Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 24 Μαΐου 2025
Αφτού χυλό η θεόμορφη γυναίκα ανακατέβει από κρασί Πραμνιώτικο, και μέσα γιδοτύρι ξύνει με τρίφτη χάλκινο και πασπαλά άσπρο αλέβρι. 640 Και το χυλό άμα τοίμασε, τους είπε «ελάτε πιέστε.» Κι' αφτοί ήπιαν, κι' η πολύστεγνη σαν κόπηκέ τους δίψα κι' η ώρα διάβαινε ήσυχα με λόγια και κουβέντα, να! το κατώφλι ο Πάτροκλος πατάει, θεόμιος άντρας.
Ακόμη ως κι' ο κόρακας εβράχνιασε κ' εκείνος που κράζει ότι έρχεται 'ς τους πύργους μου ο Δώγκαν! Ελάτε σεις, Δαιμόνια, εσείς που 'ς των φονέων τας σκέψεις παραστέκεσθε, ξεγυναικώσετέ με!
Ωραιοτάτη λέξις! Ω γνήσιε, το γράμμα μου να επιτύχη μόνον, και ξεπερνά τον γνήσιον ο αγενής Εδμόνδος. Θηριεύω τότε κ' ευτυχώ! Λοιπόν, θεοί, ελάτε, τους νόθους προστατεύετε! Εισέρχεται ο ΓΛΟΣΤΕΡ. ΓΛΟΣΤ. Ο Κεντ εξωρισμένος! Και ωργισμένος έφυγεν ο Γάλλος! Και απόψε έφυγ' ο Ληρ! Παραίτησε και θρόνον κ' εξουσίαν κι' αρκείται με μηνιάτικο!
Ας είναι λοιπόν, φίλε μου Ευθύδημε και Διονυσόδωρε· επαίξατε όσο επαίξατε και ίσως να φθάνη πλέον. Ελάτε τώρα εις το προκείμενον και διδάξετε τον νέον, πως πρέπει να καλλιεργήση την αρετήν και την σοφίαν.
ΜΠΕΜΒΟΛΙΟΣ Μα την κεφαλήν μου, επλάκωσαν οι Καπουλέτοι! ΜΕΡΚΟΥΤΙΟΣ Μα το παπούτσι μου, δεν με μέλει. ΤΥΒΑΛΤΗΣ Ελάτε, φίλοι μου, κοντά, και θα πιασθώ μαζή των. — Καλή εσπέρα. Μ' ένα σας, παρακαλώ, δυο λόγια. ΜΕΡΚΟΥΤΙΟΣ Και μόνον δύο λόγια μ' ένα μας; Ζευγάρωσέ τα με τίποτε άλλο· δεν προτιμάς λόγια με σπαθιαίς; ΤΥΒΑΛΤΗΣ Θα μ' εύρης και εις αυτό πρόθυμον, φθάνει να μου δώσης αφορμήν.
Α' ΑΝΗΡ Συ;! κάνε τη δουλειά σου• γιατί φοβάμαι μην ειπής πως είνε και δικά σου, όταν στη στρατηγίνα μας αυτά θα καταθέσω. Να μια ιδέα πουν' ορθή. Τι κάθημαι κι' αργώ; Εμπρός λοιπόν για το φαΐ να τηλωθώ κ' εγώ! Αυλητής ευρίσκεται εξηπλωμένος παρά το δεξιόν παρασκήνιον. Μούσαι! ελάτε! βάλτε μου στο στόμα ένα γλυκό τραγούδ' Ιωνικό.
Πείτε, με το χέρι στην καρδιά, σας τα έδωσα εκείνα τα χρήματα ή όχι; Ο φίλος μου απάντησε: ναι. – Τότε ο λιμενάρχης είπε: Ας προσπαθήσουμε να διορθώσουμε την κατάσταση. Εγώ δεν θέλω την καταστροφή σας. Ελάτε σπίτι μου, να η διεύθυνσή μου. Ελάτε αύριο και μαζί θα πάμε στους ανωτέρους σας. –Εντάξει! Την άλλη μέρα όμως ο φίλος μου δεν πήγε. Φοβήθηκε. Φοβήθηκε.
Α δε βρω να την πουλήσω να κάμω χαρτσ'λήκι, την ξεφαντώνουμε κανένα μεσ'μέρι με την παρέα, εδώ. — Θα κατεβώ εγώ, απήντησεν ισχυρογνώμων ο Στάθης. . . . Ελάτε, παιδιά, να μη χασομερούμε. Έφεραν μακρόν σχοινίον δέκα οργυιών. Έδεσαν την μίαν άκρην εις μέγαν κορμόν πελωρίου σχοίνου, βάλλοντος δίπλα εις το παρεκκλήσιον.
Ελάτε όμως τώρα, δεχθήτε μας, εμένα και τον Κλεινίαν, μαθητάς σας. Κατόπιν λοιπόν από αυτά, Κρίτων, και κάτι άλλα που είπαμεν, ανεχωρήσαμεν.
ΜΑΚΔΩΦ Δειλέ δόσε τα όπλα σου και ζήσε! Γίνου θέαμα και παίγνιον του κόσμου, να σ' έχωμεν ζωγραφιστόν επάνω 'ς ένα ξύλον, ως ένα τέρας σπάνιον, μ' επιγραφήν να λέγη: Κοιτάτ' εδώ, τον τύραννον ελάτε να ιδήτε! ΜΑΚΒΕΘ Όχι, δεν παραδίδομαι ν' ασπάζωμαι το χώμα όπου ο Μάλκολμ θα πατή, κι' ο όχλος να με 'βρίζη.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν