United States or Andorra ? Vote for the TOP Country of the Week !


«Υπέρ γονέων και τέκνων, «Υπέρ των γυναικών, «Υπέρ πατρίδος πρόκειται «Και πάσης της Ελλάδος «Όσιος αγώνας. «Θαλπτήριον της ημέρας «Φως, δια πάντοτε χαίρε· «Και σεις οπού ευφραίνεται «Με φωνήν ηδυόνειρον Της γης τα τέκνα, «Χαίρετ' ελπίδες. — Ήλθε «Της Άγαρ το υπερήφανον «Σπέρμα· επάνω εις τας όχθας «Των Ψαρών, αλαλάζον «Σφόδρα, κατέβη.

Αφίνω και στον αδερφό μου Μήτρο να δώση 30 τζεκίνια στην κάσα για ελευθέρωμα σκλαβών, και 10 στο οσπιτάλε και χωρίς άλλο να το κάμη. Άλλο τίποτι δεν έχω να ειπώ και αυτή είναι η τελεία και υστερινή μου θέλησι. Επληρώθη άραγε η παραγγελία του αειμνήστου φιλοπάτριδος ή τα οστά αυτού κείνται εισέτι κεχωρισμένα των του Φιλόθεου και των γονέων αυτού;...

Τι ευγενείς βλαστοί ενδόξων γονέων, και προς ποίας υψηλάς τύχας αποβλέπουσιν ! Οι υψηλοί και κραταιοί άνθρωποι φαίνονται ως θεοί εις τους χαμηλούς και αδυνάτους. Κόραι της Χαλκίδος, ας σταθώμεν εδώ να δώσωμεν την χείρα εις την βασίλισσαν, όταν θα καταβή από της αμάξης όπως πατήση ασφαλώς το έδαφος.

Και ο Αμύντωρ ότι εκαταράσθη τον υιόν, του Φοίνικα οργισθείς, και τον Ιππόλυτον ο Θησεύς, και άλλοι άλλους απείρους, από τους οποίους έγινε σαφές ότι εισακούουν οι θεοί τους γονείς εναντίον των τέκνων. Διότι έχει δύναμιν η κατάρα των γονέων εναντίον των τέκνων όσον ουδεμία άλλη εναντίον άλλου, και πολύ δικαίως.

Οι άνθρωποι εκείνοι αν με συνήντων, μεμονωμένον, μακράν των γονέων μου, πορευόμενον άγνωστόν που, θα επαραξενεύοντο, και αν δεν μ' έπειθον να κατέλθω μετ' αυτών ευθύς οπίσω, εξ άπαντος θα με κατήγγελλον κάτω εις το Μέγα Μανδρί. Ήμην ένδεκα ετών παιδί. Εκείνοι ταχέως αντιπαρήλθον, κ' εγώ ανέλαβα του δρόμον μου, αλλά μετ' ολίγον τον έχασα.

Αφού έκλαυσεν ως παιδίον, κ' εθρήνησεν ως γυνή ο Αγάλλος, κ' έβρεξε με δάκρυα το χώμα, δευτέραν και τρίτην ημέραν μετά την ταφήν, συγχρόνως είπε μέσα του: — Δεν πάω εγώ τώρα ν' αρραβωνισθώ την Ουρανίτσα, διά να πάρω την ευχή των γονέων μου; Ιδού φως φανερά, καθώς είπεν ο πατέρας, δεν ημπόρεσα να θεμελιώσω σπίτι χωρίς την ευχή τους.

Ο ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Ώ κόρη, είσαι άξια των άξιων των γονέων σου• τα έθιμα φυλάττεις, και τους παληούς προγόνους σου δεν ντρόπιασες ποτέ σου. Φέρε με, φέρε στο ναό και υποστήριξε με• είνε δυσκολοδιάβατος ο δρόμος του μαντείου, και γίνου στήριγμα εσύ για τα γεράματά μου. Έλα μαζύ και πρόσεξε το πόδι που πατάς. Νά• είν' αργό το πόδι μου, μα γρήγορ' η ψυχή μου.

Πολλάς ημέρας ο Γιάννος απουσίαζεν από τον πύργον των γονέων του και ουδείς ευρίσκετο να είπη τι περί αυτού, ουδέν ίχνος να ορίζη που την παρουσίαν του.

Σημαίνει «μάθηση ελληνική», και το είχανε τότες για κακό πράμα. «Αρνησάμενος την κακήν κληρονομίαν του ελληνισμού των εμών πατέρων και γονέων ». Ο Ιουστινιανός όμως το παράκανε· τα ελληνικά το κάτω κάτωφαίνεται κι από το ύφος τουτα καταφρονούσε, τον ελληνισμό δεν τον αγαπούσε διόλου, και την Αθήνα πια, που είταν του ελληνισμού η στερνή αποφεγγιά, την αφάνισε, διάλυσε και το Πανεπιστήμιο .

Πρώτον λοιπόν διά νομοθεσίας ορίζομεν δι' αυτούς ως πατέρας αντί των γονέων των όχι χειροτέρους τους νομοφύλακας, και μάλιστα διατάσσομεν έκαστον έτος να φροντίζουν ως διά συγγενείς των, αφού προλογίσωμεν τα αρμόδια δι' αυτούς και διά τους επιτρόπους ως προς την ανατροφήν των ορφανών.