Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 28 Μαΐου 2025
Ώστε δεν πρέπει να απορούμεν, αν πολλά και μικρά μας φαίνονται ως νόμιμα ή συνήθειαι και πλημμυρούντα μας κάμνουν τους νόμους μακροτέρους κάπως. Και συ ορθώς ομιλείς και ημείς αυτά θα έχωμεν στον νουν μας.
Αυτοί εγέλασαν και μου είπαν• Δεν θα παύσης τέλος πάντων να λέγης ψεύδη διά την χώραν μας και τον ποταμόν; Ημείς, αφότου ήμεθα παιδιά, εργαζόμεθα και ταξειδεύομεν εις τον Ηριδανόν, αλλά πολύ σπανίως βλέπομεν ολίγους κύκνους εις τα έλη του ποταμού, οι οποίοι κράζουν τόσον άσχημα και με τόσον ασθενή φωνήν, ώστε οι κόρακες και η καρακάξες να είνε Σειρήνες συγκρινόμενοι προς αυτούς• κύκνους όμως οι οποίοι να κελαδούν γλυκά, όπως συ λέγεις, ούτε εις το όνειρόν μας ηκούσαμεν, ώστε απορούμεν πώς εις τον τόπον σας έχετε τοιαύτας ιδέας περί της χώρας μας.
Αλλά τόρα, καλέ μου φίλε, όταν εμβάλλη τον εαυτόν του εις πονηρίαν του σώματος και ισχνότητα και ασχημίαν και αδυναμίαν; Άραγε θα απορούμεν αν ίσως κανείς φθάση εις αυτήν την κατάστασιν εκουσίως; Πώς όχι;
Ποίας δηλαδή; Ξένος. Εχωρίσαμεν την ειδωλοποιητικήν εις δύο είδη, την εικαστικήν και την φανταστικήν. Θεαίτητος. Μάλιστα. Ξένος. Και είπαμεν ότι απορούμεν εις ποίαν να κατατάξωμεν τον σοφιστήν. Θεαίτητος. Αυτό είναι αληθές. Ξένος.
Διά τούτο δε και ημείς ου μόνον δεν εντράπημεν ουδ' εντρεπόμεθα, ου μόνον δεν ηγανακτήσαμεν ουδ' αγανακτούμεν δι' όσα μωρά και ανούσια κολακεύματα σιτίζουσιν ημάς οι από της Δύσεως νεοφώτιστοι ημών φίλοι, αλλά και κομπάζομεν επ' αυτοίς και βρενθυόμεθα, και απορούμεν πολλάκις, πώς δεν γράφονται περισσότερα και θερμότερα υπέρ του περιουσίου λαού του Κυρίου, και θηρεύομεν αίνους και λιβανωτόν πάση δυνάμει και διά παντός μέσου, και γράφομεν επαιτούντες, και οδοιπορούμεν οδοιπορίας μακράς εις αναζήτησιν συμπαθειών και φίλων, κ' ευτελιζόμεθα εκλιπαρούντες ευνοίας και θωπεύματα, και χαίρομεν χαράν ανεκλάλητον, οσάκις κατορθώσωμεν να αυξήσωμεν δι' ευγενούς τινος νεοσυλλέκτου το τάγμα των φιλελλήνων, και δημοσιευθή που της Ευρώπης νέον άρθρον εις ύμνον των απογόνων του Περικλέους και της περικαλλούς αυτών χώρας.
Αφού λοιπόν αι δυνάμεις των θεών είνε τόσον μεγάλαι, ημείς δε είμεθα θνητοί και μικροί εντελώς και ούτε τα μεγάλα δυνάμεθα να εννοώμεν ούτε τα μικρά, περί των περισσοτέρων δε απορούμεν και τα γύρω μας συμβαίνοντα μας είνε ακατανόητα, βεβαίως ουδέν ασφαλές δυνάμεθα να είπωμεν, ούτε περί των αλκυόνων, ούτε περί των αηδόνων και εγώ τουλάχιστον θα μεταδώσω εις τα παιδιά μου την ιδέαν των αρχαίων, όπως την παρέδωκαν εις εμέ οι πρόγονοι περί του άσματός σου, ω Αλκυών, ψαλμωδέ των θρήνων• και τον ευσεβή και φίλανδρον έρωτά σου πολλάκις θα εξυμνήσω προς τας γυναίκας μου Ξανθίππην και Μυρτώ, αναφέρων προς τοις άλλοις και την τιμήν την οποίαν σου έκαμαν οι θεοί.
Ας μη απορούμεν δε πώς έως τόρα πολλάς φοράς επροτείναμεν μερικάς προτάσεις και είπαμεν ότι αυτάς πρέπει να έχει υπ' όψει του ο νομοθέτης, όταν νομοθετή, και όμως όλα όσα επροτιμήσαμεν να προτείνωμεν δεν είναι πάντοτε τα ίδια.
Λοιπόν, φίλε Σωκράτη, είναι να απορή κανείς δι' όσα κακά συμβαίνουν εις τας τοιαύτας πολιτείας και όσα θα συμβαίνουν, αφού το θεμέλιόν των είναι τοιούτον, ώστε να εκτελούν τας πράξεις των συμφώνως με γραπτούς νόμους και με έθιμα χωρίς επιστήμην, τα οποία εάν τα εφαρμόση μία άλλη προσθέτως, είναι φανερόν εις τον καθένα ότι θα καταστρέψη παν ό,τι γίνεται συμφώνως με αυτά; Ή μήπως περισσότερον πρέπει να απορούμεν, πόσον ισχυρόν πράγμα είναι εκ φύσεως μία πόλις; Διότι τοιαύτα παθήματα υποφέρουν αι πόλεις έως τόρα από αμέτρητον χρόνον, και όμως μερικαί από αυτάς είναι ασάλευτοι και δεν ανατρέπονται.
Τας μεγάλας λοιπόν δυνάμεις, των αθανάτων δεν δυνάμεθα να καθορίσωμεν ασφαλώς ούτε σχετικώς με τας αλκυόνας ούτε με τας αηδόνας, ημείς που είμεθα θνητοί και ευτελείς μικροί και ούτε τα μεγάλα ημπορούμεν να διακρίνωμεν ούτε πάλιν τα μικρά, συνήθως δ' απορούμεν δι' ό,τι τριγύρω μας συμβαίνει, την ομορφιά δε του μύθου για το τραγούδι σου, καθώς μας την παρέδωκαν οι πατέρες μας, έτσι και στα παιδιά μου, ω πουλί, μελωδικέ τραγουδιστή των θρήνων, θα παραδώσω, και τον ευσεβή σου έρωτα προς τον άνδρα σου πολλάκις θα υμνήσω εις τας γυναίκας μου, Ξανθίππην και Μυρτώ, ανιστορών ακόμη και τα άλλα και την τιμήν πού σου έδωκαν οι θεοί.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν