United States or Palau ? Vote for the TOP Country of the Week !


Και τώρα γίνου, αν δύνασαι, ένας καλοπροαίρετος άρχων στας Θήβας. ΙΟΚΑΣΤΗ Για τους θεούς! πε μου κ’ εμένα, Οιδίπου, ποια είν’ η αιτία που ωργίσθηκες πολύ μαζί του; ΟΙΔΙΠΟΥΣ Θα μάθης, γιατί σένανε σέβομαι απ’ όλους πιότερο, τι εσοφίσθηκε κακόν ο Κρέων. ΙΟΚΑΣΤΗ Λέγε. Να ιδώ μη βάσιμη εστάθη η οργή σου. ΟΙΔΙΠΟΥΣ Κηρύττει πως εσκότωσα εγώ τον Λάιον.

Στρίβε κάποτε με στόμφον το μουστάκι, Δεληγιάννη, Μη προσέχης εις κανένα, βλέπε ίσα στο ταβάνι· Κτύπα κάποτε το χέρι, πότε πάλι το ποδάρι, Για να μη μπορέση άλλος τον αέρα να σου πάρη. Ένα ψιτ εάν ακούης, γίνου θάλασσα, φωτιά, Και ξεκούφαινε του κάθε διπλωμάτη τα αυτιά.

Είπε, και με χρυσό ραβδί τον έγγιξεν η Αθήνη, και αφού πρώτα με φόρεμα καθάριο και χιτώνα τον σκέπασε, του ελάμπρυνε το σώμα και την νειότη• μελαχρινός πάλ' έγεινεν, εγέμισε η θωριά του, 175 και εις το πηγούνι ολόγυρα τα γένεια του μαυρίσαν. και αφού τούτ' έκαμε η θεά, τον άφησε• κ' εκείνος εις την καλύβα εγύρισε• και ο υιός του τρομασμένος αλλού την όψιν έστρεψε, φοβούμενος μην είναι θεάς• και τον προσφώνησε με λόγια πτερωμένα• 180 «Ξένε, τώρ' άλλοςτην μορφή μου 'φάνης απ' ό,τ' ήσουν• έχεις άλλα φορέματα, και άλλ' είν 'όλ' η θωριά σου• ένας συ θα 'σαι των θεών των ουρανοκατοίκων. αλλ' ίλεος γίνου, κ' ιερά θα δώσουμε αρεστά σου, και δώρα χρυσοσκάλιστα• ά! την οργή σου παύσε». 185

Μήπως μπορεί να μείνη κανείς ο ίδιος: ΦΛΕΡΗΣΕγώ δεν εξέχασα τίποτε όμως. Έλα, Βέρα! Η θλίψη δε σου ταιριάζει. Γίνου εύθυμη και γελαστή όπως τότε. Άφισέ με να σε ντύσω με τα σταχτιά κοντά φορέματα του σχολείου. Να σου απλώσω τη μακρυά σου κοτσίδα στις ώμορφες πλάτες. Να σου καρφώσω τα μεγάλα, χλωμά τριαντάφυλλα στο στήθος, που είχα κόψει, μόνος μου απ' τη τριανταφυλλιά του κήπου σου.

Γίνου γενναίος, Κώστα, για την ευτυχία του. Το παιδί μας είναι η αύριον, είναι η ελπίδα και η χαρά. Και μείς είμεθα κείνοι που πέρασαν από ένα κακό, σκοτεινό, σάποιο της ζωής μονοπάτι. Είμεθα η χθες, το παρελθόν. Η ζωή εκείνου πλέει εις το φως, ενώ η δική μας είναι βουτηγμένη εις ένα μαύρο σκοτάδι.

Βλαστημάς και αμαρτίας βάρος έχουνε τα λόγια σου. . . Ο Κύριος, απ' την οργή του, τα δόντια σου θα σου τσακίση και το στόμα θα σου φράξη. Με ρομφαία δίστομη θα σε πατάξη. . . Χριστέ μου! Συ φυτήλι γίνου στης ζωής του το καντήλι! Σε πίκρανα και στον Χριστόν αμάρτησα! Συγχώρησέ με, άγιε μου αδερφέ! Αν παραστράτησα για μια στιγμή, στον ίσιο δρόμο συ βάλε με και μάθε μου το νόμο. Σήκω!

Τίμα και την γλυκύτερη θεά για τους ανθρώπους, την Κύπριδα, γιατ' η θεά είναι καλή και ακούει. Όλα τα άλλα άφησ' τα, και άκουσε μ' εμένα γιατί μου φαίνεται σωστά πως λέω, αλήθεια, λόγια. Ξέχνα λοιπόν την λύπη σου κ' έλα να πιής μαζί μου. Γίνου ανώτερος εσύ, απ' όλα αυτά και βάλε στεφάνι στο κεφάλι σου. Δεν έχω αμφιβολία πως με ποτήρια άφθονα την λύπη σου θα διώξης και την φροντίδα σου.

Ο ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Ώ κόρη, είσαι άξια των άξιων των γονέων σου• τα έθιμα φυλάττεις, και τους παληούς προγόνους σου δεν ντρόπιασες ποτέ σου. Φέρε με, φέρε στο ναό και υποστήριξε με• είνε δυσκολοδιάβατος ο δρόμος του μαντείου, και γίνου στήριγμα εσύ για τα γεράματά μου. Έλα μαζύ και πρόσεξε το πόδι που πατάς. Νά• είν' αργό το πόδι μου, μα γρήγορ' η ψυχή μου.

ΒΕΡΑΛΔΟΣ Βαστάει η καρδιά σου, αδελφέ μου; ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ Δε σας συγκινεί, αφέντη, μια τέτοια αγάπη; Ναι, γίνου γιατρός και σου δίνω την κόρη μου. ΚΛΕΑΝΘΗΣ Ευχαρίστως, κύριε Αργγάν. Αν είναι μόνο αυτό για να γίνω γαμβρός σας, και γιατρός γίνομαι και φαρμακοποιός και ό,τι θέλετε. Δεν είναι δύσκολο πράγμα. Είμαι πρόθυμος να κάνω ό,τι δήποτε για ν' αποκτήσω την ωραία Αγγελική.

ΜΑΚΔΩΦ Δειλέ δόσε τα όπλα σου και ζήσε! Γίνου θέαμα και παίγνιον του κόσμου, να σ' έχωμεν ζωγραφιστόν επάνωένα ξύλον, ως ένα τέρας σπάνιον, μ' επιγραφήν να λέγη: Κοιτάτ' εδώ, τον τύραννον ελάτε να ιδήτε! ΜΑΚΒΕΘ Όχι, δεν παραδίδομαι ν' ασπάζωμαι το χώμα όπου ο Μάλκολμ θα πατή, κι' ο όχλος να με 'βρίζη.