United States or Rwanda ? Vote for the TOP Country of the Week !
Όσο προώδευεν εις τα μαθήματά της, τόσο η περιέργεια — η καλή περιέργεια της επιμελούς μαθήτριας — ηύξανε· τώρα ενόει πόσον δίκαιον είχεν η μητέρα της να χαράξη επάνω εις τη γραφείον της εκείνα τα γράμματα. « Τίποτε δεν είνε εις τον άνθρωπον τόσον ευχάριστον, όσον το να μανθάνη». Αυτά έλεγεν ο μεγαλείτερος από όλους τους διδασκάλους της αρχαιότητος, ο Αριστοτέλης, εις τους μαθητάς του.
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ Με συμπάθειο• στα χωράφια εσυνήθισα να μένω• μα τι πράμα τάχα έχεις, όπως λες, απορριγμένο; Ο ΜΑΘΗΤΗΣ Εις τους μαθητάς μονάχα επιτρέπεται να ειπώ. ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ Καλέ πες το και 'ς εμένα, γιατί ήλθα με σκοπό μαθητής κ' εγώ να γίνω μέσ' στο φροντιστήριο. Ο ΜΑΘΗΤΗΣ θα 'ς το ειπώ, μα να το ξέρης• είν' αυτό μυστήριο.
ΚΑΤΑ την εικοστήν πέμπτην Μαρτίου 1820, ημέραν του Ευαγγελισμού, προσεκάλεσεν ο Γεροστάθης μετά την θείαν λειτουργίαν εις το γεύμα του τους δέκα μεγαλυτέρους μαθητάς του σχολείου· μεταξύ δε αυτών συνηριθμείτο ευτυχώς και ο γράφων τας παρούσας αναμνήσεις.
Μολονότι ο Δίφιλος μου έχει δώση αφορμάς, διότι μου απέσπασεν ήδη δύο μαθητάς, εγώ χάριν της φιλοσοφίας θα σιωπήσω. »Διέταξα τον κομίζοντα την επιστολήν άνθρωπόν μου, εάν του δώσης μερίδα αγριοχοίρου ή ελάφου ή σησαμωτού διά να μου τα φέρη και δικαιολογηθής ούτω διά την παράλειψίν σου, να μη δεχθή διά να μη φανή ότι επί τούτω τον έστειλα».
Μίαν γουν ημέραν ο ανόσιος Γεμιστός, θέλοντας να δείξη την δύναμιν και εξουσίαν οπού είχε λάβει από τους καταράτους δαίμονας, ώστε να του κάμνωσιν όλα τα θελήματά του, λέγει εις έναν από τους μαθητάς του, ονόματι Νίκανδρον: «Γνωρίζεις πόσην εξουσίαν έχω.
Τερατώδες και περίεργον είναι αυτό που λέγεις, Ιππία μου. Και σε παρακαλώ, ειπέ μου. Η ιδική σου σοφία δεν είναι ικανή τους ακροατάς και τους μαθητάς της να τους καταστήση καλλιτέρους ως προς την αρετήν; Ιππίας. Και πολύ μάλιστα, Σωκράτη μου. Σωκράτης. Αλλά μήπως τους υιούς των Ινυκηνών ήσο ικανός να τους ωφελήσης, όχι όμως και τους υιούς των Σπαρτιατών; Ιππίας. Πολύ απέχω από αυτό, σε βεβαιώ.
Η αίσθησις λοιπόν αναφέρεται πάντοτε εις το υπάρχον και δεν είναι ψευδής. Θεαίτητος. Φαίνεται. Σωκράτης. Τότε λοιπόν μα τας Χάριτας θα ήτο σχεδόν πάνσοφος ο Πρωταγόρας και εις ημάς μεν τον κοινόν λαόν είπε αυτό αινιγματωδώς, εις τους μαθητάς του όμως έλεγε υπό εχεμύθειαν την αλήθειαν. Θεαίτητος. Πώς το εννοείς αυτό, καλέ Σωκράτη; Σωκράτης. Εγώ θα σου δώσω μίαν εξήγησιν, η οποία είναι σπουδαία.
Λαβών τον Ιησούν από της χειρός ή από του ιματίου, τον είλκυσεν έν ή δύο βήματα παράμερα από τους άλλους μαθητάς, και ήρχισε να συμβουλεύη, να διδάσκη, να επιτιμά τον Ιησούν. «Ιλεώς Σοι, Κύριε» είπε, Θεός φυλάξοι, τούτο δεν θα γείνη εις Σε!
— Τα μυστήρια είνε, πώς να σου πω; κάτι πράγματα και φερσίματα κρυφά, οπού δεν είνε διά να τα βλέπουν ξένα μάτια. — Και αυτήν την δουλειά κάνει ο αφέντης σου; — Ναι. Και μαζεύει και άλλον κόσμον. Έχει μαθητάς. — Πολλούς; — Παραπολλούς. Και αυτοί είνε τα πρώτα ονόματα. Οι πλέον γραμματισμένοι της χώρας. Όλοι οι άρχοντες, όλοι οι πρόκριτοι, όλοι οι λογιώτατοι είνε με το μέρος του.
Ελάτε όμως τώρα, δεχθήτε μας, εμένα και τον Κλεινίαν, μαθητάς σας. Κατόπιν λοιπόν από αυτά, Κρίτων, και κάτι άλλα που είπαμεν, ανεχωρήσαμεν.
Λέξη Της Ημέρας