United States or Indonesia ? Vote for the TOP Country of the Week !


ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ Δε βλέπετε ότι δυσκολεύει το άλλο και του κλέβει την τροφή του; Πίστεψέ με, και φρόντισε να σου το βγάλουν το γρηγορώτερο· θα βλέπετε καθαρώτερα με το αριστερό. ΑΡΓΓΑΝ Δεν είνε βιαστικό το πράγμα, υποθέτω. ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ Χαίρετε. Λυπούμαι πολύ που σας αφίνω τόσο γρήγορα· αλλά είνε ανάγκη να παρευρεθώ σ' ένα μεγάλο συμβούλιο που θα γίνη για κάποιον, που πέθανε χθες.

ΑΛΚΗΣΤΙΣ Δεν είμαι πια μαζί σας. ΑΔΜΗΤΟΣ Τι κάνεις; Μας αφήνεις; ΑΛΚΗΣΤΙΣ Ναι. Χαίρετε. ΑΔΜΗΤΟΣ Αλλοίμονό μου! εχάθηκα ο άμοιρος. ΧΟΡΟΣ Πάει. Δεν υπάρχει πλέον. Επέθανε η δύστυχη γυναίκα του Αδμήτου. ΕΥΜΗΛΟΣ Αλλοίμονό μου! Επέθανε η μάννα μας, πατέρα, και με αφήνει ορφανό• τα μάτια της κλεισθήκαν και πέσανε τα χέρια της.

Ω του Αδμήτου ανάκτορα, που αν και θεός μεγάλος εδέχθηκα να κάθωμαι στων δούλων το τραπέζι, χαίρετε τώρα. Αίτιος αυτής μου της δουλείας ήτανε ο Ζευς που σκότωσε με ένα κεραυνό του τον γυιό μου τον Ασκληπιόν. Εγώ απ' τον θυμό μου τους Κύκλωπας εσκότωσα, που την φωτιά δουλεύουν και τηνε κάνουν κεραυνούς για τον πατέρα Δία.

Ο πέμτος υπηρέτης είπε τα ίδια στον πέμτο αφέντη. Αλλά ο έχτος υπηρέτης, μίλησε διαφορετικά στον έχτο αφέντη, που καθότανε πλάι στον Αγαθούλη. — Μα την πίστη μου, Μεγαλειότατε, δε θέλουνε πια να κάνουνε πίστωση στη μεγαλειότητά σας, ούτε και σε μένα· και μπορεί αξιόλογα απόψε να μας φυλακίσουνε και σας και μένα· πάω να φροντίσω για τον εαυτό μου! Χαίρετε!

Ότι δε υπήρχε και αγών μουσικής και ήρχοντο όπως αγωνισθούν εις τα τοιαύτα, τούτο το μαρτυρεί διά των άλλων στίχων του αυτού ύμνου. Διότι υμνήσας τον Δηλιακόν χορόν των γυναικών τελειώνει τον έπαινον διά των εξής επών, εις τα οποία αναφέρει και τον εαυτόν του· «Αλλ' ας είναι εις ημάς ίλεοι ο Απόλλων και η Άρτεμις· σεις δε πάσαι, χαίρετε.

Δουλιές, Παναγιώτη μου. — Και πώς πάτε; Είστ' ευχαριστημένος; — Καλά, καλά, κ' εσύ; — Ωραία, μη μας ξεχνάτε· χαίρετε! είπεν ο ΠαναγιώτηςΓειάσου. Και ο νέος απεμακρύνθη εσπευσμένως. — Ξέρεις ποιος είν αυτός; Είπεν ο Σοφοκλής· Είνε πατριωτάκι μου. Προ έξ χρόνια ήλθεν απ' την πατρίδα, μ' εννόησες, ίσα σε μένα, γιατί ήμαστε σαν αδέλφια με τους γονείς του.

Βλέπω πως με ακολουθείτε, όπως το συνειθίζουν μερικές γυναίκες, απ' τις οποίες σας πίστευα πιο περήφανη . . . Δε ήρθα να μείνω, ούτε να σας ενοχλήσω πια. Ήρθα να σας δώσω για τελευταία φορά το χέρι μου, στην παραμονή ενός μεγάλου ταξιδιού μου. Αν σας πειράζη κι' αυτό, με συγχωρείτε για την ενόχληση που σας έδωκα. Χαίρετε. ΦΛΕΡΗΣΔεν είπα αυτό, δε σας διώχνω. Είπα πως κάματε...

Και ο ξανθός Μενέλαος χαιρέτησέ τους κ' είπε• «Απλοχερήτε εις το φαγί, και χαίρετε• κατόπι 60 αφού γευθήτε, θέλει σας ζητήσω τίνες είσθε, ότι το γένος άγνωστο δεν θα 'ναι των γονειών σας, αλλ' είσθε ανδρών γεννήματα μεγάλων σκηπτροφόρων• ότι παρόμοια πλάσματα από αγενείς δεν βγαίνουν».

ΑΡΓΓΑΝ Για κάποιον, που πέθανε χθες; ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ Ναι· για να γνωμοδοτήσω και να 'δω τι έπρεπε να του είχαν κάνει για να τον εγιάτρευαν. Χαίρετε. ΑΡΓΓΑΝ Ξαίρετε πως οι ασθενείς δε συνεβγάλουν ποτέ. ΒΕΡΑΛΔΟΣ Να, πράγματι, ένας γιατρός που φαίνεται ικανότατος. ΑΡΓΓΑΝ Ναι, αλλά τρέχει πολύ. ΒΕΡΑΛΔΟΣ Όλοι οι μεγάλοι γιατροί είνε τέτοιοι.

Και συ, γυναίκα, πήγαινε με ταγαθά που βρήκες και χαίρετε• της λύπης σας υπόσχομαι το τέλος, και από τούτη τη στιγμή την τύχη ευτυχισμένη. ΙΩΝ Ώ κόρη του τρανού Διός, Παλλάς! με απιστία δεν δέχομαι τους λόγους σου, και τώρα το πιστεύω πως του Λοξία είμαι παιδί κ' η μάννα μου είνε τούτη, —αυτό που και προτήτερα το είχα εγώ πιστέψη.