United States or Turkmenistan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Εκεί, κυρά-Κυρατσού, λάμπει όλο το μέρος κάθε βράδυ, από την πολυτέλεια, από τα χρυσάφια, τα φτερά, τα σπαθιά και τη φωταψία, κ' έχουν εκεί κάθε βράδυ Μεγάλη Ανάστασι. Μάλιστα, γρηά μου, Μεγάλη Ανάστασι. Εκείτην Πλατέα του Συντάγματος. Έτσι την λένε την Πλατέα αυτή που δεν υπάρχει άλληόλον τον κόσμο.

Και πώς το ξεύρεις ότι είνε εκεί κάτω; την ηρώτησε με γέλοια μία συμμαθήτρια της. — Πώς; από τα παραμύθια. Μέσατην θάλασσαν βαθειά πολύ βαθειά εκεί, όπου λάμπει το νερό έως κάτω, όταν ο ήλιος ή η σελήνη το φωτίζουν, έχει το κρυσταλλένιο παλάτι της η καλή Νεράιδα, ακούει ό,τι της ζητούν τα παιδιά και έρχεται και τους τα δίδει. — Να δούμε, αν και τώρα σ' ακούση! είπεν η μεγαλειτέρα.

Είδες!.. .σαν βγαίνει 'ςταίς κορφαίς όλος ο Κόσμος λάμπει, Και σαν παρθένα νηόνυμφη η Πλάση ξημερώνει Μ' ανθούς, με χόρτα, με δροσιαίς, μ' αηδόνια στολισμένη· Κι' αυτός σαν φεύγει, μάνα μου ο Κόσμος σκοταδιάζει. Μούπε πως είνε βασιληά και μάγισσας αγόρι... Αποσταμένος κάθονταν 'ςτήν βρύση 'λίγην ώρα.

ΛΑΕΡΤΗΣ Νορμανδός δεν ήταν; ΒΑΣΙΛΕΑΣ Ναι, Νορμανδός. ΛΑΕΡΤΗΣ Είναι ο Λαμόνδος, 'ς την ζωήν μου! ΒΑΣΙΛΕΑΣ Μάλιστ', αυτός. ΛΑΕΡΤΗΣ Καλά τον ξεύρω, και τωόντι εις το γένος του λάμπει ως πρώτος μαργαρίτης.

Βγάλε κάνα χαμόγελο και πες κάνα τραγούδι. — Τραγούδια αν έχ' η μαύρη γη, κι' ο τάφος χαμογέλοια. Έχει και του παιδιού η καρδιά, που περιπατεί τα ξένα. Τα ξένα έχουν καϋμούς πολλούς και καταφρόνια πλήθος! 'Στά ξένα δεν ανθίζουνε την άνοιξι τα δέντρα. Και δε λαλούνε τα πουλιά, ζεστός δεν λάμπει ο ήλιος.

Και η στολή του φαρφουρένιο ανθογιάλι μοιάζει μέσα στα πλούσια σωθέματα της σάλας. Κύττα κορμί, κύττα στολή, κύττα δόξα!... Λάμπει στο χρυσάφι και στ' ασήμι ο σπαθάτος της, ο σπιρουνάτος της. Έλα.... έλα!... έλα!... Η Ασημίνα δεν κρατήθηκε περισσότερο. Ένας ένας οι συλλογισμοί καθρεφτίζονταν στο πρόσωπό της. Και το πρόσωπό της ήταν λαμπρό σύγκαιρα και πονεμένο.

Ώ! ποιος να ήνε ο θεός, που απέναντι στον ήλιο, από το βάθος του ναού, το πρόσωπο του λάμπει; ας φύγουμε, μητέρα μου, καιρός δεν είνε τώρα να βλέπουμ' όσα οι θεοί μπροστά μας φανερώνουν. ΑΘΗΝΑ και οι ΑΝΩΤΕΡΩ ΑΘΗΝΑ Μη φεύγετε! θεός εχθρός δεν έρχομαι μπροστά σας• είμαι κ' εδώ προστάτης σας καθώς και στην Αθήνα.

Λοιπόν διά να μη τους χάσω. θα φαίνωμ' ότι τον θρηνώ, ενώ τον καταστρέφω. Ιδού ο λόγος διατί ζητώ την συνδρομήν σας, ώστε το πράγμα να κρυφθή απ' των πολλών τα 'μάτια, διά πολλάς και σοβαράς αιτίας. Β’ ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ Ό,τι θέλεις, αυθέντα, θα το κάμωμεν! Α’ ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ Και αν με την ζωήν μας... ΜΑΚΒΕΘ Λάμπει η καρδιάτα 'μάτια σας!

Δεν το είδες τόνειρό μου. ΒΕΡΑΔεν είναι στο χέρι μας να ξαναονειρευθούμε δυο φορές το ίδιο όνειρο. Μια φορά βλέπει κανείς στη ζωή του ένα όνειρο. ΦΛΕΡΗΣΣτο χέρι μας είναι. Στο χέρι μας είναι Βέρα. Το ωραίο λουλούδι δε μαράθηκε μέσα μας. Λάμπει ακόμα με τα πρώτα του δροσερά χρώματα. Η αγάπη αγρυπνεί μέσα στην ψυχή μας και περιμένει. ΒΕΡΑΤο ωραίο λουλούδι. Αλήθεια.

Αγκαλά με τες μεγάλες τους αδικίες κατάκαρδα πληγωμένος, όμως μετέχω με τον υψηλότερο λόγο μου ενάντια στην οργή μου· λάμπει καλύτερα η αρετή παρά η εκδίκηση· αφού μετανοήσανε, το νόημα του σκοπού μου δεν απλώνει παρέκει, μήτε να τους ασχημοκυττάζω. Πήγαινε, ελευθέρωσε τους Άριελ. Λύω τα μάγια μου, γειαίνω τα λογικά τους, και ας γυρίσουν όποιοι ήταν. ΑΡΙΕΛ. Τρέχω να τους φέρω, Κύριε.