Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 4 Μαΐου 2025
Ενώ δ' εξηκολούθουν ούτω τας ερεύνας των, ηκούσθη η φωνή του Μάρτη, ο οποίος έλεγε με βραχνήν και διακοπτομένην φωνήν, ως παραληρών: — Α! μα το Σταυρό· ποτέ δεν το είχα παθημένο. . . Εμένα να σκοτίση το κρασί! θα είχε ύψο, ύψο πολύν. . . Τι διάβολο τον θέλουνε τον ύψο; καλά ρετσίγκι, το νοιώθω· είνε καλό, βαστάει γερό το κρασί· μα τον ύψο; — για να βαρή 'ς το κεφάλι — μάλιστα!. . . Μωρέ πώς την έπαθαν ως τόσο οι φίλοι! τόρα θα έρθουν και θα 'βρούν, το μύλο χάρβαλο και το νερό κομμένο. . . . Μα ποιος τους φταίει; τους φταίω 'γώ; — όχι!. . . εγώ έπια από τον πύρο μου.
Όνομα δε θα της κάμουνε μήτε η καθαρέβουσα μήτε η μισή γλώσσα . Αν είτανε τόντις μισή , αν ίδια της καταλάβαινε τι θέλει και τι θα πη σωστός συβιβασμός, αντίς να γράφη κι αφτή, απαράλλαχτα σαν την καθαρέβουσα, Ελλάς και βασιλεύς, θα προσπαθούσε τουλάχιστο, δε λέω πια να γράφη Το ρωμαίικο , δε λέω να γράφη Ρωμιοσύνη , μα να γράφη η Ελλάδα , δε λέω να γράφη βασιλιάς , αφού δεν έχει το κουράγιο, μα τουλάχιστο να γράφη ο βασιλέας . Όσο δε γίνουν αφτά, μπορεί να γράφουν όσο θέλουνε.
Ο πέμτος υπηρέτης είπε τα ίδια στον πέμτο αφέντη. Αλλά ο έχτος υπηρέτης, μίλησε διαφορετικά στον έχτο αφέντη, που καθότανε πλάι στον Αγαθούλη. — Μα την πίστη μου, Μεγαλειότατε, δε θέλουνε πια να κάνουνε πίστωση στη μεγαλειότητά σας, ούτε και σε μένα· και μπορεί αξιόλογα απόψε να μας φυλακίσουνε και σας και μένα· πάω να φροντίσω για τον εαυτό μου! Χαίρετε!
Θυμούμαι τον πεθερό μου το μακαρίτη που μας έλεγε πάντα, πως όλοι μας έχουμε το δικαίωμα να κερδίζουμε και να ζούμε, κ' έτσι σωστό δεν είναι, όπως καμώνουνται μερικοί, να μη θέλουνε τάχατις να τους ιντερβιουβάρουνε.
Είπε, μα εκείνος έτρεχε και πιο με βιάση ακόμα και βάραε με το καμοτσί σα να μην άκουε τάχα. 430 Όση είναι δίσκου πέτρινου η πιο γνωστή αλαργάδα που ρήχνουν νιοι σα θέλουνε να δουν τη δύναμή τους, σαν τόσο πρόστρεξαν μπροστά· και τ' άλλα — του Μενέλα — κάλτισαν πίσω, τι έκοψε τη φόρα τους ο ίδιος, μήπως τα ζα δρομίζοντα μες στο στενό τρακάρουν 435 κι' έρθουν τ' αμάξια ανάποδα, και γκρεμιστούν κι' οι διο τους στις σκόνες μέσα, ενώ ζητούν πιος πρώτος να περάσει.
Κ' έτσι αμέσως ανοίγει τα μάτια της και κοιτάζει μέσα της πιο βαθιά ως κ' η αθρώπινη ψυχή σ' όλη την οικουμένη. Μα πολύ άτοπα φιλοσοφώ, και ξέχασα πως η μισή γλώσσα μάς έβγαλε τώρα και φιλοσόφους, που τη θέλουνε μισή, γιατί έτσι, λέει, το θέλει κ' η φιλοσοφία. Εγώ λέω πάλε μήπως κ' η φιλοσοφία τους είναι μισή όσο είναι κ' η γλώσσα τους.
Ορίστε λοιπόν που βρήκαμε κι άλλονε προπαγαντίστα, το Νικηφόρο το Φωκά, «τον τρέμει η γις κι ο κόσμος.» Κι ο Νικηφόρος ο Φωκάς είχε απαράλλαχτα την ίδια ιδέα που είχε ο Κωσταντίνος ο Μεγάλος, αφού κι αφτός νόμιζε πως «νέα Ρώμη» δε σημαίνει τάχα διόλου Ρώμη δέφτερης τάξης, παρά Ρώμη αφτοκρατορικιά, Ρώμη που ο Καίσαρας βασιλέβει, Ρώμη λατινική της Ιταλίας, — «νόμιμη, αναγνωρισμένη διαδόχισσα της αρχαίας » — κ' έτσι βαστούμε πια και τον πιο περίφημο σημερνό μας προπαγαντίστα, τον Οικουμενικό τον Πατριάρχη, που κι ας μας χτυπούν εμάς, όσο θέλουνε, γιατί γράφουμε τα ρωμαίικα, ο Οικουμενικός Πατριάρχης ωςτόσο λέγεται κ' είναι αναγκασμένος να λέγεται «Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως και ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ.»
— Ανεμόμυλε! του ετίναξεν από πίσω ο γέρος και εξακολούθησε τ' όργωμα. Σε μεγάλη συλλογή και σε φοβερή στενοχώρια βρίσκεται ο νέος Κεριάκος, ο γαμπρός, οπού τον θέλουνε, ο παππά Συνέσιος για την κουμπάρα του και ο χωριανός Κοντοπάνης· είναι βαρύς γαμπρός και καλός δουλευτής, τα καλά όμως αυτά του βγαίνουν από τη μύτη, γιατί δεν τον αφίνουν ήσυχο.
Γιατί τον εξελοθρεμό τους οι Ρωμαίοι θέλουνε δεν το καταλαβαίνω. ΓΑΛΕΡΙΟΣ. Εγώ όμως επιμένω στην απόφασί μου κι' όποιος ομολογεί πως έγιν' ένα τέτοιο φρούτο, θα σφαγή. ΑΓΙΟΣ ΔΗΜ. Βγήτε από το δρόμο της καταισχύνης, γιατί να, η ημέρα της δικαιοσύνης έρχεται. Τότες ο Κύριος θε να σας κομματιάση, σαν όπως ταύρος μπη σε κεραμυδαριό και σπάση και αφανίση ό,τι βρη! ΓΑΛΕΡΙΟΣ. Άκου τα!
Αλήθεια· δεν υπάρχει καλλίτερο βιβλίο για τις νέες, που δε θέλουνε, να είναι — όταν παντρευτούνε — μεγάλες ανίδεες· και περιμένω να κάμουν κάποια όμορφη έκδοση για τις μαθήτριες της κυρίας Campan». Την πραγματική όμως ιδέα της αξίας του έργου μας τη δίνει ο Γκαίτε. Στο βιβλίο του Έκερμαν «Συνομιλίες του Έκερμαν με το Γκαίτε» βρίσκουμε την πολύτιμη κρίση του ποιητή του Φάουστ.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν