι του εχθρού. Σιγή κ' ερημία εβασίλευε πέριξ κ' επάνω, εις τον σκοτεινόν ουρανόν.