United States or New Caledonia ? Vote for the TOP Country of the Week !
ΔΩΓΚΑΝ Αν ήτο τρόπος την ψυχήν το πρόσωπον να δείχνη! Είχα 'ς τον άνθρωπον αυτόν τυφλήν εμπιστοσύνην ! ΔΩΓΚΑΝ Το είχα βάρος 'ς την καρδιάν ότι σου είμ' αγνώμων, Ξάδελφέ μου· αλλά συ τόσον γοργά πηγαίνεις, ώστ' όσον γρήγορα πτερά η Αμοιβή κι' αν έχη, να σε προφθάση δεν 'μπορεί!
Τώρα εις τα εγκόσμια ουσίαν δεν ευρίσκω· τα πάντα μάταια· νεκρά και η χαρά κ' η δόξα· 'πάγει ο οίνος της ζωής — το καταπάτι μένει, του πίθου μόνον καύχημα εις το εξής . ΔΟΝΑΛΒΑΙΝ Τι τρέχει; Ποιος εκακόπαθε; ΜΑΚΒΕΘ Εσύ! Εσύ, και δεν το 'ξεύρεις. Του αίματός σου η πηγή, η κεφαλή, η βρύσις, εστείρευσεν! Εκόπηκε το ρεύμα της ζωής σου! ΜΑΚΔΩΦ Τον Δώγκαν, τον πατέρα σου τον 'σκότωσαν!
Εκεί που συχνοέρχεται να κάμη την φωληά του, είναι συνήθως καθαρός κ' ευώδης ο αέρας . ΔΩΓΚΑΝ Ιδού και η αρχόντισσα! Κυρία, καλώς σ' ηύρα. Μας είναι βάρος κάποτε η φορτική φιλία αν κ' είμεθα ευγνώμονες 'ς το δείγμα της φιλίας, ώστε αν τώρα σ' ενοχλώ, εύχεσαι μολοντούτο να μου πληρώση ο Θεός τον κόπον οπού παίρνεις, και μου υποχρεόνεσαι διότι σου τον δίδω.
Ενώ κοιμάτ' ο Δώγκαν, — κ' ύπνον βαρύν του ταξειδιού ο κόπος θα του φέρη, — τους δυο θαλαμηπόλους του θα τους δαμάσω τόσον με τα συχνοκεράσματα, που το μνημονικόν των, ο φύλακας του λογικού, ένας ατμός θα γείνη, και μέσ' από την θήκην του ο νους θα ξεθυμάνη.
ΔΩΓΚΑΝ Τον Μάκβεθ και τον Βάγκον αυτό δεν τους ετάραξε; ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ Ω ναι, όσον ταράζει το λεοντάρι ο λαγός ή αετόν σπουργίτης! Ήσαν κ' οι δυο, — διά να 'πώ αληθινά πώς ήσαν, — ωσάν κανόνια με διπλά γεμίσματα γεμάτα!
Εν περιπτώσει θανάτου του βασιλέως της Σκωτίας, διαδέχεται αυτόν, κατά νόμον, ο εγγύτερος συγγενής του. Επειδή δε του Δώγκαν οι υιοί είναι ανήλικοι, αποθνήσκοντος αυτού δικαιούται να καθέξη τον θρόνον ο νικητής, και τροπαιούχος εξάδελφος του Μάκβεθ. Αλλά κατελήφθη ούτος υπό ρίγους, διότι επεχύθη αίφνης φως απαίσιον εντός της αβύσσου της καρδίας του.
ΛΕΝΟΞ Λάμπει η ορμή 'ς τα μάτια του! Αυτήν την όψιν έχει ένας, που έρχεται να 'πη μεγάλα νέα! ΡΩΣ εισερχόμενος. Ζήτω ο Δώγκαν! ΔΩΓΚΑΝ Πόθεν έρχεσαι, ω άξιέ μου Θάνη; ΡΩΣ Από το Φάιφ, βασιλεύ, από το Φάιφ, όπου των Νορβεγών τα φλάμπουρα με τον αέρα παίζουν και μας δροσίζουν τον στρατόν με το ανέμισμά των.
Ακόμη ως κι' ο κόρακας εβράχνιασε κ' εκείνος που κράζει ότι έρχεται 'ς τους πύργους μου ο Δώγκαν! Ελάτε σεις, Δαιμόνια, εσείς που 'ς των φονέων τας σκέψεις παραστέκεσθε, ξεγυναικώσετέ με!
Αληθώς, ο δολοφονήσας τον Δώγκαν, όπως τυραννήση επί της Σκωτίας, κινείται υπό σκοπών ιδιοτελών, κατά τούτο ιδίως διαφέρων των ηρώων της αρχαίας τραγωδίας, των οποίων αι πράξεις ανυψούνται και εξαγνίζονται διά της θείας έξωθεν επιδράσεως. Αλλ' η φιλοδοξία, ει και ιδιοτελής, ουδέν όμως έχει το ταπεινόν, το δ' έγκλημα του Μάκβεθ δεν εξευτελίζεται διά του στίγματος της χαμερπείας.
Τέτοια φωτιά με λόγια δεν ανάπτει! Πηγαίνω, και τετέλεσται! Το σήμαντρον με κράζει! Σημαίνει, Δώγκαν, διά σε! Νεκρώσιμα σημαίνει! Μη το ακούς! Ή Ουρανός ή Άδης σε προσμένει! Εν τω αυτώ προδόμω. Εισέρχεται η ΛΑΙΔΗ ΜΑΚΒΕΘ.
Λέξη Της Ημέρας